Οι Μινωικές Αρχαιότητες στο Μουσείο Ηρακλείου

Στο ξεκίνημα της τουριστικής περιόδου, άνοιξαν για το κοινό οι αίθουσες με τη Συλλογή Μινωικών Αρχαιοτήτων του Μουσείου Ηρακλείου. Μετά από επτάμισι χρόνια συνεχών εργασιών για την επανέκθεση, που ακολούθησαν το κλείσιμο του μουσείου στις 11-11-2006, ολόκληρη πλέον η έκθεση θα είναι επισκέψιμη, από τις 8 το πρωί έως τις 8 το βράδυ.

Από τα εκθέματα του Μουσείου Ηρακλείου, φωτό 1

 Η οικοδόμηση του  Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου – ενός από τα πιο δημοφιλή και με μεγάλη επισκεψιμότητα μουσεία – ξεκίνησε το 1935 από τον Αρχιτέκτονα Πάτροκλο Καραντινό.  Πρόκειται για ένα μοντέρνας αρχιτεκτονικής κτίριο που βραβεύθηκε με έπαινο Bauhaus. Το μουσείο είναι Ειδική Περιφερειακή Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού. Η αποστολή του συνίσταται στην απόκτηση, φύλαξη, συντήρηση, τεκμηρίωση, μελέτη, δημοσίευση και προβολή της κρητικής πολιτιστικής κληρονομιάς, από την προϊστορική έως την υστερορωμαϊκή περίοδο.  Το εργαστήριο συντήρησης του  Μουσείου αποτελείται  από τα τμήματα γλυπτικής-κεραμικής, μετάλλινων αντικειμένων και τοιχογραφιών. Σκοπός του είναι η προληπτική και επεμβατική συντήρηση και η προώθηση της έρευνας στον τομέα της συντήρησης.

Από τα εκθέματα του Μουσείου Ηρακλείου, φώτο 2

 Η έκθεση των Μινωικών Αρχαιοτήτων – που αποτελεί το μεγαλύτερο και σημαντικότερο τμήμα της έκθεσης του Μουσείου – περιλαμβάνει διάσημα έργα τέχνης.  Στα έργα αυτά συγκαταλέγονται οι θεές των όφεων και η θεά των μηκώνων, ο δίσκος της Φαιστού, το ρυτό του ταύρου, ο ελεφάντινος ταυροκαθάπτης και η ομώνυμη τοιχογραφία, το χρυσό κόσμημα των μελισσών , τα χρυσά μινωικά δακτυλίδια και το «Δακτυλίδι του Μίνωα», πλήθος σφραγίδων από πολύτιμους λίθους, περίτεχνα λίθινα σκεύη και αντικείμενα μικροτεχνίας, χρυσεπένδυτα όπλα και τα πολύχρωμα καμαραϊκά αγγεία. Τα αντικείμενα είναι ενταγμένα σε χωροχρονικές και θεματικές ενότητες που αποτυπώνουν όψεις της καθημερινής και δημόσιας ζωής, από το τσουκάλι και τον αργαλειό της νοικοκυράς μέχρι τα μεγάλα συμπόσια και τις αθλητικές εκδηλώσεις, συστήματα γραφειοκρατίας και διοίκησης με τη χρήση γραφών και σφραγισμάτων, τις θρησκευτικές αντιλήψεις και δοξασίες, τις πομπώδεις τελετουργίες των ανακτόρων, σκεύη πολυτέλειας και επίδειξης πλούτου, αλλά και τις ταφικές πρακτικές και τις αντιλήψεις για τη μεταθανάτια ζωή.  Δίδεται έτσι μια πλήρης εικόνα για τον μεγάλο αστικό – ανακτορικό πολιτισμό της Κρήτης που, στη συλλογική μνήμη των μεταγενέστερων Ελλήνων, συμπυκνώθηκε στο πρόσωπο του βασιλιά Μίνωα.

Κατερίνα Χουζούρη