Μπορούν οι δημοσιογράφοι να χρησιμοποιούν προϊόντα υποκλοπής;

Oι δημοσιογράφοι όλο και περισσότερο έχουν τη δυνατότητα να αποκαλύψουν σημαντικά θέματα χρησιμοποιώντας δεδομένα που έχουν παράνομα παρθεί από βάσεις δεδομένων ή servers από hackers.

Κατά το χειρισμό τέτοιων δεδομένων, οι δημοσιογράφοι πρέπει να επιβεβαιώνουν όσο πιο πολύ γίνεται την ορθότητα τους, να κατανοούν ότι η πηγή μπορεί να μην είναι αμερόληπτη και να αποφασίζουν ποια μέρη και στοιχεία πρέπει να δημοσιευτούν. Δεν διαφέρει και πολύ από όταν γράφουν είδηση από πληροφοριοδότη.

Φυσικά οι δημοσιογράφοι πρέπει να αντιμετωπίσουν κάποια ηθικά θέματα όταν έχουν να κάνουν με διαρροές και πληροφοριοδότες. Τα δεδομένα που προέρχονται από hacking μπορεί να περιέχουν εμφανή μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μιας εταιρείας, εσωτερικά έγγραφα, ή ακόμα και τον πηγαίο κώδικα του προϊόντος και η δημοσίευση τέτοιων στοιχείων θα μπορούσε να οδηγήσει σε ποινικές διώξει ειδικά αν ο δημοσιογράφος δεν έχει αναφερθεί στα δεδομένα με υπευθυνότητα.

Όταν δεδομένα προέρχονται από hacking έχουν κλαπεί κι έτσι είναι εμπιστευτικά από τη φύση τους. Ο δημοσιογράφος πρέπει να αποφασίσει αν είναι σωστό, αν είναι προς το δημόσιο συμφέρον, αν είναι σκόπιμο να σπάσει αυτή την εμπιστοσύνη και να δημοσιεύσει κάτι.

Κάποιοι θεωρούν ότι οι δημοσιογράφοι προστατεύονται όταν κάνουν ρεπορτάζ για παράνομες πράξεις συμπεριλαμβανομένου και κάποιου hacking με την προϋπόθεση βέβαια να μην εμπλέκονται οι ίδιοι σε αυτή την παράνομη πράξη. Αλλά ένα δευτερεύον ερώτημα παραμένει: Τι είναι προς το δημόσιο συμφέρον;

Άφθονες σημαντικές ιστορίες έχουν προκύψει από παραβιάσεις δεδομένων. Έγγραφα αποκάλυψαν ότι η Hacking Team (ιταλική εταιρία παρακολούθησης), είχε πουλήσει malware στο Σουδάν παρότι η χώρα ήταν στον κατάλογο κυρώσεων των Ηνωμένων Εθνών. Emails έδειξαν ότι ο Noel Biderman, o ιδρυτής του Ashley Madison (ιστοσελίδα εξωσυζυγικών σχέσεων), ήθελε να χακάρει ένα ανταγωνιστικό dating site όταν του είχε δοθεί η ευκαιρία. Οι κακές πρακτικές ασφάλειας της εταιρίας κατασκευής παιχνιδιών, VTech εκτέθηκαν όταν ένας hacker κατάφερε να πάρει headshots και chatlogs από τον server της εταιρίας.

Είναι απίθανο αυτές οι ιστορίες (οι οποίες αποκαλύπτουν εμπορική απάτη, εγκληματική συμπεριφορά και εταιρική αμέλεια) να είχαν έρθει στο φως αν δεν υπήρχαν δημοσιογράφοι να κατεβάσουν, να επιβεβαιώσουν και να δημοσιεύσουν σχετικά με τα hacked δεδομένα.

Ουσιαστικά το ρεπορτάζ που βασίζεται σε δεδομένα που προέρχονται από hacking δεν είναι κάτι καινούριο αλλά αφού τα βασικά ερωτήματα γύρω από τη δημοσίευση είναι τα ίδια με κάθε άλλη ιστορία. Είναι αυτές οι πληροφορίες προς το δημόσιο συμφέρον; Τι είδους στοιχεία πρέπει να δημοσιεύονται, και ποια πρέπει να παραμείνουν ιδιωτικά;

Πηγή: secnews.gr