Γρηγορείτε!

Γρηγορείτε! (Πραξ. κ΄ 31)

«Γρηγορείτε», είναι το σύνθημα της Ορθόδοξης Χριστιανικής ζωής μας. Αγρυπνείτε και εργάζεσθε τα έργα του φωτός, μας προτρέπουν οι Άγιοι Απόστολοι, ο Ματθαίος (Κεφ. κστ΄ 21), ο Λουκάς (Πραξ. κ΄ 31) και ο Παύλος (Α΄ Κορ. ιστ΄ 13). Η ζωή μας στη γη αυτή είναι πολύ σύντομη και δεν δικαιολογείται χάσιμο χρόνου. Ο πονηρός εργάζεται ασταμάτητα, για να μας παρασύρει, για να παρασύρει κάθε πιστό στην απώλεια. Δεν κουράζεται ποτέ. Αυτή είναι η δουλειά του. Γιά το Χριστιανό, όμως, η μη εγρήγορση, η ραθυμία, είναι θανατηφόρα, γιατί μας ρίχνει χωρίς αντίσταση στα δίχτυα του παμβεβήλου, στα δίχτυα του σκότους της απωλείας.

Ο οικονόμος του χρόνου της ζωής, ο Όσιος Ιωάννης ο Δομβοΐτης, που πρόσεχε το χρόνο του όσο τίποτα άλλο και έλεγε ότι ο Κύριος θα μας κρίνει για τις αμαρτίες μας, αφού ως άνθρωποι είμαστε επιρρεπείς στην αμαρτία, πολύ όμως περισσότερο θα μας κρίνει για το ότι δεν αξιοποιήσαμε σωστά το χρόνο της ζωής μας. Σε ένα από τα ποιήματά του ο μεγάλος αυτός σύγχρονος ασκητής μας προτρέπει λέγοντας:
Όσο είν’ μέρα κι’ είναι φως μη κάθεσαι, εργάζου,
με προσευχές κι’ έργα καλά προς έξοδο ετοιμάζου.
Στού βίου πιά περπάτησες πολύ το μονοπάτι
και δεν σ’ απόμεινε απ’ αυτό παρά μικρό κομμάτι.
Σε λίγο νύχτα σκοτεινή τα μάτια θα σφαλίση
και τάφος κρύος μεσ’ στη γη το σώμα σου θα κλείση.
Μη ραθυμής, μη στέκεσαι, μη χάνης τον καιρόν σου
«έως ημέρα έτι εστίν» εργάζου σ’ τον αγρό σου.
Καί θάρθη κι’ η συγκομιδή και η καρποφορία
ποτέ δεν μένει άκαρπος η θεία εργασία.

Κάθε ημέρα της ζωής τελειώνει σύντομα και το βράδυ έρχεται φυσιολογικά. Κάποτε θα έλθει και το αιώνιο βράδυ. Θα είναι το βράδυ που θα μας καλέσει κοντά Του ο Νυμφίος μας και αλλοίμονο εάν το λυχνάρι της ψυχής μας βρεθεί εκείνη τη στιγμή χωρίς λάδι! Γι’ αυτό ας γρηγορούμε και ας ικετεύουμε τον Κύριο μαζί με τον Όσιο Ιωάννη:
Μόνον δος μου Συ, Χριστέ μου, σαν ερθή κείνον το βράδυ
η ψυχή μου να μη νοιώση ίχνος άϋλο σκοτάδι.
Κι’ όλη φως, χαρά κι’ αγάπη απ’ του βίου την εσπέρα
την αιώνια ν’ αντικρύση και ανέσπερη ημέρα.
Σ’ αυτή την εγρήγορση, τη σωστική, μας προστρέπει και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος λέγοντας: «Γρηγορείτε, ότι ουκ οίδατε την ημέραν ουδέ την ώραν, εν η ο Υιός του ανθρώπου έρχεται» (Ματθ. κε΄ 13). Καί τι σημαίνει εγρήγορση; Σημαίνει αδιάλειπτη προσευχή, ψαλμωδία, δάκρυα, μελέτη θείων Γραφών, ανάταση του νού στον ουρανό και το βλέμμα κατεβασμένο στη γη, ελεημοσύνες και εμμονή στην Ορθόδοξη παράδοσή μας. Εγρήγορση σημαίνει, επίσης, τάξη στη ζωή μας και ακρίβεια και αυστηρότητα στο ωρολόγιο πρόγραμμα της διαθέσεως του ημερήσιου χρόνου μας. Σημαίνει απαγόρευση κρίσεως προσώπων, μεταφοράς νέων ειδήσεων και πληροφοριών πάσης φύσεως καθώς και διηγήσεων χρονοβόρων. Εγρήγορση σημαίνει κατανάλωση όλου του χρόνου της επικοινωνίας μας με τους άλλους σε καθαρά πνευματικής και επικοιδομητικής φύσεως θέματα καθώς και στην κοινή ανάγνωση ιερών κειμένων. Εγρήγοσρη σημαίνει και προσευχητική διάθεση. Η προσευχή μας είναι πάντοτε απαραίτητη και μας χρειάζεται, όντας ωφέλιμη. Καί τούτο γιατί αυτή μας κρατεί σε κοινωνία με το Θεό και μας συντηρεί κάτω από τη σκέπη Του. Η προσευχή μας φυλάει από τη φιλαυτία και την εγωιστική αυτοπεποίθηση καθώς και από το παραστράτημα της ματαιοδοξίας και της υπερηφάνειας.

