Ο άγιος Σέργιος του Ραντονέζ

Πριν από περίπου επτακόσια χρόνια στα πυκνά δάση του Ραντονέζ, λίγο έξω από τη Μόσχα, ένας ταπεινός ασκητής έχτισε μια μικρή, ξύλινη εκκλησία και την αφιέρωσε στην Αγία Τριάδα. Λίγα χρόνια αργότερα η φήμη της αγίας ζωής του άρχισε να εξαπλώνεται παντού. Κόσμος άρχισε να καταφθάνει για να τον συμβουλευτεί και πρίγκιπες θεωρούσαν τιμή τους να μιλήσουν μαζί του. Σήμερα στη θέση της μικρής εκκλησίας υψώνεται ένα ένδοξο μοναστήρι.

Πρόκειται για τον Ρώσο άγιο Σέργιο του Ραντονέζ (1314-1392), του οποίου η μνήμη τιμάται στις 25 Σεπτεμβρίου, ενώ η εύρεση των λειψάνων του στις 5 Ιουλίου.

Ένα περιστατικό από τη ζωή του Αγίου διαβάζουμε στο νέο βιβλίο των εκδόσεων «Άθως-Παιδικά» που αφορά στο πρόσωπό του.

O όσιος Σέργιος του Ραντονέζ ντυνόταν πάντα πολύ φτωχικά. Κάποια φορά ένα χωρικός, που είχε ακούσει πολλά γι΄ αυτόν, επιθύμησε να τον δει. Όταν έφτασε στο μοναστήρι και ρώτησε πού θα μπορούσε να τον βρει, οι άλλοι μοναχοί τον έστειλαν στον κήπο, όπου εργαζόταν ο Άγιος εκείνη την ώρα. Βλέποντας έναν φτωχοντυμένο μοναχό να σκάβει τη γη, ο χωρικός θεώρησε πως τον κοροϊδεύουν.

Έφυγε από τον κήπο και επέστρεψε απογοητευμένος στο μοναστήρι. Μετά από λίγο εμφανίστηκε και ο Άγιος που είχε τελειώσει τη δουλειά του. Ο χωρικός, μόλις τον είδε, γύρισε το βλέμμα του από την άλλη μεριά. Δεν ήθελε ούτε να τον κοιτάξει, γιατί δεν πίστευε πως αυτός ο φτωχοντυμένος μοναχός ήταν ο ηγούμενος.

Ο Όσιος, που κατάλαβε τις σκέψεις του χωρικού, τον πλησίασε, του πρόσφερε φαγητό και του είπε:

– Μη στεναχωριέσαι, αδελφέ. Σε λίγο θα δεις αυτόν που επιθυμείς.

Εκείνη τη στιγμή ένας αγγελιοφόρος ανήγγειλε την άφιξη του πρίγκιπα της χώρας. Εκείνος, όπως πάντα, δεν ερχόταν μόνος. Από κοντά ακολουθούσε και μια μεγάλη συνοδεία. Οι πόρτες του μοναστηριού άνοιξαν διάπλατα, ενώ όλοι περίμεναν να υποδεχθούν τον επίσημο επισκέπτη. Ο πρίγκιπας, μόλις μπήκε στο μοναστήρι, έπεσε στα γόνατα, έβαλε εδαφιαία μετάνοια στον όσιο Σέργιο και ζήτησε την ευλογία του. Εκείνος τον ευλόγησε με πατρική στοργή. Αμέσως μετά οι δύο άντρες, ο πρίγκιπας και ο Άγιος, κάθισαν ο ένας δίπλα στον άλλο και ξεκίνησαν να συζητούν.

Ο χωρικός δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που έβλεπε μπροστά του. Έτσι, πλησίασε έναν μοναχό και ρώτησε λίγο διστακτικά:

– Συγγνώμη, ποιος είναι αυτός που κάθεται δίπλα στον πρίγκιπα και συνομιλεί μαζί του;

– Ο ηγούμενος Σέργιος, του απάντησε εκείνος. Δεν τον έχεις συναντήσει ξανά;

Ο χωρικός, γεμάτος ντροπή, δεν αποκρίθηκε. Στάθηκε απλώς λίγο παράμερα και περίμενε.

Όταν ο πρίγκιπας έφυγε, πλησίασε τον ηγούμενο Σέργιο, έσκυψε, πήρε την ευχή του και του εξομολογήθηκε όσε σκέψεις είχε κάνει λίγο πριν.

Ο άγιος Σέργιος, γεμάτος απλότητα, του είπε:

– Μη λυπάσαι, αδελφέ, για όσα σκέφτηκες. Αντίθετα, να χαίρεσαι, γιατί μόνο εσύ σκέφτηκες σωστά για μένα.

Η περιφρόνηση του χωρικού είχε φανεί στον όσιο Σέργιο πιο μεγάλη τιμή από τις τιμές του πρίγκιπα.

Ολοκληρωμένη τη θαυμαστή ζωή του αγίου Σεργίου του Ραντονέζ, μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο «Άγιος Σέργιος – Ένας φάρος στην έρημο του Ραντονέζ» της σειράς «Οι ασυρματιστές του Θεού», του Γιώργου Δανιά και της Χριστίνας Χατζηθανάση Δανιά, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Άθως-Παιδικά», με εικονογράφηση της Αγγελικής Δελεχά.