Η Λήμνος το Καλοκαίρι
Η Λήμνος: Ένα νησί του ανατολικού Αιγαίου με μία εντελώς ιδιαίτερη φυσιογνωμία την οποία πολλοί αγνοούν. Συνδυάζει θάλασσα, βουνό, αστικό και επαρχιακό τοπίο. Εναλλαγές που δεν θα αφήσουν ποτέ τον επισκέπτη να πλήξει.
Το παλιό λιμάνι της Μύρινας, πρωτεύουσας του νησιού, γωστό και ως τούρκικος γιαλός. Αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της πόλης. Το βράδυ συγκεντρώνει στις ταβέρνες του την περισσότερη τουριστική κίνηση συνδυάζοντας γραφικότητα και κοσμοπολιτισμό.
Η βόρεια ακτή της Μύρινας, γνωστή και ως Ρωμαίικος γιαλός. Αρχοντικά σπίτια, ωραίες παραλίες, πράσινο και δημόσια κτίρια συνθέτουν την φυσιογνωμία της.
Το κέντρο της πόλεως αναδεικνύεται μέσα από το λιθόστρωτο το οποίο διατρέχει την αγορά με πολλά παραδοσιακά καταστήματα.
Στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Λήμνου το κυρίαρχο υλικό είναι η πέτρα. Το ξύλο δένει αρμονικά μαζί της, αν και κυρίως εισαγόταν από το Άγιον Όρος με το οποίο το νησί διατηρούσε πάντοτε στενές πνευματικές και οικονομικές σχέσεις. Εδώ ένα εσωτερικό καλντερίμι το οποίο αποπνέει ιδιαίτερη αύρα με την αισθητική των κτιρίων του.
Η Λήμνος φημίζεται και ως αρχαιολογικός χώρος. Εκτός από τα ιστορικά μνημεία στο νησί ανακαλύφθηκε ο αρχαιότερος προϊτορικός οικισμός της Ευρώπης, η Πολιόχνη. Πόλη της 4ης π. Χ. χιλιετίας.
Πρόκειται για ένα άρτιο πολεοδομικό συγκρότημα με αξιοθαύμαστη αρχιτεκτονική, χωροταξία και οργάνωση το οποίο αποτελεί ως σήμερα το ενδιαφέρον των αρχαιολόγων, των ανθρωπολόγων, αλλά και του ευρέος κοινού. Ανακαλύφθηκε το καλοκαίρι του 1930 από την ιταλική αρχαιολογική σχολή των Αθηνών.
Το πιο καλοδιατηρημένο αρχαίο μνημείο του νησιού είναι το Θέατρο το οποίο βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νησιού στην περιοχή της Ηφαιστείας, η οποία ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη αρχαία πόλη της Λήμνου μετά την Μύρινα.
Το θέατρο κτίστηκε στα τέλη της κλασικής περιόδου και δέχθηκε προσθήκες κατά την ελληνιστική και τη ρωμαϊκή περίοδο. Τα τελευταία χρόνια έχει συντηρηθεί από την αρχαιολογική υπηρεσία.
Ο επισκέπτης πέρα από την εμπειρία του αρχαιολογικού χώρου απολαμβάνει ένα από τα ιδιάζοντα τοπία του νησιού το οποίο χαρακτηρίζεται αφ' ενός από χαμηλή βλάστηση και ξηρασία αφ' ετέρου από την αίσθηση της απεραντοσύνης.
Ως νησί των Καβειρίων Μυστηρίων φημίζεται η Σαμοθράκη. Ωστόσο τελούνται και στην Λήμνο και διατηρείται έως σήμερα ο χώρος αυτός τον οποίον μπορεί να επισκεφθεί κάθε ενδιαφερόμενος.
Το πρώτο πράγμα που βλέπει κανείς μπαίνοντας στη Μύρινα και από στεριά και από θάλασσα είναι το Κάστρο. Καλείται και "Παλιόκαστρο" και σύμφωνα με τους ειδικούς αποτελεί ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα του Αιγαίου πελάγους.
