«Το μονοπάτι είναι μακρύ, απροσδόκητο, μαγευτικό» Μαρίνα Καρέλλα

5 Ιουνίου 2012

Η Μαρίνα Καρέλλα παρουσιάζει στη Γκαλερί Ζουμπουλάκη, μέχρι τις 16 Ιουνίου, τη νέα της ατομική έκθεση «Το μονοπάτι είναι μακρύ, απροσδόκητο, μαγευτικό».

Μαρίνα Καρέλλα

Τοπία, σκηνές εσωτερικού χώρου, πορτραίτα σε λάδι ή collage που συνθέτουν ένα πλέγμα ιστοριών, ένα σύνολο από ετερόκλητες σκηνές που παραπέμπουν σε ένα ονειρικό περιβάλλον. Αυτές οι ετερόκλητες εικόνες, ανεξαρτήτως η καθεμιά, είτε πρόκειται για μεγάλων διαστάσεων έργα είτε για μικρά έργα σε χαρτί, φέρνουν στον νου, έναν χώρο, μία πράξη, έναν χρόνο.

Τα έργα, είτε ως σύνολο είτε αποσπασματικά, επιτρέπουν στον θεατή να φτιάξει τη δική του ιστορία, μια περιπέτεια ή ένα είδος προσωπικής ποιητικής.

Εάν κάθε εικόνα μπορεί να παρατηρηθεί ως μια αυτόνομη ενότητα, το σύνολο των εικόνων προκαλεί μια κίνηση, όπως στα όνειρα όπου οι καταστάσεις διαδέχονται και υπερκαλύπτουν η μία την άλλη, δίχως εκ πρώτης όψεως να αντιλαμβανόμαστε τη σημασία τους.

Αυτή η ενότητα έργων είναι μία πρόσκληση στο όνειρο, αλλά και ένας στοχασμός πάνω στα παράδοξα που συνθέτουν μια ζωή.

Μέρος της ενότητας παρουσιάστηκε στη γκαλερί Karsten Grève στο Παρίσι με τίτλο on Paper III το 2011.

Σε συνέντευξή της στην Εφημερίδα  «Το Βήμα», στις 13-5-2012, είχε πει για την έκθεση: «Βρίσκεσαι σε µια στιγµή όπως σήµερα και σκέφτεσαι πώς θα ξεφύγεις µέσα σε έναν µύθο, ένα παραµύθι. Οι γνωστές δύσκολες συνθήκες µε έχουν επηρεάσει ώστε να θέλω να δώσω φυγή και έναν δρόµο ελευθερίας στο πνεύµα».

Η Μαρίνα Καρέλλα είναι Ελληνίδα ζωγράφος και γλύπτρια που άρχισε την καριέρα της φτιάχνοντας κοστούμια και σκηνικά θεάτρου και κινηματογράφου. Εγκαθίσταται στο Παρίσι τη δεκαετία του ’70 και μετά στη Νέα Υόρκη όπου εκθέτει μεταξύ άλλων με τον Αλέξανδρο Ιόλα. Αφήνει το στούντιό της του 81 Greene Street στις αρχές του 2000 και ξαναγυρίζει στην Ευρώπη. Τα έργα της βρίσκονται σε πολλά Μουσεία και ιδιωτικές συλλογές ανά τον κόσμο, όπως στο Centre Georges Pompidou (Παρίσι, Γαλλία), Menil Collection (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ), Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Θεσσαλονίκη), Εθνική Πινακοθήκη (Αθήνα), Yokohama Centre (Γιοκοχάμα, Ιαπωνία). 

H καλλιτέχνιδα ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της ως ζωγράφος. Η ζωγραφική της είναι ένα για ένα παιχνίδι ανάμεσα σε αντιθετικές έννοιες: παρουσία – απουσία, κίνηση – ακινησία, άγχος – ηρεμία. Οι χωρίς τίτλους εικόνες της, λουσμένες σε ψυχρό φως και ντυμένες στη λευκότητα, μεταφέρουν ένα συναίσθημα λύπης και μοναξιάς, χωρίς να φτάνουν, ωστόσο, στην απαισιοδοξία και το μηδενισμό. Ήταν θέμα οργανικής εξέλιξης των έργων της το πέρασμα σε γλυπτικές διατυπώσεις: η Καρέλλα μετέφερε απλά στις τρεις διαστάσεις τους μυστηριώδεις τόπους των πινάκων της. Η αίσθηση της θεατρικότητας ξεπηδά αμεσότερα από τις συνθέσεις αυτές, που επιβάλλονται με το μέγεθος και τη χαρακτηριστική πτυχολογία τους. Η καλλιτέχνιδα μοιάζει να καλύπτει τα πάντα με υφάσματα από ποικίλα υλικά, μια τεχνική που έλκει μνήμες από την κλασική ελληνική αρχαιότητα, το Βυζαντινή Αυτοκρατορία