Η σύνδεση των ανθρώπινων δικαιωμάτων με την Ειρήνη

4 Ιουλίου 2016
[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=171228]

Στόχος της ισότητας.

Ως στόχος της ισότητας όπως αναφέρει ο συγγραφέας δεν είναι η κοινωνική ισοπέδωση αλλά η «ίση ελευθερία», καθώς μόνο υπό τη σκέπη της ισότητας η ελευθερία μπορεί να θεωρηθεί κάτι περισσότερο από απλό προνόμιο και συνεπώς ως ένα ανθρώπινο δικαίωμα. Οι τρεις αρχές του κεντρικού συνθήματος της Γαλλικής επανάστασης ήταν Ελευθερία-Ισότητα-Αδελφοσύνη και η σημαντικότητα των όρων γίνεται ορατή στο ότι όλα τα δικαιώματα του ανθρώπου παρουσιάζουν αυτή την «τριαδική» δομή.

  1. Schwartländer και κοινωνικά δικαιώματα.

O J. Schwartländer μιλά για την ιστορική σημασία των κοινωνικών δικαιωμάτων του ανθρώπου. Τα κοινωνικά δικαιώματα αποσκοπούν στην «οικονομική κοινότητα ζωής» και η εφαρμογή των οποίων μπορεί να επιτευχθεί με αλληλέγγυα ευθύνη. Από την άλλη σύμφωνα με τον Schwartländer, όταν τα κοινωνικά δικαιώματα ταυτίζονται με τα δικαιώματα του ανθρώπου ή ανακηρύσσονται σε υπέρτατα δικαιώματα αποτελούν «βαθιά απειλή» για την ελευθερία. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που σε αντίθεση με τα ατομικά δικαιώματα, η νομική κατοχύρωση των κοινωνικών δικαιωμάτων είναι πιο περίπλοκη.

Τέλος, για την προάσπιση της πολυδιαστατικότητας της ζωής και ενώπιον του κράτους και των ιδεολογιών αλλά και της εργασίας θεσπίζονται τα «κοινοτικά δικαιώματα», τα οποία διασφαλίζουν νομικά προϋποθέσεις των σχέσεων της ανθρώπινης ζωής προσωπικών κοινοτήτων, όπως είναι ο γάμος και η οικογένεια, θρησκευτικών κοινοτήτων κλπ.

ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ

α) Η συμβολή του Ο.Η.Ε.

Η ειρήνη στην οποία αποβλέπουν τα δικαιώματα του ανθρώπου είναι η έννοια σύμφωνα με την οποία είναι δυνατή η συνύπαρξη της ελευθερίας του ενός με την ελευθερία του άλλου κάτω από γενικούς λογικούς κανόνες. Η σύνδεση της ειρήνης με τα δικαιώματα του ανθρώπου κατανοήθηκε μετά τα τραγικά γεγονότα του Β’ παγκοσμίου πολέμου και με τη συμβολή των Ηνωμένων Εθνών και της Οικουμενικής Διακήρυξής τους, καθιερώθηκε οριστικά η οικουμενική εμπέδωσή τους. Για τα Ηνωμένα Έθνη προϋπόθεση διεθνούς ειρήνης αποτελεί ο σεβασμός και η προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Ως «νέα εποχή της ιστορίας» ο Ο.Η.Ε. διασφαλίζει τη λειτουργία των δικαιωμάτων του ανθρώπου ως οικουμενικού ήθους, σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και του πολιτισμικού πλουραλισμού.

Από την άλλη μισό αιώνα μετά την ίδρυση του Ο.Η.Ε. και της Οικουμενικής Διακήρυξης των δικαιωμάτων, η ειρήνη και τα  δικαιώματα του ανθρώπου θέτονται σε κίνδυνο από αλλοιωμένες ερμηνείες του περιεχομένου τους. Η διεθνοποίηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου παρατηρείται πως συνδέεται με παράλογες διεκδικήσεις και πως η υπερβολική διεύρυνση του περιεχομένου τους μπορεί να οδηγήσει σε παρανοήσεις.

β) Δικαιώματα του ανθρώπου και διεθνές δίκαιο.

Στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου στοιχεία των δικαιωμάτων του ανθρώπου υιοθετήθηκαν με δισταγμό από το διεθνές δίκαιο. Μετά τις επιπτώσεις του Β’ παγκοσμίου πολέμου τα δικαιώματα του ανθρώπου εντάσσονταν ολοένα και περισσότερο  στο διεθνές δίκαιο και ζήτημά τους έγινε υπόθεση διεθνών επιτροπών, Στον Χάρτη του Ο.Η.Ε. (1945) εμπεριέχονται όλες οι βασικές αρχές που σηματοδοτούν τις διεθνείς σχέσεις. Σε αυτόν απαγορεύεται ρητά η χρήση βίας στον χώρο των διεθνών σχέσεων κάτι που σημαίνει πως α) η έννοια του πολέμου δεν αναγνωρίζεται και δεν είναι αποδεκτή από το διεθνές δίκαιο και καταδικάζεται και β) το κράτος αποτελεί υποκείμενο του διεθνούς δικαίου με την ένταξη των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε αυτό. Συνεπώς, η προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου αποκτά ένα διεθνές πέπλο και δεν περιορίζεται μόνο στις αρμοδιότητες του εκάστοτε κράτους.

Ως περιορισμό της αρχής της μη επεμβάσεως με σκοπό την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου εννοείται η εδραίωση του Ο.Η.Ε. έναντι στα κράτη και σε περιστατικά παραβιάσεων των δικαιωμάτων του ανθρώπου, η μη αποδοχή επίκλησης της αρχής της μη επεμβάσεως στα εσωτερικά τους. Στην άλλη όψη συναντούμε πολιτικές εκμετάλλευσης με αποφάσεις που επιβάλλονται από τη Δύση, όπου χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις εξαναγκάζουν κράτη που δεν ανήκουν σε αυτή να ακολουθούν δυτικά πρότυπα.

Όπως βέβαια και αν έχουν τα πράγματα, τα Ηνωμένα Έθνη αποτελούν το θεσμό όπου απευθύνονται οι λαοί όταν αδικούνται ή καταπατούνται τα δικαιώματά τους και η ενεργή τους δράση αποτελεί κάτι για το οποίο έχει ιδιαίτερη σημασία να υπέρ μαχόμαστε για την εδραίωση της ειρήνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

{Συνεχίζεται}