Και τα φίδια θανατώθηκαν και τα όρνεα τα απομάκρυναν!

Κάποιος διάκονος που κατοικούσε στα μέρη της Νουρσίας πήγε στον άνθρωπο του Θεού, τον ασκητή Φλωρέντιο που είχε φύγει στην ερημιά και ζούσε ησυχαστικά, για να ζητήσει τις προσευχές του.

Έξω από το κελλί του όμως βρήκε ο διάκονος αμέτρητα φίδια που σκέπαζαν σχεδόν όλη την περιοχή εκεί. Τρομαγμένος από αυτό, φώναξε:

– Δούλε του Θεού, προσευχήσου.

Έτυχε τότε να είναι εξαιρετική καλοκαιρία.
Βγήκε ο Φλωρέντιος και, βλέποντας το άπειρο πλήθος των φιδιών, ύψωσε τα μάτια και τα χέρια του στον ουρανό και παρακαλούσε τον Θεό να διώξει εκείνη τη συμφορά, όπως αυτός ξέρει.

Ξαφνικά λοιπόν, ενώ αυτός παρακαλούσε, ο ουρανός βρόντησε, και η βροντή σκότωσε όλα εκείνα τα φίδια. Όταν ο Φλωρέντιος τα είδε όλα νεκρά, είπε:

– Ιδού, Κύριε, τα θανάτωσες. Ποιος λοιπόν θα τα πάρει από εδώ;

Αμέσως με τον λόγο του ήρθαν τόσα όρνια, όσα ήταν και τα σκοτωμένα φίδια. Τα πήραν και τα πέταξαν μακριά και καθάρισαν όλο τον τόπο εκείνο.

Από τη σειρά βιβλίων, «Ευεργετινός», τόμος Α’, των εκδόσεων «Το περιβόλι της Παναγίας».