Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου 2017

Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού οργάνωσε ένα πρόγραμμα ποικίλων δράσεων και εκδηλώσεων, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου, στις 23 Απριλίου. Στο κάλεσμα του Υπουργείου, ανταποκρίθηκαν άμεσα εποπτευόμενοι φορείς και πολιτιστικοί οργανισμοί από όλη την Ελλάδα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κρήτη, Βόλο, Βέροια, Κοζάνη, Αγρίνιο, Ιωάννινα και Ρόδο), σχηματίζοντας μία ενότητα εκδηλώσεων, στην οποία το σύνολο των τεχνών συνομιλεί με τη λογοτεχνία.  Ήταν ένα αφιέρωμα που αφορούσε όλες τις ηλικιακές κλίμακες του πληθυσμού και κοινωνικές ομάδες.

Από την εκδήλωση της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου, την Κυριακή 23 Απριλίου, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, παρουσία της Υπουργού Λ. Κονιόρδου. Φωτο Βαγγέλη Ανδρεόπουλου.

Οι Πολιτιστικοί Φορείς που συμμετείχαν ήταν οι: Bιβλιοθήκη του Αδριανού, Επιγραφικό Μουσείο, Αρχαιολογικό Μουσείο, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, Φάρος των Τυφλών, Ταινιοθήκη, ΚΘΒΕ,  ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βόλου, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων,  ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης, Tο Διεθνές Κέντρο Συγγραφέων και Μεταφραστών Ρόδου και Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Μαλεβιζίου Κρήτης.

Επρόκειτο για αξιόλογες εκδηλώσεις, όμως η Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου, μας δίνει την αφορμή και για κάποιες άλλες σκέψεις.

Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης, γράφει στο βιβλίο του Περί Θεού: Λόγος Αισθήσεως, στο κεφάλαιο 7, με τον τίτλο Πνευματική Μελέτη,[1] τα εξής για τα βιβλία της χριστιανικής ζωής[2]:

«Όλοι οι άνθρωποι από τα μικρά τους χρόνια διαβάζουν πολύ. Σήμερα, μάλιστα, στην εποχή της επιστήμης, των γραμμάτων και της προόδου, πρέπει κανείς να διαβάζη πολύ  εάν δεν διαβάζης, είσαι σαν τυφλός. Διαβάζεις εσύ και προτρέπεις το παιδί σου από τα πρώτα του χρόνια να διαβάζη, για να μην αποτύχη στην ζωή του. Ο καθένας διαβάζει ανάλογα με την τέχνη του ή την επιστήμη του, με την μόρφωσί του, με τις δυνατότητες που έχει, με την κοινωνική θέσι  άλλος λιγώτερο, άλλος περισσότερο…

Όλα αυτά είναι χρήσιμα. Δεν αρκούν όμως, ούτε μπορούμε να τα διαβάζωμε όλοι μας. Εμείς μιλάμε για την πνευματική ζωή και το θέμα μας είναι τα βιβλία που πρέπει να διαβάζωμε απαραιτήτως, διότι μας χρειάζονται στο ταξίδι μας για τον ουρανό. Τα βιβλία στα οποία, όταν τα διαβάζης, ξεύρεις ότι μιλάει ο ίδιος ο Θεός. Είναι εργαλεία της πνευματικής ζωής και χωρίς αυτά είναι αδύνατον να φθάση κανείς στον παράδεισο.

Ποια είναι τα βιβλία της χριστιανικής ζωής; Είναι πάρα πολλά. Είναι εκείνα που με μία λέξι περιεκτική τα ονομάζομε πνευματικά βιβλία. Αλλά όμως από όλα αυτά τα βιβλία, επιτρέψτε μου -σήμερα που το θέμα μας είναι η πνευματική μελέτη, το μυστικό αυτό σημάδι της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος στην ζωή μας- να αναφέρω ωρισμένες μόνον κατηγορίες. Δεν είναι δυνατόν να αναφερθούν όλα παρά μόνον εκείνα που η Εκκλησία μας ξεχώρισε με την ιστορία της και με την ζωή της και με τα αίματά της και μας τα έδωσε, για να τα έχωμε καθημερινό εντρύφημα. Εκείνα στα οποία δεν διαβάζεις σκέψεις ανθρώπινες, κριτήρια ανθρώπινα, λογική ανθρώπινη, αλλά βρίσκεις την κρίσι και την λογική του Θεού, το Πνεύμα του Θεού  ομιλεί ο ίδιος ο Θεός. Οι συγγραφείς των είναι τα θεόπνευστα όργανα, τα οποία έγιναν υπηρέτες του Αγίου Πνεύματος.