Σε περίοδο θλίψεως και κινδύνων, ορατών και αοράτων, η προσευχή μας είναι ακόμη πιο απαραίτητη. Γιατί είναι η έκφραση της δικής μας ταπεινώσεως και της ελπίδας μας στο Θεό. Γιατί μας φέρνει κοντά στη θεία βοήθεια, στο θείο έλεος. Έτσι δεν αυτονομούμαστε και ο παντοδύναμος Θεός έρχεται συνεργός μας και μας βγάζει από τις δυσκολίες.
Εγρήγορση σημαίνει και διαρκή προετοιμασία για πόλεμο. Σημαίνει ετοιμότητα στην αντιμετώπιση του εχθρού που παραμένει ανύστακτος. Αυτός με διαφορετικές μορφές κάθε φορά μας επιτίθεται, όπως επιτίθεται και στην Εκκλησία μας, «ως λέων ωρυόμενος ζητών τίνα καταπίει» (Πετρ. ε΄ 8). Δεν γνωρίζει, όμως, ο ταλαίπωρος ότι πάντοτε ο Χριστός νικά, ο Χριστός θριαμβεύει, αφού είναι ο νικητής του θανάτου, είναι «το φως του κόσμου» (Ματθ. ε΄ 14), είναι «η ζωή και η ανάστασις» (Ιωάν. ια΄ 25), είναι «η οδός», και η μόνη «αλήθεια» (Ιωάν. ιδ΄ 6).

