Απόστολος Ονησιφόρος

Ο Απόστολος Παύλος εις την Β’ προς Τιμόθεον επιστολή αναφέρει τον απόστολο Ονησιφόρον ως πιστόν μετά του οίκου αυτού, ο οποίος πολλές φορές εξυπηρέτησε και ανακούφισε τον Παύλο, όχι μόνον κατά τις εν Ασία δοκιμασιές του «όσα εν Εφέσω διηκόνησεν» (Β’ Τιμ. 1,18), αλλά και «γενόμενος εν Ρώμη» (Β’ Τιμ. 1,17). Φαίνεται δε ότι ο καλός Ονησιφόρος είχε ταξιδεύσει από την Έφεσο στη Ρώμη είτε για δικές του υποθέσεις είτε μόνο για το λόγο αυτόν και εκεί ζήτησε και βρήκε τον αγαπημένον απόστολο, ο οποίος ευρίσκετο δέσμιος εκεί.

Η φυλάκιση αυτή του Παύλου θα ήταν μάλλον η δεύτερη στη Ρώμη που πραγματοποιήθηκε μετά την τετάρτη λεγομένη οδοιπορία, καθ’ ότι κατά την πρώτη γνωστή στη Ρώμη φυλάκιση, ο Τιμόθεος, ευρίσκετο και αυτός στη Ρώμη σύντροφος του Παύλου. (Πρβλ. Φιλιπ. 1,1 Κολ. 1,1 Φιλήμ. 1,10).

Επειδή ο αντάξιος του ονόματός του Ονησιφόρος (αυτός που φέρει την όνηση δηλ. ωφέλεια) πολλές φορές ανακούφισε τον απόστολο Παύλο. Αυτός του πλέκει πραγματικό εγκώμιο και επαναλαμβάνει την ευχή, όπως Κύριος ελεήσει αυτόν και τον οίκον του κατά την ημέρα της κρίσεως. Και σημειώ­νει ο ιερός Χρυσόστομος «Επειδή αυτός έτυχε ελέους από τον  Ονησιφόρο, εύχεται να τύχει  ελέους και αυτός από τον Θεό» (Ομιλία Γ’ εις την Β’ προς Τιμόθεον).

Ο Ονησιφόρος έγινε επίσκοπος Κολοφώνος, αρχαίας πόλεως της Ιωνίας, βορείως της Εφέσου, διαπρέψας με λόγους υπέρ της διαδόσεως του Ευαγγελίου του Κυρίου. Εκοιμήθη εν ειρήνη.

(Πρωτοπρ. Βασιλείου Α. Βασιλοπούλου, Συνοπτικά Συναξάρια των εβδομήκοντα Αγίων Αποστόλων, Αθήναι 1992, σ.55-56)