Σταυρός, το Σύμβολο της Νίκης

7 Απριλίου 2013

Στο μέσον ακριβώς της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής η Εκκλησία θέτει προ των πιστών τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου προς προσκύνηση και άντληση δύναμης, για να συνεχιστεί το ανηφορικό αλλά και φωτεινό ταξίδι προς τη Μεγάλη Εβδομάδα.

stavros1

Σοφή και μεστή νοήματος η πράξη αυτή, αδελφοί μου. Διότι ο Σταυρός του Κυρίου μας αποτελεί το κατεξοχήν σύμβολο ζωής και αγιασμού της ζωής μας. Αν μέσα από το ξύλο (δηλαδή από το δένδρο) της παρακοής, ο Αδάμ απώλεσε την τρυφή του Παραδείσου, διά του ξύλου του Σταυρού ο νέος Αδάμ, ο Χριστός, ανοίγει και πάλι τις πύλες της Εδέμ στον άνθρωπο. Η θυσία του Σταυρού γίνεται η αιτία να γεφυρωθεί το μέγα χάσμα που δημιούργησε η ανθρώπινη αμαρτία και να συμφιλιωθεί και πάλι ο Θεός με τον άνθρωπο. Γι’ αυτό και ο κατεξοχήν θρόνος του Χριστού είναι ο Σταυρός Του και όχι οποιαδήποτε κοσμική εξουσία.

Ο Σταυρός, ο πρώην ατιμωτικότερος τρόπος τιμωρίας των ειδεχθών εγκλημάτων, γίνεται το σημείο της άκρας ταπείνωσης Εκείνου που βλέπουν οι ουρανοί και φρίττουν, και έκτοτε σημείο δόξας και δύναμης. Ο Σταυρός θεωρείται η μωρία και ανοησία για όσους δεν μπορούν να καταλάβουν πώς ένας Θεός είναι δυνατόν να αγαπά το πλάσμα του τόσο πολύ, ώστε να δέχεται να πεθάνει γι’ αυτό, και μάλιστα με τρόπο εξόχως εξευτελιστικό.

Ο Σταυρός, όπως άλλωστε και η φάτνη αλλά και όλη η βιοτή του Ιησού, παραμένει το διαρκές υπόμνημα για την ανθρώπινη σωτηρία. Γιατί θυμίζει στο διηνεκές στον αλαζόνα και επηρμένο άνθρωπο το χρέος της ταπείνωσης. Διότι χωρίς την ταπείνωση, όλες οι άλλες αρετές που μπορεί να καλλιεργήσει ο άνθρωπος, θα παραμείνουν μετέωρες και υπό την απειλή της έκπτωσης. Μόνο με την ταπείνωση μπορεί να ριζώσει ο πνευματικός αγώνας του ανθρώπου και να εξασφαλιστεί η καρποφορία του.

Η δύναμη που έχει το Σύμβολο του Σταυρού καταδεικνύεται και από τη χρήση του ως αγιαστικού μέσου. Με αυτόν η Εκκλησία τελεί τις αγιαστικές της πράξεις και αυτόν χρησιμοποιεί όταν θέλει να αγιάσει την κτίση. Αυτός χαράσσεται πριν από κάθε έργο που θέλουμε να λάβει τη θεία ευλογία. Αυτόν σχηματίζουν καθημερινά οι πιστοί, για να ξεκινήσουν τη μέρα τους, να οπλιστούν με δύναμη και υπομονή στις δυσκολίες τους, να ευλογήσουν την καθημερινή τροφή τους, να ευχαριστήσουν για τις θείες δωρεές. Αυτός γίνεται ο φύλακας όλης της οικουμένης.

Αδελφοί μου, ο δρόμος της σωτηρίας είναι δύσκολος, μακρύς, ανηφορικός. Είναι σταυρικός. Ο ίδιος ο Χριστός μας έχει προειδοποιήσει για το πόσο στενή και θλιμμένη είναι η οδός που μας στέλνει κοντά του. Ο Ίδιος όμως είναι που μας ενθαρρύνει! Μας θυμίζει ότι αυτός νίκησε τον κόσμο και δίπλα Του μπορούμε κι εμείς να το πετύχουμε. Μας θυμίζει ότι η Μεγάλη Ανατροπή της ατιμωτικής θανάτωσής Του που οδήγησε στην Ανάστασή Του, στην περιφανή νίκη κατά του θανάτου, μπορεί να συμβεί και στη δική μας ζωή.

Ας μην αδιαφορήσουμε, λοιπόν, για το μήνυμα του Σταυρού, τον οποίο καλούμαστε να προσκυνήσουμε. Ας μην περιφρονήσουμε αυτό το μεγάλο δώρο που μας προσφέρει ο Θεός. Ας φροντίσουμε να αγιάσουμε τη ζωή μας, να μάθουμε να εμπνεόμαστε από το παράδειγμα του Χριστού, να κάνουμε το βίο μας χριστομίμητο. Και να μην ξεχνάμε ότι η χάρη του Σταυρού, συνδεόμενη βέβαια με την ανθρώπινη βούληση, υπερνικά οποιονδήποτε επίγειο πειρασμό.

Πηγή: εφημερίδα «Δημοκρατία», 6-4-2013