Σήμερα ο μισόκαλος μας πολεμά τόσο προσωπικά όσο και σαν Ορθόδοξη Εκκλησία με τις αιρέσεις, με την εκκοσμίκευση, τον αναζήτηση του χρήματος, την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων, την ακριβή διασκέδαση, τον ανέμελο τουρισμό, που προβάλλει περισσότερο από τα αξιοθέατα, τις τρυφηλές απολαύσεις, την πολυφαγία, την άκρατη οινοποσία και ποτοποσία, τις κάθε είδους σωματικές ηδονές, που έχουν έμβλημά τους την αποστροφή του Αποστόλου Παύλου στη ρήση: «φάγωμεν, πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκομεν»(Α΄ Κορ. ιε΄ 32). Μας πολεμά με την προβολή της χλιδάτης ζωής, του εύκολου πλουτισμού, των ανέσεων, του διαφημισμένου ανθρωπισμού και του ενδιαφέροντος για μακρινούς λαούς, ενώ μας κάνει να παραβλέπουμε τους πλησίον μας, τους οποίους αφήνουμε να υποφέρουν και παραμένουμε αδρανείς στις εκκλήσεις τους, που μας κοιτάζουν και μας φωνάζουν μαζί με τον παράλυτο της Βηθεσδά «Άνθρωπον ουκ έχω» (Ιωάν. ε΄ 7). Μας πολεμά με τον ξενόφερτο τρόπο ζωής με τα εκκοφανικά ακούσματα, με τα ναρκωτικά, με το Internet, που αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα του πολιτισμού, από την οποία εισάγεται στο σώμα της Εκκλησίας ο θάνατος, στα μέλη της που λησμόνησαν την εντολή του Αποστόλου των εθνών «Στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις» (Β΄ Θεσ. β΄ 15). Μας πολεμά με το δούρειο ίππο, με τον εχθρό που ελλοχεύει μέσα στην Εκκλησία, εχθρό που ύπουλα προσπαθεί να αφανίσει την Ορθοδοξία μας, με τον οικουμενισμό, αυτόν που επινοείται διαφόρους τρόπους για να μας ρίξει στη δηλητηριώδη αγκάλη των αζυμιτών. Αυτοί προβάλλουν το πρωτείο και το αλάθητο του Πάπα και με την ουνία και την οικονομική ισχύ που αυτός διαθέτει σαν οδοστρωτήρας αφανίζουν όσους βρίσκονται στο δρόμο τους.
Γρηγορείτε, λοιπόν, μην καθεύδετε άλλο! Στερεωθείτε! Μην σας εμπαίζουν τα κύματα της απιστίας και της διαφθοράς. «Ανδρίζεσθε και κραταιούσθε» (Α΄ Κορ. ιστ΄ 13) και αντισταθείτε! Το κακό που προβάλλεται σαν καλό είναι θρασύδειλο. Γίνετε ρωμαλέοι και στιβαροί! Μην σας παγιδεύει η λύπη αποτυχιών και η απογοήτευση. Μην σας θαμπώνει η λάμψη της τεχνοκρατίας και των επιστημονικών επιτευγμάτων. Μην σας δελεάζουν τα θέλγητρα τυς υπερκαταναλωτικής κοινωνίας μας. Μην σας αποκαρδιώνει ο κατακλυσμός των κατασκευασμένων ειδήσεων των μέσων μαζικής επικοινωνίας, που προέρχεται από κέντρα διαβολικά. Μην σας καταπτοούν τα φόβητρα του κόσμου. Έχουμε Σωτήρα δίπλα μας, έχουμε τον αναστημένο μας Ιησού και σε Αυτόν θαρρούμε βέβαιοι όντες ότι στο τέλος μαζί Του βα βγούμε νικητές. Αλλά μόνο μαζί Του, γιατί, δυστυχώς, μόνοι μας θελήσαμε να σώσουμε τη γη και την καταστρέψαμε. Ζητήσαμε να εκμηδενίσουμε με την τεχνολογία τις αποστάσεις και απομείναμε μόνοι, ανάδελφοι και άφιλοι. Χτίσαμε το νέο σχολείο χωρίς τοίχους ηθικής και πίστεως και η παιδεία μας απαξιώθηκε εντελώς. Διαδηλώσαμε με πάθος για δικαιοσύνη και ανθρώπινα δικαιώματα και άθελά μας στηρίξαμε άδικες κοινωνικές δομές. Ανησυχήσαμε και ανησυχούμε για τα εθνικά μας δίκαια και συνεχίζουμε να κοιμόμαστε περιμένοντας μόνος του να περάσει ο εφιάλτης. Καταδικάσαμε τις ηθικές αναστολές και δημιουργήσαμε ένα τεράστιο εσωτερικό κενό. Μόνο σε περίοδο πτωχείας και κρίσεως, όταν οι τσέπες μας δεν έχουν χρήματα, πέφτουμε σε περισυλλογή και προβληματισμό. Αλλά και τότε, όπως τώρα, συνεχίζουμε να καθεύδουμε! Ας ξυπνήσουμε από το λήθαργο που βρισκόμαστε και ας διατηρηθούμε σε εγρήγορση λυγίζοντας τα γόνατα των καρδιών μας στην προσευχή και την επίγνωση της ανθρώπινης αδυναμίας μας. Τότε μόνο θα κερδίσουμε τη μάχη