Ένα βιβλίο, πραγματική κατάθεση ζωής

Πέτρου Κακολύρη, «Η ιστορία της καρδιάς μου. Το χρονικό μιας μεταμόσχευσης», εκδ. Εύμαρος, Αθήνα 2012, σσ. 148.

Ο Πέτρος Κακολύρης γεννήθηκε το 1957 στην Αθήνα. Σπούδασε Κοινωνιολογία στην Ιταλία και αργότερα στην Ελλάδα ασχολήθηκε για πολλά χρόνια με τη δημοσιογραφία. Από το 1999 ασχολείται επίσης και με το χώρο των εκδόσεων. Ακόμη, έχει δημοσιεύσει ποιήματα και διηγήματά του. Από το 2010 είναι πρόεδρος του ομίλου πολιτισμού «Εύμαρος» και υπεύθυνος των εκδόσεών του.

Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπισε ένα σοβαρό πρόβλημα με την καρδιά του. Τελικά, το 2009 υπεβλήθη σε επιτυχή μεταμόσχευση καρδιάς στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο. Όπως εξομολογείται ο ίδιος, η ιδέα της συγγραφής αυτού του βιβλίου δημιουργήθηκε μέσα του ήδη κατά τη διαδικασία του προμεταμοσχευσιακού ελέγχου. Ο σκοπός της συγγραφής και της έκδοσής του ήταν η προώθηση της ιδέας της δωρεάς οργάνων. Ταυτόχρονα, μέσα από την κατάθεση της δικής του διαδρομής επιχειρεί να προσφέρει μια άλλη γνωριμία με την πραγματικότητα των μεταμοσχεύσεων. Όπως και να έχει, μέσα από τις σελίδες του εξαιρετικά ενδιαφέροντος αυτού κειμένου προκύπτει ένα ζωντανό μήνυμα ζωής, αγώνα και ελπίδας.

Ο συγγραφέας χαρακτηρίζει την εμπειρία της μεταμόσχευσης ως «δεύτερη γέννηση». Με απέραντη ευγνωμοσύνη για τον (άγνωστό του) δότη του μοσχεύματος και για την ευκαιρία που του δόθηκε, μιλά για το δώρο της ζωής. Μαζί προσφέρει στον αναγνώστη με ένα τρόπο λιτό και ξεκάθαρο εκείνες τις πτυχές του ανθρώπινου βίου, που η συνήθεια τις κάνει προφανείς και οι άνθρωποι δυστυχώς τις προσπερνάμε χωρίς να ψηλαφούμε το πολύτιμο περιεχόμενό τους. Μιλά ακόμα για την αξία της οικογένειας, για τη δύναμη που του έδωσε η δική του, για τις ιδιαίτερες στιγμές γιατρών και ασθενών στην περιπέτεια της μεταμόσχευσης. Απλά και ρεαλιστικά, δείχνει στην υπόλοιπη κοινωνία τι σημαίνει λίστα αναμονής και τι αναμονή σ’ αυτήν, το ρόλο των φαρμάκων και την «αναμέτρηση» μ’ αυτά, και τη μεγάλη σημασία της μετα-μεταμοσχευτικής άσκησης στην πορεία της υγείας του. Με μια ιδιαίτερα ανθρώπινη ματιά, σκιαγραφεί το δικό του ταξίδι στην προσωπική του περιπέτεια και ανοίγει ένα παράθυρο σ’ εμάς τους υπόλοιπους, ώστε να αποκτήσουμε μια εικόνα για το γολγοθά της ασθένειας που βιώνουν οι πάσχοντες συνάνθρωποί μας.

Πέρα από το κείμενο όμως, ο συγγραφέας δε χάνει την ευκαιρία να μεταλαμπαδεύσει τα πολύτιμα μηνύματά του και στις παρουσιάσεις του βιβλίου του, στις οποίες προσκαλείται (σε μία από αυτές είχε την ευκαιρία να τον συναντήσει και η Συντακτική Ομάδα της Πεμπτουσίας. Τη συνέντευξη που είχε την καλοσύνη να μας παραχωρήσει ο κ. Κακολύρης θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν σύντομα οι επισκέπτες της «Πεμπτουσίας»). Με το δικό του ζωντανό και ρέοντα λόγο, παρουσιάζει στο κοινό του τι σημαίνει μεταμόσχευση, διαλύει πλάνες και μύθους, δίνει κουράγιο σε όσους υποφέρουν και προτείνει τρόπους βοήθειας σε όσους θα ήθελαν να συνεισφέρουν στους ασθενείς. Μάλιστα, ο κ. Κακολύρης είναι πρόεδρος του Συλλόγου Μεταμοσχευμένων Καρδιάς «Συνεχίζω».

Ας κλείσουμε με ένα απόσπασμα από το εξαιρετικά διδακτικό και απολαυστικό αυτό βιβλίο: «Την πρώτη μέρα που πήγα από τα Πετράλωνα στον Ταύρο, στο καινούργιο μας σπίτι, λίγους μήνες μετά τη γέννηση μου, χιόνισε. Λένε πως αυτό σημαίνει ευτυχία. Στη διαδρομή μου πολλές φορές την άγγιξα, όμως τη βίωσα απόλυτα στις 20 Μαΐου του 2009, όταν και ξύπνησα με την καρδιά ενός 27χρονου να χτυπάει μέσα μου.
Και τώρα προσπαθώ, όσο μπορώ, να μην τη μικρύνω».