Η πληρέστερη και εγκυρότερη καταγραφή για τους Οσίους Παρθένιο & Ευμένιο

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=165409]

Ακολούθως παρουσιάζονται με αναλυτικά στοιχεία περί του καθ᾿ ενός όλα τα μονύδρια στο νότιο τμήμα των αστερουσίων ορέων στα οποία ασκήτευσαν αδελφοί της Μονής Κουδουμά, αλλά και αναλυτικά στοιχεία που αφορούν στο μοναχολόγιο, στους Μοναχούς και στους Ηγουμένους της Μονής. Ειδική μνεία από τον συγγραφέα γίνεται σε τέσσερις οσιακές μορφές οι οποίες προέρχονταν από τη Μονή Κουδουμά και είχαν όχι άδικα τη φήμη αγίων ανθρώπων αφού είχαν κοσμηθεί με πολλά χαρίσματα, πρόκειται για τους Μοναχούς Ιωακείμ Αντωνάκη και Ευάρεστο Γαβαλά και τους Ιερομονάχους Νικόδημο Καλλιγιαννάκη και Ευμένιο Σαριδάκη.

Από το πλούσιο αρχείο της Μονής παρατίθενται στη συνέχεια στοιχεία και σχόλια για τα χειρόγραφα και τα αξιόλογα παλαιά βιβλία της Μονής, ενώ ακολουθούν α) το ιστορικό και χρονικό επιστροφής του ιερού κειμηλίου του φυλακτού του Οσίου Παρθενίου που περιείχε Τίμιο Ξύλο στην Μονή Κουδουμά, β) η ευλογία του Αγίου Παϊσίου προς τη Μονή, δηλαδή η επιθυμία του να σταλεί σ᾿ αυτήν τεμάχιο λειψάνου του Οσίου Αρσενίου του Καππαδόκου και γ) ιεροί Ναοί αφιερωμένοι στους Οσίους Πατέρες.

Στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου πριν τη βιβλιογραφία και τις πηγές τοποθετείται ο Παρακλητικός Κανόνας στους Οσίους Πατέρες, ποίημα του χαρισματούχου Μεγάλου Υμνογράφου της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας διδάκτορος, κ. Χαραλάμπους Μπούσια.

Κάνοντας μία γενική αποτίμηση του τόμου πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτός αποτελεί την πληρέστερη και εγκυρότερη μέχρι σήμερα καταγραφή των όσων αφορούν στους Οσίους Πατέρες Παρθένιο και Ευμένιο και στην Ιερά Μονή Κουδουμά. Αναδεικνύονται αλήθειες, διορθώνονται λάθη και ανατρέπονται στρεβλώσεις. Περιγράφεται, σχολιάζεται και ερμηνεύεται σε βάθος με γνώμονα την ευαγγελική και πατερική παράδοση ο βίος των Οσίων Παρθενίου και Ευμενίου και του τεράστιου πνευματικού έργου που επετέλεσαν και κατέλιπαν στην Εκκλησία.

Την εγκυρότητα και αξιοπιστία των γραφομένων αυξάνει η πολυετής έρευνα του συγγραφέα, η κριτική εκτίμηση των γεγονότων, η παράθεση των πηγών και των στοιχείων για κάθε πληροφορία που δίνει, ενώ παράλληλα η συγγραφή δεν στερεί καθόλου τον αναγνώστη από πνευματική ωφέλεια η οποία προκύπτει τόσο από τα ιερά γεγονότα που περιγράφονται, όσο και από τα πνευματικού περιεχομένου σχόλια και ερμηνείες που παρατίθενται. Το περιεχόμενο του βιβλίου μπορεί να ικανοποιήσει τόσο τον ιστορικό ή τον κριτικά σκεπτόμενο ερευνητή όσο και εκείνον ο οποίος με ευλάβεια και απλότητα αναζητά στέρεη πνευματική τροφή και λίγη δροσιά ψυχικής ανάπαυσης. Σε όλα τα παραπάνω έρχεται να προστεθεί και η καλλιέπεια του βιβλίου μέσα από το κατάλληλα επιλεγμένο φωτογραφικό υλικό αλλά και το γλωσσικό ύφος με την ανεπιτήδευτα απλή και γλαφυρή ροή του λόγου, στοιχεία τα οποία προσδίδουν ακόμα μεγαλύτερη αξία στο περιεχόμενό του και ελκύουν τον αναγνώστη να το διαβάσει ξεκούραστα και να αναπαυθεί εσωτερικά.

Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης διά της υπ᾿ αριθμόν 544/2003 αποφάσεώς της λίγο μετά την πρώτη έκδοση απέστειλε έπαινο στον συγγραφέα, περιβάλλοντας έτσι με επίσημο εκκλησιαστικό κύρος το έργο αυτό.

Τέλος θα πρέπει να τονίσουμε ότι τη δεύτερη βελτιωμένη και επηυξημένη έκδοση του έργου ανέλαβε η Ιερά Μεγίστη Μονή του Βατοπαιδίου το προηγηθέν έτος 2016. Τόσο τα φιλάγια αισθήματα του Πανοσιολογιωτάτου Καθηγουμένου της ως άνω Ιεράς Μονής, όσο και ο πνευματικός του σύνδεσμος με τον συγγραφέα υπήρξαν τα κίνητρα της επανεκδόσεως του μοναδικού αυτού αγιολογικού πονήματος. Για το λόγο αυτό ο συγγραφέας ευλαβώς το αφιερώνει: «Σε εκείνον που η Θεομητορική βουλή ενθρόνισε πρώτο Κοινοβιάτη Ηγούμενο της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου μετά από αιώνων ιδιορρυθμία. Στον μεγάλο ανακαινιστή της περιωνύμου Μονής. Στον ποδηγέτη αναριθμήτων ψυχών. Στον διδάσκαλο της υπομονής. Στον αντιλήπτορα του φιλανθρωπικού έργου της Εκκλησίας. Στην ελεήμονα καρδιά», στον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Εφραίμ.