Άγιος Μάρτυς Σεβαστιανός και οι συν αυτώ

Ο άγιος μάρτυς Σεβαστιανός και οι συν αυτώ Ζωή, Τραγκυλίνος, Νικόστρατος, Κλαύδιος, Κάστωρ, Τιβούρτιος, Κάστουλος, Μαρκελλίνος και Μάρκος έζησαν και άθλησαν κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284- 305 μ.Χ.) και Μαξιμιανού (286-305 μ.Χ.). Ο Σεβαστιανός καταγόταν από τα Μεδιόλανα (σημ. Μιλάνο), ήταν μέλος της συγκλήτου βουλής και οδηγούσε πολλούς στην πίστη στο Χριστό. Ο Μαρκελλίνος και ο Μάρκος, κατά σάρκα αδελφοί, υπέμειναν μακροχρόνια κάθειρξη για την πίστη τους στο Χριστό και υποβλήθηκαν σε πολλά βασανιστήρια. Τελικά ελήφθη η απόφαση για αποκεφαλισμό τους. Τότε ο Τραγκυλίνος, ο πατέρας τους, όντας ειδωλολάτρης, και η μητέρα τους Μαρκία παρ’ ολίγο, με τους θρήνους και οδυρμούς τους, να τους εμποδίσουν να θυσιάσουν και τη ζωή τους για το Χριστό. Και τούτο ίσως να γινόταν, αν δεν παρενέβαινε ο αοίδιμος Σεβαστιανός, ο οποίος με την παρρησία του δεν στερέωσε μόνο στην πίστη τους αδελφούς Μαρκελλίνο και Μάρκο, αλλά προσέλκυσε στο Χρι­στό και τον Τραγκυλίνο, τον πατέρα τους. Ο δε Τραγκυλίνος προσέλκυσε τον έπαρχο στο Χριστό και τον κατήχησε.

Αμέσως λοιπόν τότε ο έπαρχος προσκάλεσε τον ενδοξότατο και μακαριστό Σεβαστιανό και τον ιερέα Πολύκαρ­πο και τους παρεκάλεσε να τύχει και αυτός της σωτηρίας και να απαλλαγεί και από μια αρρώστια που τον είχε προσβάλει και τον βασάνιζε. Και πράγματι, ο έπαρχος απαλλάχτηκε θαυματουργικώς από την ασθένειά του, πίστευσε ολοψύχως στο Χριστό, συνέτριψε τα είδωλα που είχε στην οικία του και αναγεννήθηκε διά του θείου Βαπτίσματος. Ο δε αοίδιμος επίσκοπος Γάιος τους αδελφούς Μαρκελλίνο και Μάρκο τους χειροτόνησε διακόνους, τον πατέρα τους, τον Τραγκυλίνο, τον χειροτόνησε ιερέα και τον μακαριστό Σεβαστιανό τον διόρισε συνήγορο της Εκκλησίας.

Όταν ξέσπασε ο διωγμός του Διοκλητιανού κατά του χριστιανισμού, οι άγιοι Τραγκυλίνος, Μαρκελλίνος και Μάρκος, καθώς επίσης και οι άγιοι Νικόστρατος, Κλαύδιος, Κάστωρ, Τιβούρτιος, Κάστουλος και Ζωή συνελήφθησαν από τους ειδωλολάτρες και, αφού ανακρίθηκαν ποικιλοτρόπως και βασανίστηκαν, δέχτηκαν το πέρας του βίου και ανήλθαν στεφανηφόροι στη βασιλεία των ουρανών. Ο δε άγιος Σεβαστιανός, κληθείς από τον Διοκλητιανό και ανακριθείς, κατατρυπήθηκε, όπως ήταν φυσικό, με πυκνά βέλη και εν συνεχεία του κατατσάκισαν το σώμα με ρόπα­λα. Έτσι λοιπόν ο άγιος Μάρτυς, ολόκληρος κατακομματιασθείς, παρέδωσε το πνεύμα του στο Θεό και κοσμήθηκε με τον αμάραντο στέφανο του μαρτυρίου.

(Γεωργίου Δ. Παπαδημητρόπουλου, Με τους Αγίους μας, Δεκέμβριος, εκδ. Αποστ. Διακονίας, σ. 182-183)