Η Λήμνος ήταν ένα από τα αγαπημένα νησιά των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων λόγω του γεωργικού της πλούτου και της στρατηγικής της θέσης. Αυτοί έκτισαν το Κάστρο της στις αρχές του 12ου αι. και συγκεκριμένα ο Ανδρόνικος Α' ο Κομνηνός ενίσχυσε τις οχυρώσεις του το 1185.
Έχει τριπλό τείχος με 14 πύργους συνολικά, ύψους έως 8 μ. και πάχους 1,5 μ. Στα καλντερίμια του οι περιηγητές μεταφέρονται νοερά σε άλλες εποχές επικές...
Από το κάστρο ο επισκέπτης σχεδόν σε κάθε στιγμή απολαμβάνει την θέα της Μύρινας, αλλά και πολλών σημείων της βορειοδυτικής Λήμνο από διαφορετικές οπτικές γωνίες που η κάθε μία δημιουργεί την δική της αίσθηση
Το Κάστρο σύμφωνα με την ιστορία δεν επιτελούσε μόνον αμυντικούς σκοπούς. Η μεγάλη του έκταση, 144 στρέμματα, επέτρεπε και την επιχειρηματική - εμπορική χρήση των χώρων του. Παλαιά έγγραφα αναφέρουν ότι το 1355 η Ι.Μ¨. Μεγίστης Λαύρας διατηρούσε εντός του Κάστρου "Εμπορείον".
Οι απόκρημννες πλαγιές που κοιτούν προς την θάλασσα ήταν από μόνες τους εγγύηση για την άμυνα του Κάστρου από εχθρικές επιθέσεις.
Η πιο ευχάριστη νότα ζωής μέσα στο ερημικό τοπίο του Κάστρου είναι τα πλατώνια που ζουν εκεί. Ένα μικρό υποείδος ελαφιού (Dama dama).
Το Πλατώνι (Νεβρός στα αρχαία ελληνικά) έχει εξαφανιστεί από την ηπειρωτική Ελλάδα όπου παλαιότερα ζούσε λόγω της καταστροβής των βιοτόπων του. Οι μοναδικοί πληθυσμοί που διατηρούνται είναι της Ρόδου σε άγρια κατάσταση και της Λήμνου σε ημιάγρια.
Τα ελάφια ζουν κοπαδιαστά και το καλοκαίρι κατοικούν σχεδόν αποκλειστικά στην έκταση του Κάστρου και στην ευρύτερη περιοχή όπου τους παρέχεται τροφή από τις υπηρεσίες του νησιού.
Τα βράδια και ιδιαίτερα τον Χειμώνα τα πιο θαρραλέα από αυτά κυκλοφορούνε και σε άλλες πριοχές ξαφνιάζοντας ευχάριστα με την παρουσία τους όποιον έχει την τύχη να τα συναντήσει. Δυστυχώς ορισμένα από αυτά πέφτουν θύματα τροχαίων ατυχημάτων.
Είναι άφοβα μπροστά σους επισκέπτες, αλλά αν κάποιος κινηθεί προς το μέρος τους θυμούνται την άγρια φύση τους και εξαφανίζονται αλματωδώς. Πολλές σκέψεις έγιναν από τις αρχές του νησιού για την μεταφορά τους σε παρακείμενο πευκοδάσος. Ωστόσο έως τώρα παραμένουν εκεί που ήταν πάντα: Στο Παλιόκαστρο!
Στα πέριξ του Κάστρου υπάρχουν και κάποιοι άλλοι ένοικοι, περισσότερο γνωστοί ως ζωικό είδος, αλλά όχι λιγότερο εντυπωσιακοί ως θέαμα...
Στους πρόποδες του λόφου στον οποίον είναι κτισμένο το Κάστρο ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει τον καφέ του κυριολεκτικά στο κύμα.
