Η αντιχριστιανική χρήση της τέχνης

11 Μαΐου 2014

Συνεχίζοντας στη δημοσίευση της μελέτης του Δρ. Αθ. Κολιοφούτη (προηγούμενο άρθρο:www.pemptousia.gr/?p=67736), για τις μεθόδους διενέργειας της αντιχριστιανικής προπαγάνδας που ακολουθούν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, κατατοπιζόμαστε για τη χρησιμοποίηση της τέχνης στην κατεύθυνση αυτήν.

Θα αναφέρουμε δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα προπαγάνδας αυτής της μορφής. Κατ’ αρχήν η γνωστή ταινία κώδικας Ντα βίντσι, έργο του Dan Brown, το  οποία το 2004 μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα. Το συγκεκριμένο βιβλίο έχει εκατομμύρια πωλήσεις σε όλο τον κόσμο και έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από τριάντα γλώσσες. Ο « συμβολολόγος » καθηγητής Τομ Χανκς αποκρυπτογραφεί τους μυστικούς κώδικες στο έργο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, οδηγώντας σε μια μυστική οργάνωση που για 2.000 χρόνια κρύβει ένα μυστικό που η αποκάλυψή του θα ανατρέψει τα θεμέλια της χριστιανικής θρησκείας. Η αποκρυπτογράφηση του έργου του Ντα Βίντσι οδηγεί στους Ναΐτες, τη μυστική οργάνωση Opus Dei και την αποκάλυψη πως η Μαρία η Μαγδαληνή δεν ήταν αυτή που θέλει να παρουσιάσει η Εκκλησία, αλλά μια πριγκίπισσα, σύζυγος του Ιησού με τον οποίο είχε αποκτήσει παιδί, και την οποία ο Ιησούς προετοίμαζε για να ηγηθεί της Εκκλησίας του[64]!

Πηγή:http://hqwide.com/

Πηγή:http://hqwide.com/

Τα αντιχριστιανικά μηνύματα του βιβλίου έγιναν ακόμα πιο διαπεραστικά όταν αυτό μεταφέρθηκε στη κινηματογραφική και τηλεοπτική οθόνη, οπότε οι σκηνές επενδύθηκαν με τα κατάλληλα μουσικά και οπτικά εφέ. Πλήθος βλάσφημων, αντιεπιστημονικών και ανιστόρητων απόψεων διαπλέκονται και επαναλαμβάνονται στα πλαίσια του έργου και μάλιστα κατά παράβαση της δήλωσης του ίδιου του συγγραφέα στην αρχή του βιβλίου πως τα γραφόμενα αποτελούν φανταστικό δημιούργημα. Με το μανδύα του μυθιστορήματος, το έργο προπαγανδίζει πάρα πολλές αντιχριστιανικές απόψεις και μάλιστα για το πρόσωπο του ίδιου του Χριστού.

Απόψεις όπως ότι ο Κύριος θεωρούνταν από τους οπαδούς Του ένας θνητός προφήτης και ένας σπουδαίος και ισχυρός άνθρωπος βάλλει κατά του θεανδρικού προσώπου Του. Η θεώρησή Του ως Θεού έγινε από την Α′ Οικουμενικής Σύνοδο, η οποία συγκλήθηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο, ο οποίος ήταν ένας « πολύ πονηρός και ικανός πολιτικός ». Η θεοπνευστία της Καινής Διαθήκης αίρεται και αμφισβητείται, αφού « το βιβλίο αυτό, το οποίο στηρίζεται σε μυθεύματα και κατασκευασμένα στοιχεία, δημιοργήθηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο, αφού πρώτα αυτός αφαίρεσε τα απόκρυφα ευαγγέλια ». « Ο Χριστός παντρεύτηκε τη Μαρία τη Μαγδαληνή  και απέκτησε μαζί της παιδιά ». Το άγιο Δισκοπότηρο βεβηλώνεται και ταυτίζεται με τη Μαρία τη Μαγδαληνή, που αισθητοποιεί το αγνοημένο « ιερό θηλυκό »[65].

