4 Απριλίου 1988. Το Άγιο Όρος στον κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
4 Απριλίου 2016«Ορθόδοξο πνευματικό κέντρο από το 1054, το Όρος Άθως απολαμβάνει καθεστώς αυτονομίας από την εποχή του Βυζαντίου. Το «Άγιο Όρος», η είσοδος στο οποίο είναι απαγορευμένη σε γυναίκες, έχει επίσης αναγνωρισθεί ως τοπίο καλλιτεχνικής αξίας. Η διαρρύθμιση των μοναστηριών (σύνολο 20, στα οποία κατοικούν περίπου 1400 μοναχούς) έχει επηρεάσει μονές πολύ μακρινές (όπως αυτές της Ρωσίας) και η σχολή αγιογραφίας τους έχει επηρεάσει σημαντικά την ιστορία της ορθόδοξης τέχνης», αυτά γράφει για το Άγιο Όρος η επίσημη ιστοσελίδα της ΟΥΝΕΣΚΟ[1] με αφορμή την ένταξη, στις 4 Απριλίου 1988, του Αγίου Όρους στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου, από τη Φωτοθήκη της Πεμπτουσίας
«Τα μνημεία που συγκαταλέγονται στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς επιλέγονται και εγκρίνονται βάσει της αξίας τους ως τα καλύτερα παραδείγματα της δημιουργικής ευφυΐας του ανθρώπου. Αποτελούν τεκμήρια μιας σημαντικής ανταλλαγής ανθρώπινων αξιών και παρέχουν μια μοναδική ή τουλάχιστον εξαιρετική μαρτυρία μιας πολιτισμικής παράδοσης ή ενός πολιτισμού που ζει ακόμα ή έχει εξαφανισθεί. Είναι άμεσα συνδεδεμένα με σημαντικά στάδια της ανθρώπινης ιστορίας και για το λόγο αυτό έχουν εξέχουσα οικουμενική αξία και αποτελούν τμήμα της κοινής κληρονομιάς της ανθρωπότητας».
Ο Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γεώργιος Μαντζαρίδης, γράφει για το Άγιο Όρος[2] «Η μοναστική πολιτεία του Αγίου Όρους, που είναι η αρχαιότερη και μακροβιότερη δημοκρατία του κόσμου, αποτελεί ταυτόχρονα και το σπουδαιότερο πνευματικό κέντρο για το σύγχρονο άνθρωπο. Η παρουσία της σήμερα, με την ιδιαίτερη πνευματική ακμή και ακτινοβολία που διαθέτει, ενσαρκώνει την υψηλότερη και ασφαλέστερη πνευματική ελπίδα μας για το μέλλον».
Κατερίνα Χουζούρη
[1] (http://www.unesco-hellas.gr/gr/3_5_1.htm#agiooros)
[2] Μαντζαρίδη Γ., Φάρος πνευματικότητας, στο συλλογικό τόμο Κέντρα Ορθοδοξίας, Αθήνα, εκδ. Επτά Ημέρες Η Καθημερινή, σελ. 5
