Κτηνοτροφικά Φυτά: μια πρώτη γνωριμία (Α’)

Μηδική (Medicago arborea)

Βασικός στόχος της γεωργικής πολιτικής της χώρας πρέπει να είναι η ανάπτυξη της ζωικής παραγωγής, βασική συνισταμένη της οποίας είναι η εντόπια παραγωγή ζωοτροφών υψηλής θρεπτικής αξίας με το μικρότερο δυνατό κόστος.

Κάθε μελλοντικός στόχος της ελληνικής κτηνοτροφίας για την παραγωγή περισσότερων και καλύτερων προϊόντων, έχει σαν άμεση συνέπεια την αύξηση και εντατικοποίηση της καλλιέργειας των κτηνοτροφικών φυτών. Επομένως, η οικονομική σημασία και σπουδαιότητα των κτηνοτροφικών φυτών για την ανάπτυξη της ζωικής παραγωγής στη χώρα μας, είναι περισσότερο από φανερή και αυτονόητη.

Το σύνολο των κτηνοτροφικών φυτών που μπορούν να δώσουν ζωοτροφές, ανήκει σε διάφορες οικογένειες, με σπουδαιότερες την οικογένεια των ψυχανθών και την οικογένεια των αγρωστωδών.

Η μεγάλη οικογένεια των ψυχανθών, με χιλιάδες φυτικά είδη, περιλαμβάνει φυτά που στη χώρα μας σπέρνονται το φθινόπωρο ή στις αρχές του χειμώνα (Οκτώβριο – Δεκέμβριο) εξαιτίας της αυξημένης αντοχής τους στο ψύχος και άλλα λιγότερο ανθεκτικά που σπέρνονται στην άνοιξη (Φεβρουάριο – Μάρτιο).

Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν τα ετήσια βίκος, κτηνοτροφικό μπιζέλι, λαθούρι, κτηνοτροφικά κουκιά, ρόβη, λούπινο, κτηνοτροφικό ρεβύθι, τριφύλλι Περσίας και το λειμώνιο τριφύλλι (πολυετές).

Στην δεύτερη κατηγορία ανήκουν κυρίως η μηδική (πολυετές), το σπουδαιότερο φυτό της οικογένειας και ένα από τα πιο σημαντικά κτηνοτροφικά φυτά στον κόσμο και το ετήσιο τριφύλλι το Αλεξανδρινό.

Στην ίδια οικογένεια ανήκουν και πολλά σημαντικά, αυτοφυή είδη φυσικών βοσκοτόπων και λειμώνων, όπως από τα τριφύλλια το έρπον (repens), το υβρίδιο (hybridum), το σαρκόχρουν (incarnatura), το υπόγειο (subterraneum) αλλά και ο μελίλωτος, η ονοβρυχίδα, ο λωτός κ.ά.

Στη δεύτερη μεγάλη οικογένεια των αγρωστωδών κατατάσσονται τα κτηνοτροφικά σιτηρά, αραβόσιτος, κριθάρι, βρώμη, σίκαλη, σόργο και κεχρί, που καλλιεργούνται σε μεγάλες εκτάσεις σε όλο τον κόσμο, για παραγωγή καρπού, σανού και χλωρού χόρτου, αλλά και τα αυτοφυή των λειμώνων και των βοσκών, όπως είδη φέστουκας, πόας, φαλαρίδας, δακουλίδας, λόλιου, αγρόπυρου, βρόμου κ.ά. Τα περισσότερα από τα αυτοφυή αυτά είδη των βοσκών και των λειμώνων, που είναι ως επί το πλείστον πολυετή, απαντώνται συχνά και σε τεχνητούς λειμώνες για χλωρό χόρτο, σε κοφτολείβαδα για σανό, αλλά και σε διακοσμητικούς χλοοτάπητες (γκαζόν).

Εκτός από τις δύο παραπάνω σημαντικές οικογένειες, θα πρέπει να αναφερθούν και δύο οικογένειες μικρότερης σημασίας, η Chenopodiaceae, στην οποία ανήκουν τα κτηνοτροφικά τεύτλα και η Cruciferae, στην οποία ανήκει η κτηνοτροφική ελαιοκράμβη. Τα δύο αυτά είδη δεν καλλιεργούνται στη χώρα μας, ενώ το αντίθετο συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.