Οι Μακκαβαίοι

Στο Δεύτερο βιβλίο των Μακκαβαίων και καθώς φθάνουμε στα χρόνια του Χριστού, αναφέρονται περιστατικά που συμβαίνουν στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, όπου κυριαρχούν και έχουν την εξουσία τους οι διάδοχοι του Μ.Αλεξάνδρου. Χαρακτηριστικό περιστατικό είναι αυτό του μαρτυρίου των επτά Μακκαβαίων. Η Παλαιά Διαθήκη δεν σώζει τα ονόματά τους αλλά η παράδοση τα αναφέρει μαζί με αυτό της μητέρας τους, της Σολομονής: Αβείμ, Αντώνιος, Γουρίας, Ελεάζαρος, Ευσέβωνας, Αχείμ, Μάρκελλος.

Μετά τους Πέρσες όλη την Παλαιστίνη κατέλαβε ο Μέγας Αλέξανδρος με τους Μακεδόνες του. Μετά το θάνατό του ιδρύθηκαν μικρότερα βασίλεια. Ένα από αυτά ήταν το Βασίλειο της Συρίας ή των Σελευκιδών, όπου ανήκε και η Παλαιστίνη. Ένας βασιλιάς αυτού του κράτους, ο Αντίοχος, θέλησε με τη βία να εξελληνίσει τους Εβραίους, να τους αναγκάσει να γίνουν ειδωλολάτρες. Κατάργησε την αργία του Σαββάτου και όλες τις γιορτές τους. Τον μεγάλο τους Ναό τον έκανε Ναό του Δία και τους ανάγκαζε να κάνουν θυσίες στον Δία και μετά να τρώνε τα ειδωλόθυτα, δηλαδή τα κρέατα της θυσίας, πράγμα που για τους Εβραίους ήταν φοβερή αμαρτία. Από τον φόβο τους οι πιο πολλοί  δέχτηκαν τη διαταγή του βασιλιά. Κάποιοι όμως προτίμησαν να περάσουν σκληρά βασανιστήρια, παρά να αρνηθούν τον μόνο αληθινό Θεό.

Ένας από αυτούς ήταν ο γέροντας Ελεάζαρος, που ήταν πολύ μορφωμένος νομικός. Όλοι τον σέβονταν, Εβραίοι και Εθνικοί, και για τη σοφία του και για την ηλικία του. Ήταν ενενήντα ετών. Ο Αντίοχος δεν τον σεβάστηκε. Τον ανάγκασε να φάει ειδωλόθυτα κι όταν αυτός αρνήθηκε, διέταξε να τον βασανίσουν σκληρά. Πριν ξεψυχήσει ο γέροντας είπε: «Γνωρίζει ο Θεός ότι ενώ μπορούσα να σωθώ προτίμησα να τον υπακούσω. Το σώμα μου βασανίζεται σκληρά, αλλά η ψυχή μου χαίρεται, γιατί τηρώ τον νόμο Του».

Μαζί με τον Ελεάζαρο για τον ίδιο λόγο βασανίστηκαν και επτά αδέρφια μαζί με τη χήρα μητέρα τους. Και τα επτά αδέρφια μίλησαν με θάρρος στον βασιλιά και του είπαν ότι τίποτα δεν θα τους κάνει να παραβούν τον νόμο του Θεού. Έναν-έναν μπροστά στα μάτια των άλλων αδελφών και της μητέρας τους τους βασάνισαν πολύ φοβερά. Αλλά όλοι έμεναν σταθεροί. Η μητέρα τους αντί να λυγίσει και να λιποψυχήσει από τη μητρική της αδυναμία, τους ενθάρρυνε, τους στήριζε, τους μιλούσε με θέρμη και τους ενίσχυε στο μαρτύριο. Τελευταία παρέδωσε κι αυτή το σώμα της στους δήμιους και την ψυχή της στον Θεό.

Οι Εβραίοι επαναστάτησαν εναντίον του Αντίοχου και κατάφεραν με σκληρούς αγώνες να κερδίσουν την ανεξαρτησία τους. Αρχηγοί τους ήταν οι Μακκαβαίοι.

Λίγα χρόνια αργότερα οι Ρωμαίοι κατέκτησαν την Παλαιστίνη και έκαναν βασιλιά της πρώτα τον Αντίπατρο και ύστερα τον γιο του τον Ηρώδη, αυτόν που όταν πληροφορήθηκε τη γέννηση του Χριστού θέλησε να τον σκοτώσει για να μην του πάρει τον θρόνο.

Κάνε κλικ παρακάτω, για ν΄ ακούσεις την αφήγηση του κειμένου