Ο τηλεθεατής που παρακολούθησε και παρακολουθεί αυτή την ταινία, αναρρωτιέται στο τέλος της μήπως κάτι απ’ όλα αυτά ενέχει κάποιο ίχνος αλήθειας. Σκανδαλίζεται μήπως όντως υπάρχουν κάποια στοιχεία, τα οποία του απέκρυψε η Εκκλησία σκοπίμως και ο ίδιος αγνοεί λόγω της θεολογικής άγνοιάς του, στην παραδοχή της οποίας προβαίνει και ο ίδιος. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε ο συγγραφέας του παραπάνω βιβλίου και το 2013, έτος έκδοσης του νέου του έργου « Κόλαση », στο οποίο πρωταγωνιστεί και πάλι ο γνωστός εμβρυθής και υπερδραστήριος καθηγητής σημειολογίας του Harvard Robert Langton[66].

Ένα δεύτερο, κλασικό επίσης παράδειγμα της προπαγάνδας, που μεταφέρεται με όχημα τη τέχνη αποτελεί και μια σειρά επτά μυθιστορημάτων φαντασίας, που απευθύνεται σε παιδιά από τη βρετανίδα συγγραφέα Τζ. Κ. Ρόουλινγκ με τίτλο « Χάρι Πότερ ».  Τα βιβλία περιγράφουν έναν κόσμο μάγων με βασικό χαρακτήρα ένα νεαρό αγόρι με το όνομα Χάρι Πότερ. Η κεντρική ιστορία των βιβλίων περιγράφει τον αγώνα του Χάρι Πότερ εναντίον του κακού μάγου Βόλντεμορτ, ο οποίος θέλει να κατακτήσει τον κόσμο των μάγων[67]. Είναι η κατάλληλη ηλικία κατά την οποία οι διάφοροι παιδαγωγικοί φορείς της κοινωνίας θα εμφυτεύσουν πρότυπα στα παιδιά, τα οποία θα αποτελέσουν το υπόβαθρο των μετέπειτα συμπεριφορών τους.

Οι επιτυχίες του συγκεκριμένου βιβλίου, το οποίο μεταφέρθηκε επίσης στην οθόνη του κινηματογράφου και τηλεόρασης είναι συγκλονιστικές: 400 εκατομμύρια αντίτυπα έχουν πουληθεί σε όλο τον κόσμο εκ των οποίων 800.000 στην Ελλάδα. Τα έργα κυκλοφορούν σε 200 χώρες και έχουν μεταφραστεί σε 64 γλώσσες. Οι έξι ταινίες, οι οποίες στην Ελλάδα έχουν κόψει πάνω από 3.280.000 εισιτήρια, έχουν κάνει πωλήσεις που ανέρχονται σε 6,3 δισεκατομμύρια δολάρια[68].

Ο μακαριστός π. Αλεβιζόπουλος Α., ο οποίος διακρίθηκε για τους αντιαιρετικούς του αγώνες κατά τη διάρκεια της ποιμαντικής του διακονίας, προειδοποιούσε για την προσπάθεια του συγκεκριμένου έργου να μυσταγωγήσει τα παιδιά με έναν συγκεκαλυμμένο τρόπο, στο χώρο της μαγείας: « Η εντυπωσιακά μεγάλη αποδοχή των βιβλίων αυτών από τα παιδιά, οφείλεται προφανώς στο ισχυρότατο δίκτυο προώθησης της αποκρυφιστικής θεματολογίας, που είναι έργο της « Νέας Εποχής » του Υδροχόου (New Age). Δεν πρέπει να παραθεωρήσει κανείς φυσικά και τη γνωστή συνταγή επιτυχίας, που αφορά τη συγγραφή διηγήματος η μυθιστορήματος : Να κολακεύει, δηλαδή, ο συγγραφέας τη συνήθεια του μέσου ανθρώπου η του παιδιού να « ονειρεύεται », σε μια προσπάθεια να « ξεφύγει από την πραγματικότητα ».

