Γεωργία: Πορεία προς την Ανάπτυξη

2 Σεπτεμβρίου 2013

avgou_02

Χιλιογραμμένη και χιλιοειπωμένη η συνταγή: στη σημερινή δεινή οικονομική θέση την οποία βιώνουμε όλοι, η βαθειά ύφεση που μαστίζει τη χώρα αντιμετωπίζεται και τιθασεύεται μόνο με μια στέρεη, σταθερή, συνεχή αναπτυξιακή προσπάθεια.

Με την παραγωγική δομή και διάρθρωση που διαθέτει σήμερα η πατρίδα μας, βασική συνισταμένη μιας αναπτυξιακής πορείας πρέπει να είναι η αγροτική ανάπτυξη, η πρόοδος και η προαγωγή της πρωτογενούς παραγωγής. Τα περιθώρια εκεί είναι μεγάλα … Υπάρχει «πεδίον δόξης λαμπρόν».

Είναι ήδη ορατή μια ισχυρή τάση επιστροφής πολλών ατόμων στην ύπαιθρο χώρα και η ευρεία αναζήτηση πρακτικών λύσεων αξιοποίησης γεωργικών εδαφών μικρότερης ή μεγαλύτερης έκτασης.

Ενθαρρυντικό ποιοτικό στοιχείο, ως αποτέλεσμα της σημερινής κρίσης και όπως αυτό προκύπτει από πληθώρα δεδομένων, είναι πως οι υποψήφιοι νεογεωργοί και νεοκτηνοτρόφοι αντιμετωπίζουν την πρόκληση με σοβαρότητα, μεθοδικότητα και καινοτόμο διάθεση.

Το ενδιαφέρον των περισσοτέρων, μετά από πολύπλευρη αναζήτηση, επικεντρώνεται στην άντληση πληροφοριών για νέες, αλλά και παλιές υποσχόμενες καλλιέργειες, χωρίς να αγνοείται και η πιθανή ενασχόλησή τους με κάποιον από τους κλάδους της ζωικής παραγωγής.

Καθημερινά γινόμαστε αποδέκτες χορήγησης συμβουλών για την καλλιέργεια της κρανιάς, της τρούφας, του ιπποφαούς, της στέβιας, της εχινάτσεα, του Goji berry, του μύρτιλλου, της αλόης, της φραγκοσυκιάς κ.ά.

Δεν θα πρέπει να αδιαφορήσουμε για την επέκταση καλλιεργειών όπως η ρίγανη, το φασκόμηλο, το μελισσόχορτο, η μέντα, η λεβάντα, ο σιδερίτης (τσάι του βουνού), ο ύσσωπος, η ματζουράνα, η τριανταφυλλιά, το δενδρολίβανο, το θυμάρι και πολλά άλλα της ομάδας των αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών.

Αξίζει τον κόπο να αυξηθεί η καλλιεργούμενη έκταση με γλυκάνισο, η επανεισαγωγή στην καλλιέργεια του κορίανδρου και η συστηματική καλλιέργεια της κάππαρης, που είναι γνωστά ως αρτυματικά φυτά.

Αναζωπυρώνεται ήδη στη χώρα μας η καλλιέργεια δύο παλαιών, κλασσικών φυτών, του λιναριού και του σουσαμιού, για την παραγωγή λαδιού το πρώτο και χαλβά (σουσαμοπολτός – ταχίνι – χαλβάς) το δεύτερο.

Ξεχάσαμε ή υποβαθμίσαμε τη σημασία φυτών που στο παρελθόν αποτελούσαν σημαντικές καλλιέργειες της ελληνικής παραγωγής, όπως τα όσπρια (φακές – ρεβύθια – λαθούρι κ.ά.) η αραχίδα (αράπικο φιστίκι) και ο λυκίσκος.

Σημαντικά περιθώρια επέκτασης στον τομέα των δενδρωδών καλλιεργειών, έχει η καλλιέργεια της καστανιάς, της καρυδιάς, της συκιάς, της κουκουναριάς κ.ά.

Όλα τα παραπάνω μπορούν να εμπλουτίσουν το οπλοστάσιο των καλλιεργουμένων φυτικών ειδών και να αποδώσουν ένα ικανοποιητικό γεωργικό εισόδημα στον παραγωγό, κύριο ή συμπληρωματικό, εάν με θρησκευτική ευλάβεια εξασφαλισθούν ορισμένες απαραίτητες προϋποθέσεις:

α. Αποφυγή των «επιτηδείων» που ψάχνουν για εύπιστους υποψήφιους καλλιεργητές. Συνεργασία και καθοδήγηση μόνο από έμπειρους και έγκυρους γνώστες των θεμάτων.

 β. Διερεύνηση της αγοράς, πριν την έναρξη του εγχειρήματος και πριν από οποιαδήποτε απόφαση, για την εξασφάλιση της διάθεσης του προϊόντος σε ικανοποιητική τιμή.

γ. Κατάλληλες, κατά περίπτωση, εδαφοκλιματικές συνθήκες, ανάλογες των απαιτήσεων των συγκεκριμένων φυτικών ειδών.

δ. Εξασφάλιση του απαραίτητου υγιούς (άνοσου) πολλαπλασιαστικού υλικού (σπόροι σποράς, μοσχεύματα, δενδρύλλια κ.ά.).

ε. Καλή γνώση της τεχνικής καλλιέργειας των συγκεκριμένων φυτών, με στόχο υψηλές, ποσοτικά και ποιοτικά, αποδόσεις.

στ. Γνώση του κόστους παραγωγής των συγκεκριμένων προϊόντων.

ζ. Σχεδιασμός μεταποίησης και τυποποίησης των προϊόντων, για μεγιστοποίηση του εισοδήματος, μέσω της προστιθέμενης αξίας.

Ιδιαίτερα στις περιπτώσεις των εντελώς νέων καλλιεργειών, το πρότυπο της «συμβολαιακής γεωργίας» είναι απαραίτητο πριν από οποιαδήποτε άλλη δράση και ενέργεια.

Ο κατάλογος των εναλλακτικών επιλογών δεν τελειώνει εδώ. Είναι μακρύς και δεν μπορεί να εξαντληθεί σε ένα μόνο σημείωμα. Θα δοθεί η ευκαιρία να επανέλθουμε και να συμπληρώσουμε το χάρτη αναζήτησης και τον προβληματισμό μας, συμβάλλοντας έτσι ουσιαστικά σ’ αυτό με το οποίο ξεκίνησε ετούτο το άρθρο: η πορεία προς την ανάπτυξη διέρχεται υποχρεωτικά μέσα από την ανάπτυξη της γεωργίας μας.