Είναι καιρός συμφιλίωσης, και συμφιλίωση είναι χαρά

17 Μαρτίου 2018

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Η Τεσσαρακοστή είναι μια περίοδος μετάνοιας, μια περίοδος όπου η πέτρινη καρδιά μας με την δύναμη του Θεού, πρέπει από πέτρινη να γίνει ανθρώπινη, από αναίσθητη ν΄ αρχίσει να συναισθάνεται, από ψυχρή και σκληρή να γίνει ζεστή και ανοιχτή στους άλλους, και στον ίδιο τον Θεό.

Η Σαρακοστή είναι μια περίοδος ανανέωσης, όπου όλα γίνονται ξανά καινούργια, όπως στην άνοιξη· όπου η ζωή μας από το αμυδρό φως που βρισκόταν, ζωντανεύει μ’ όλη την ένταση που ο Θεός μπορεί να κοινωνήσει σ’ εμάς τους ανθρώπους, κάνοντάς μας μέτοχους του Αγίου Του Πνεύματος, και μέσα από τα Ιερά Μυστήρια και του δώρου του Θεού σ’ εμάς, της ΘεικήςΤου φύσης.

Είναι καιρός συμφιλίωσης, και συμφιλίωση είναι χαρά: είναι η χαρά του Θεού, και η δική μας· είναι ένα νέο ξεκίνημα.

Σήμερα είναι του Αγίου Ιωάννη της Κλίμακος, και θέλω να σας διαβάσω μερικές δικές του φράσεις που είναι σχετικές με την ιδιαίτερη χρονική περίοδο που ζούμε:

«Μετάνοια που σημαίνει επιστροφή στον Θεό είναι η ανανέωση του βαπτίσματός μας· είναι η προσπάθεια μας ν’ ανανεώσουμε το συμβόλαιο μας με τον Θεό, η υπόσχεση μας ν΄ αλλάξουμε ζωή. Είναι καιρός όπου μπορούμε ν’ αποκτήσουμε ταπείνωση, που σημαίνει να ειρηνεύσουμε με τον Θεό, με τον εαυτό μας, μ’ όλη την κτίση. Μετάνοια είναι η γέννηση της ελπίδας και η απόρριψη της απελπισίας. Και κάποιος που μετανοεί, είναι κάποιος που του αξίζει καταδίκη – και όμως, φεύγει από το δικαστήριο δίχως ντροπή, επειδή μετάνοια σημαίνει να ειρηνεύουμε με τον Θεό. Και αυτό επιτυγχάνεται ζώντας μια ζωή που ν’ αξίζει, ξένη προς τις αμαρτίες που διαπράξαμε στο παρελθόν. Μετάνοια είναι ο κάθαρση της συνείδησης. Μετάνοια σημαίνει ν’ απομακρύνω όλο τον πόνο και την θλίψη.»

Και αν αναρωτηθούμε πως μπορούμε να το επιτύχουμε αυτό, πως μπορούμε να φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο, πως μπορούμε ν’ αποκριθούμε στον Θεό που μας δέχεται όπως ο πατέρας δέχτηκε τον άσωτο υιό, έναν Θεό που μας περιμένει με λαχτάρα, που, αν και Τον απορρίψαμε, ποτέ δεν χωρίστηκε από εμάς – πως μπορούμε να ανταποκριθούμε σ’ Εκείνον; Ας πούμε λίγα λόγια για την προσευχή:

«Μην χρησιμοποιείς στην προσευχή ψεύτικα σοφά λόγια· επειδή συχνά είναι οι απλοί ψίθυροι των παιδιών που δίνουν χαρά στον ουράνιο Πατέρα μας. Μην προσπαθείτε να λέτε πολλά, όταν μιλάτε στον Θεό, γιατί διαφορετικά ο νούς σας θα χαθεί στην αναζήτηση των λέξεων. Ένας λόγος που ειπώθηκε από τον τελώνη προκάλεσε το έλεος του Θεού· ένας λόγος πίστης έσωσε τον ληστή στον σταυρό. Η χρήση πληθώρας λέξεων όταν προσευχόμαστε σκορπίζει το νού μας και τον γεμίζει με φαντασίες. Ένας λόγος προς τον Θεό συγκεντρώνει το νού στην παρουσία Του. Kαι αν ένας λόγος στην προσευχή σας αγγίζει βαθιά, αν τον νοιώθετε βαθιά μέσα σας – επιμείνετε, επιμείνετε, επειδή τέτοιες στιγμές ο φύλακας Άγγελος μας προσεύχεται μαζί μ’ εμάς, επειδή είμαστε αληθινοί προς τον Θεό και τον εαυτό μας».

Ας θυμηθούμε τι λέει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακας, ακόμα κι αν ξεχνάτε τα σύντομα σχόλια (που έκανα) για να γίνει το κείμενό του πιο κατανοητό. Ας θυμηθούμε τα λόγια του επειδή ήταν ένας άνδρας που γνώριζε τι σημαίνει να στρέφεσαι στον Θεό, να μένεις με τον Θεό, να είσαι η χαρά του Θεού και να χαίρεσαι μαζί Του. Μας προσφέρεται αυτή τη στιγμή, καθώς αναβαίνουμε προς τις ημέρες του Πάθους, μας προσφέρεται σαν παράδειγμα του τι μπορεί να κάνει η χάρις του Θεού που μεταμορφώνει έναν συνηθισμένο, απλό άνθρωπο σε φως μέσα στον κόσμο.

Ας μάθουμε από εκείνον, ας ακολουθήσουμε το παράδειγμά του, ας χαρούμε μ’ ο,τι μπορεί ο Θεός με τη δύναμη Του να κάνει σ’ έναν άνθρωπο, και μ’ εμπιστοσύνη, με πίστη, με μια θριαμβευτική κι όμως γαλήνια χαρά, ας ακούσουμε τον Θεό που μας ικετεύει να βρούμε έναν τρόπο ζωής και που μας λέει ότι μ’ Εκείνον, και μέσα άπό Εκείνον θα παραμείνουμε ζωντανοί, επειδή αυτός είναι η Αλήθεια, η Οδός και η αιώνια Ζωή. Αμήν.

 

Πηγή: www.agiazoni.gr