Η Τζόαν Ρόουλινγκ ξεκίνησε προφανώς με αυτή τη « συνταγή », αλλά στην πορεία τα γραπτά της « ενεκρίθησαν », σαν απολύτως κατάλληλα , από το δίκτυο της Νέας Εποχής, αν δεν « έλαβε » εξ αρχής την « εντολή » να γράψει, τα όσα έγραψε. Με βάση αυτές τις διαπιστώσεις θα πρέπει, εμείς οι γονείς, να αντιληφθούμε ότι εδώ έχουμε έναν ύπουλο και καταστροφικό μηχανισμό, που στοχεύει στην εξοικείωση των παιδιών μας με τις λεπτές πλέον εκφάνσεις του αποκρυφισμού. Θα πρέπει δυναμικά, πλην όμως διακριτικά, να αποφύγουμε να φέρουμε σε επαφή τα παιδιά μας με τα ψυχοφθόρα αυτά βιβλία και με τρόπο πολιτισμένο θα δηλώσουμε την αντίθεσή μας και προς αυτό το νέο κίνδυνο που μας απειλεί »[69].

Όπως επισημαίνεται και από άλλον αρθρογράφο « οι γοητευτικές λεπτομέρειες του έργου, ανακατεύονται με το αηδιαστικό, με κάθε ευκαιρία: Ο Ρον μελετά ένα μαγικό ξόρκι, που η παρενέργεια τον κάνει να ξερνά γλοιώδεις μάζες. Το φάντασμα ενός μικρού κοριτσιού ζει μέσα στα απόβλητά του αποχωρητηρίου. Αναφορές σε περιττώματα δεν είναι σπάνιες. Η διούρηση δεν είναι πλέον ταμπού στα αναγνώσματα. Η χυδαιότητα μεταξύ συμμαθητών γίνεται συμπεριφορά ρουτίνας. Στο τέταρτο βιβλίο, αυτές οι τάσεις είναι πλέον εμφανείς, μαζί με μία πρόσθετη γεύση σεξουαλικότητας, που υποδηλώνεται σε σχετικές αναφορές. Μαθητές μάγοι και μάγισσες διδάσκονται να χρησιμοποιούν τα μαγικά ραβδιά τους, ρίχνοντας ξόρκια και κατάρες, για να αλλάζουν το περιβάλλον τους, να τιμωρούν μικρούς εχθρούς και να προστατεύουν τον εαυτό τους εναντίων πιο μοχθηρών εχθρών.

Μαθήματα μεταμόρφωσης τους διδάσκουν πως να μετατρέπουν αντικείμενα και ανθρώπους σε άλλου είδους όντα – μερικές φορές παρά τη θέληση των μεταμορφούμενων. Στο Μάθημα των Ελιξιρίων δημιουργούν καταπότια, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον έλεγχο άλλων. Στη Βοτανική καλλιεργούν φυτά που τους χρησιμεύουν στα Ελιξίρια »[70].

[Συνεχίζεται]
 

[64] Μικελίδης Ν., « Ο κώδικας  Da Vinci », Ελευθεροτυπία  18/05/2006.
[65]Γεωργόπουλος Α., « Κώδικας Ντα Βίντσι », Παρακαταθήκη  44, 2005, σσ. 8-9.
[66] Για περισσότερες πληροφορίες για το συγκεκριμένο έργο βλ. σχ.  http://www.amen.gr/article16621.
[67]http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CE%B9_%CE%A0%CF%8C%CF%84 %CE %B5%CF%81.
[68] Παπαϊωάννου Χ., « Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου μέρος Β′», Ελευθεροτυπία 26/06/2011.
[69]π. Αλεβιζόπουλος Α., « Ο Χάρυ Πότερ και η Ελληνική πραγματικότητα »,  Διάλογος, 22, 2000, σσ. 48 – 49.
[70]  Μηλιώνης Ι., « Ο Χάρι Πότερ και η σχετικοποίηση του κακού », οπ. παρ. 26, 2001.