Μοναχός Συμεών Γρηγοριάτης († 14 Ιουνίου 1901)

Γεννήθηκε στην ωραία νήσο της Ζακύνθου και νέος προσήλθε στην ιερά μονή Γρηγορίου για να μονάσει. Διετέλεσε οικονόμος του μετοχιού της μονής στη Βούλτσιστα Πιερίας. Εκεί συκοφαντήθηκε δεινώς από αυτούς πού πριν ευεργετούσε. Ένας τότε φοβερός ληστής τον έδειρε ανηλεώς, τον ξύρισε, τον έβαλε πάνω σ’ έναν όνο ανάποδα να κάθεται και τον περιέφερε επί δύο ώρες στο χωριό Κολινδρό, παίζοντας όργανα, χορεύοντας και τραγουδώντας κοροϊδευτικά. Ο πνευματικός νόμος όμως, ως συνήθως, λειτούργησε άψογα, και τό τέλος των συκοφαντών ήταν φοβερά οικτρό. Η σωτηρία του αποδίδεται στη συνδρομή του αγίου Νικολάου, του μεγάλου προστάτου της μονής.

Η Ιερά μονή Οσίου Γρηγορίου (φωτ. 1900)

Ο καθηγούμενος Συμεών († 1905) έγραφε προς αυτόν σ’ επιστολή του, όταν τον αντικαθιστούσε στη θέση του οικονόμου του μετοχιού: «Να διαπεραιωθήτε υγιώς εν τη Μετανοία σας, όπου τη θεία βοήθεια θα παρέλθη και το λυπηρόν τούτο και θα μετατραπή εις ευφροσύνην …».

Πράγματι μετά τά λυπηρά αυτά γεγονότα έζησε στη μονή της μετάνοιας του περισσότερο από μία εικοσαετία ήσυχα και ειρηνικά και ανεπαύθη εν Κυρίω στις 14.6.1901.

Πηγές–Βιβλιογραφία:

Βησσαρίωνος Γρηγοριάτου αρχιμ., Κώδιξ Ιστορικού Μοναχολογίου της εν Αγίω Όρει Άθω Ιεράς Μονής του Οσίου Γρηγορίου (1282-1910), Βόλος 1954, σσ. 77-78.

Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Α’ – 1956-1983, σελ. 22-23, Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμ­βριος 2011.