Ο π. Παναγιώτης Τσινάρας υπήρξε κορυφαία ιεροψαλτική μορφή του πατριαρχικού ύφους ψαλσίματος. Υπηρέτησε σε διάφορες επιτελικές θέσεις του Πατριαρχείου μεταξύ των οποίων και Λαμπαδάριος και Εφημέριος του Πανσέπτου Πατριαρχικού Ναού. Ο π. Τσινάρας ήταν φορέας του Πατριαρχικού μουσικού ύφους καθώς από την νεανική του ηλικία άκουσε τους αειμνήστους μουσικοδιδασκάλους, Ιάκωβο Ναυπλιώτη τον πάνυ, τον Πρωτοψάλτην Κωνσταντίνο Πρίγγο, τον τότε Άρχοντα Λαμπαδάριο Εὐστάθιο Βιγγόπουλο και τον διδάσκαλο της Ιεράς Θεολογικής Σχολής Χάλκης Μιχαήλ Χατζηαθανασίου, παρά των οποίων έλαβε μαθήματα θεωρίας και πράξης της βυζαντινής μουσικής.
Ο π. Παναγιώτης Τσινάρας ψάλλει το ιδιόμελο του κατανυκτικού εσπερινού της Γ΄Κυριακής της Μεγάλης Τεσσαρακοστής «Ατενίσαι το όμμα» του Ιακώβου Πρωτοψάλτη σε ήχο πλ δ΄.
«Ἀτενίσαι τὸ ὄμμα εἰς οὐρανόν, οὐ τολμῶ ὁ τάλας ἐγώ, ἐκ τῶν πονηρῶν μου πράξεων, ἀλλ’ ὡς ὁ Τελώνης στενάξας κραυγάζω σοι· Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ, καὶ φαρισαϊκῆς ὑποκρίσεως ῥῦσαι με, ὡς μόνος εὔσπλαγχνος.»
Να ατενίσω το βλέμμα μου στον ουρανό δεν τολμώ εγώ, ο ταλαίπωρος, λόγω των πονηρών μου πράξεων, αλλά, όπως ο Τελώνης, αφού στενάξω, σου κραυγάζω. Θεέ, συγχώρησε με τον αμαρτωλό και γλυτωσέ με από τη φαρισαϊκή υποκρισία, εσύ που είσαι ο μόνος εύσπλαχνος.
