ελ
Προσβάσιμη σελίδα για τα άτομα με μερική ή ολική τύφλωση
Α-
Α+
Πρωτομαγιά στο Γαρέφι Αλμωπίας
Η Σουσίτσα, ο μεγάλος ξηροπόταμος που χωρίζει το Άνω με το Κάτω Γαρέφι, δυτικά, στα καλύτερά της, ούτε ορμητική ούτε άνυδρη με φόντο την Μεγάλη Πέτρα.
Η Σουσίτσα ανατολικά για να καταλήξει στο κεντρικό ποτάμι της περιοχής, το Πορόι.
Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος: Η νέα Εκκλησία του χωριού.
Άνω Γαρέφι, τελευταία σπίτια πριν το δάσος, τα τελευταία σπίτια της Ελλάδος πριν την FYROM, φυλάγουν τις βόρειες Θερμοπύλες.
Άνω Γαρέφι δυτική άποψη. Στο βάθος τα βουνά Προμάχων, Λυκοστόμου και Λουτρακίου (Πόζαρ).
Μέχρι και τα χαλάσματα μαζί με την φύση δημιουργούν αισθητική που τα μοντέρνα μέσα πρέπει πολύ να προσπαθήσουν κα να "ψαχτούν" για να την ακολουθήσουν.
Το αρχιτεκτονικό καμάρι του χωριού: Το καμπαναριό της παλαιάς Εκκλησίας. Εδώ ακόμη την καμπάνα την χτυπούν ανθρώπινα χέρια και όχι ηλεκτρονικά προγράμματα.
Ένας "παλιός" που αναμένει στωικά την μοίρα του κρύβοντας χρόνια ιστορίας και πεισματικής αντίδρασης στο διάβα του χρόνου.
Κάτω Γαρέφι, παλιά σπίτια με πολλά κρυμμένα μυστικά πρακτικής και αισθητικής χρήσιμα ίσως σε μία εποχή κρίσης, όπου η χρήση έγινε κατάχρηση και η αισθητική ταυτίστηκε με την υπερβολή.
Κάτω Γαρέφι: Ο απαραίτητος πλάτανος στο κέντρο του χωριού.
Άντεξε τόσα χρόνια με πενιχρά μέσα και με μηδενική συντήρηση, δεν είναι άδικο να χαθεί;
Κάτω Γαρέφι: Σπίτι με την χαρακτηριστική μακεδονική "πουλάτα": Το μπαλκόνι που εξυπηρετούσε ανάγκες αναψυχής, επεξεργασίας και αποθήκευσης των γεωρικών προϊόντων.
Παλιά τοιχοδομία: πέτρες, ξύλο, πλίνθοι, κέραμοι όχι όμως "ατάκτως ερρημμένοι". Οι παλιοί είχαν ευαισθησίες που σήμερα χάνονται. Η ανθρώπινη παρέμβαση έδενε αισθητικά με το περιβάλλον. Τ'ιποτε δεν πήγαινει χαμένο. Και το πιο ευτελές υλικό στα χέρια του μάστορα γινόταν πρακτική λύση και στολίδι συνάμα.
Σόπαρ: Μία από τις αρχαίες πηγές του χωριού που περιβάλλεται με ιστορία, θρύλους και κουτσομπολιό από τις γειτόνισσες.
Το δάσος αρχίζει μέσα από το χωριό. Στο βάθος η Μεγάλη Πέτρα.
Το μεγάλο πλατανόδασος Κουρί στο σύνορο Γαρεφίου και Δωροθέας.
Το Κουρί από τα παλιά χρόνια ήταν αγαπημένο μέρος για όλη την περιοχή για το καθιερωμένο ψήσιμο της Πρωτομαγιάς.
«Κοντά σου ήρθα πλάτανε στον ίσκιο σου να κάτσω», στους ήχους της παραδοσιακής μουσικής που συνοδεύεται από τους απαραίτητους μεζέδες η ψυχή ευφραίνεται και το πνεύμα ξεκουράζεται.
Valid CSS! Valid HTML!