Από την εκδήλωση της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου, την Κυριακή 23 Απριλίου, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Στο βάθος διακρίνεται ο γνωστός συγγραφέας Ευγένιος Τριβιζάς. Φωτο Βαγγέλη Ανδρεόπουλου.

Θα αναφερθώ στα βιβλία που σου δίνει η Εκκλησία. Τα ανοίγεις και βλέπεις να σου μιλά ο Θεός. Νοιώθεις αμέσως το φτερούγισμα του Πνεύματος. Νοιώθεις να απαντά ο Θεός στις απορίες σου. Βλέπεις να διαλύη τα σκοτάδια σου, να ανοίγη τους δρόμους σου, όταν υπάρχη μπροστά σου αδιέξοδο. Βλέπεις να μην αφήνη κανένα σημάδι σκοτεινό μέσα στο πέρασμά σου. Τότε γεμάτος χαρά φωνάζεις: «νυν ηρξάμην λαλήσαι προς τον Κύριόν μου. Εγώ δε ειμί γη και σποδός». Άρχισα να κουβεντιάζω με τον Θεόν μου, με τον Χριστόν μου. Και τι είμαι εγώ που μιλάω μαζί του; Στάχτη είμαι, πηλός είμαι. Μου κάνει όμως αυτήν την χάρι ο Θεός.

Εάν δεν έχης τα βιβλία αυτά μαζί σου στο ταξίδι σου, δεν θα φθάσης ποτέ στο τέρμα. Μέσα από αυτά σε καλεί ο Θεός…

Ποια είναι λοιπόν τα βιβλία αυτά;

Πρώτον, εκείνα που ονομάζονται πατερικά. Συγγραφείς των ήσαν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, τα όργανα του Αγίου Πνεύματος, οι φλογεροί εκείνοι διδάσκαλοι που ήσαν πύρινοι όταν μιλούσαν και οξυγράφοι όταν έγραφαν. Μας άφησαν με την πνοή του Αγίου Πνεύματος τα αθάνατα αριστουργήματά τους. Αλήθεια, τι θησαυρό θα χάναμε, αν δεν υπήρχαν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας!…

Θα διάβασης και θα ανοιχθούν τα μάτια σου. Όπως, όταν κάθεσαι μέσα στο σκοτάδι και ξαφνικά έρχωμαι και σου ρίχνω στο πρόσωπο έναν προβολέα, ανοίγεις τα μάτια σου καλά καλά, το ίδιο θα νοιώσης, όταν διάβασης τα βιβλία που έγραψαν οι Πατέρες της Εκκλησίας. Τα βιβλία αυτά γίνονται οι φακοί με τους οποίους βλέπομε τον ήλιο, τον Χριστόν…

Ας έλθωμε τώρα σε μια δεύτερη κατηγορία βιβλίων, τους Βίους των αγίων, των φίλων της Εκκλησίας μας, που σκύβουν στο στήθος του Χριστού και ζουν μέσα στους κόλπους του  αυτοί είναι η οικογένεια του Χριστού και πρέπει και εμείς να είμαστε εκεί…

Τρίτον, ας δούμε τα εκκλησιαστικά μας βιβλία…

Και μια ακόμη κατηγορία βιβλίων που την άφησα στο τέλος, γιατί είναι για μας η σπουδαιότερη. Ποια είναι; Η Αγία Γραφή. Η Καινή Διαθήκη, η Παλαιά Διαθήκη…

Η ανάγνωσις του πνευματικού βιβλίου είναι μία αποκάλυψις, μία θεοφάνεια  έρχεται ο Χριστός. Είναι μία συνάντησις με τον Χριστόν, μία μυστική ένωσις με τον Χριστόν».

Κατερίνα Χουζούρη

[1] Αρχιμανδρίτου Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου, (2004), Περί Θεού: Λόγος Αισθήσεως, (κεφ. 7. Πνευματική Μελέτη),   ΙΕΡΟ ΚΟΙΝΟΒΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΟΡΜΥΛΙΑΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ, Εκδ. ΙΝΔΙΚΤΟΣ, Αθήναι.

[2] Το απόσπασμα που ακολουθεί προέρχεται από την ιστοσελίδα http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/aimilianos_peritheou_7.html, όπου δημοσιεύεται ολόκληρο το κεφάλαιο.