Ήπειρος: Η «κιβωτός» του δημοτικού τραγουδιού

Η Ήπειρος έχει χαρακτηριστεί ως η «κιβωτός» του δημοτικού τραγουδιού καθώς με τις πανύψηλες οροσειρές της περιέκλειε και διέσωσε ακούσματα και παραδόσεις. Οι ορεινοί όγκοι απετέλεσαν την ασπίδα διάσωσης του ηπειρώτικου πολιτισμού από άλλες νεωτερικές και ξενικές επιδράσεις.

Είναι ενδεικτικό επίσης ότι σήμερα που οι κλειστές κοινωνίες και οι συνθήκες που δημιούργησαν το δημοτικό τραγούδι έχουν εκλείψει, το δημοτικό τραγούδι παραμένει αναπόσπαστο κομμάτι του κοινωνικού ηπειρώτικου βίου και μονοπωλεί κάθε κοινωνικό γεγονός, ανεξαρτήτως ηλικιακής κλίμακας. Εξαιτίας τούτου μπορούμε να πούμε ότι η πολιτιστική περιφέρεια της Ηπείρου παραμένει γόνιμος χώρος μουσικής παρατήρησης και έρευνας αλλά και αυθεντικής παραδοσιακής διασκέδασης.

Στην σημερινή του μορφή, το ηπειρώτικο δημοτικό τραγούδι  μπορεί να αναχθεί στις μουσικές εξελίξεις των δύο τελευταίων αιώνων κυρίως (19ο και 20ο). Προηγουμένως, η μουσική φαίνεται να είναι κατά κύριο λόγο φωνητική (αντιφωνικό τραγούδι), ενίοτε με συνοδεία φλογέρας ή και κρουστού (νταούλι ή ντέφι), μουσικά στοιχεία που επιβιώνουν και σήμερα με βασική εξέλιξη την αντικατάσταση της φλογέρας από το κλαρίνο.