Η γνωριμία με τον Άγιο Παΐσιο

Όντας στο απόλυτο αδιέξοδο και παίζοντας επικίνδυνα με τον να σκοτώσω και να αυτοκτονήσω, στις 26 Αυγούστου του 1991 ημέρα Δευτέρα παράτησα τα πάντα και πήγα στην Αθήνα με σκοπό να βγάλω ναυτικό φυλλάδιο, να μπαρκάρω και να πάω στην Ιαπωνία στα όρη Φουκούϊ στους μοναχούς Ζεν.

Κατεβαίνοντας με τον Ηλεκτρικό για Πειραιά για την οδό Μιαούλη 10, όπου ήταν η σχετική υπηρεσία, μου λέει ξαφνικά ο λογισμός να πάω πρώτα στο Αγιονόρος στον ΓεροΠαΐσιο. Ακαριαία σκέφτομαι πως δεν γνωρίζω τον άνθρωπο. Κατέβηκα, ήπια έναν καφέ και γύρισα στην Αθήνα. Την Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου του 1991 το πρωΐ στις 10 παρά τέταρτο στην Παναγούδα, με φώναξε με το όνομά μου παρουσία 17 ατόμων και σε πέντε λεπτά μου είπε την κατάστασή μου με ευγενέστατες ευθύβολες ερωτήσεις, ενόσω μιλούσα.