Ο μουσικολογιώτατος προηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου Γερμανός, γεννήθηκε στα Σκόπια των Προικοννήσων το 1862. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Γεώργιος Θεοδώρου. Αφού αποφοίτησε από την Μεγάλη του Γένους Σχολή, σε ηλικία 17 ετών, ήλθε στην Μονή. Μετά από τέσσερα χρόνια δοκιμασίας, εκάρη μοναχός το 1883, παίρνοντας το όνομα Γερμανός. Την επόμενη χρονιά χειροτονείται ιεροδιάκονος και το 1898 ιερομόναχος. Όπως συνηθιζόταν στα ιδιόρρυθμα μοναστήρια, κάθε ιερομόναχος που θα γινόταν προϊστάμενος, ενθρονιζόταν Ηγούμενος και την επομένη υπέβαλε παραίτηση, λαμβάνοντας τον τίτλο του “προηγουμένου”. Ο Γερμανός προήχθη σε προηγούμενο την χρονιά που έγινε ιερομόναχος. Στα 1903 εκδίδει με προσωπική δαπάνη την Ακολουθία της Αγίας Ζώνης και του Αγίου Ευδοκίμου με μέλη του Ματθαίου Εφεσίου και του Σπυρίδωνα του Θεσσαλονικέως.
Στο πεντηκοστό δεύτερο πλέον έτος της ηλικίας του εκδίδει στα 1914, στην Θεσσαλονίκη το “Μυστικόν Εγκόλπιον της Λειτουργίας” στο οποίο περιέχονται “Πολυχρονισμοί εις τον Βασιλέα των Ελλήνων Κωνσταντίνον” (στό εγκώλπιο περιέχονται χερουβικό σε όλους τους ήχους, συνθεμένα από το Γερμανό, άξιόν εστι, κοινωνικό αινείτε, Νύν αι δυνάμεις και Γεύσασθε του ιδίου).
Ο Γερμανός έχει συγγράψει ακόμη ένα ογκώδες θεωρητικό της Εκκλησιαστικής Μουσικής, το οποίο σώζεται αυτόγραφο, αλλά παραμένει ενέκδοτο στην βιβλιοθήκη της Μονής. Ο Γερμανός κοιμήθηκε “εν Κυρίω” στις 18 Μαΐου του 1932.