Το εσωτερικό της Λήμνο έχει ως βασικό τοπίο λόφους και πεδιάδες γεμάτες από ξωκκλήσια
Τα χωριά είναι γραφικά και ήσυχα με ιδιαίτερη αισθητική. Εδώ η πλατία του Κοντιά, ίσως του πιο αντιπροσωπευτικού χωριού της Λημνιακής αρχιτεκτονικής.
Ένα από τα συνηθέστερα αθλήματα - θεάματα τα Καλοκαίρια των τελευταίων χρόνων είναι οι ιππικοί αγώνες με άλογα τοπικών ή εισαγόμενων φυλών. Σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχει κοσμοσυρροή ντόπιων και τουριστών.
Οι παραλίες της Λήμνου είναι στην πλειοψηφία τους αμουδερές, ήρεμες και προσβάσιμες. Τα δε χρώματα του ηλιοβασιλέματος είναι πάντα μοναδικά.
Υπάρχουν ωστόσο και ακτές με βραχώδη σύσταση για όσους θέλουν να απολαύσουν έναν ενδιαφέροντα βυθό.
Το ορεινό εσωτερικό του νησιού κυριαρχείται από βοσκοτόπια με τον χαρακτηριστικό θάμνο που οι ντόπιο ονομάζουν "αστιβιά". Παλιά πετρόκτιστα οικήματα, εγκαταλελειμένα στην πλειοψηφία τους, μαρτυρούν την έντονη αγροτοκτηνοτροφική δραστηριότητα του παρελθόντος.
Έχει σκεφτεί κανείς ότι σε ένα Ελληνικό Νησί στη μέση του Αιγαίου θα μπορούσε να υπάρχει μία έρημος;! Κι όμως ναι! Οι Αμμοθίνες της Λήμνου.
Το τοπίο παραπέμπει σε ταινίες με την έρημο Σαχάρα. Οι ντόπιοι διατείνονται ότι πρόκειται για τη μοναδική έρημο σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Η άμμος σε πολλά σημεία είναι τόσο λετή στην επιφάνεια που το παραμικρό ίχνος διακρίνεται από μεγάλη απόσταση.
Ίχνη όμοια παντού, σχεδόν σε κάθε γωνιά του νησιού...
...τα οποία οδηγούν στον συνήθη ύποπτο. Το αγριοκούνελο της Λήμνου το οποίο αρριθμεί πραγματικά χιλιάδες άτομα στο νησί. Αρκεί μία βόλτα το βράδυ ή ακόμη και μέρα σε κάποιο ερημικό σημείο για να παρατηρήσει κανείς τα συμπαθή τρωκτικά να τρέφονται και να παίζουν.
Για τον επισκέπτη χαριτωμένο θέαμα ή νοστιμότατο γεύμα σε ένα από τα εστιατόρια του νησιού. Για τους ντόπιους μάστιγα για την γεωργία για την οποία δεν διαφαίνεται κάποια λύση προς το παρόν. Παρά το συστηματικό και επιδοτούμενο πολλές φορές κυνήγι που τους γίνεται, οι πληθυσμοί βαίνουν ολοένα αυξανόμενοι.
Στα βορειοδυτικό άκρο του νησιού το τοπίο παραπέμπει στα Σκωτικά Highlands. Βασικό χαρακτηριστικό η απεραντωσύνη...
Δύσβατοι δρόμοι που απαιτούν καθαρόαιμο εκτός δρόμου όχημα και μεγάλη ψυχραιμία οδηγούν σε απόκρημνες αλλά μοναδικές σε ομορφιά ακτές
Ο βυθός φαίνεται ήδη από έξω σε μεγάλο βάθος αφού τα νερά είναι πεντακάθαρα
Η ομορφιά του βυθού ωστόσο κρύβει κινδύνους για όποιον δεν σέβεται την θάλασσα. Με βασικό κίνδυνο εδώ στη Λήμνο τα πολλά αφανή και "ύπουλα" ρεύματα.
Η διαδρομή ωστόσο προς τον βυθό μαζί με την ικανότητα και την προσοχή αποζημιώνει συνήθως τον ψαροκυνηγό που θα φτάσει ως εκεί.
Η Λήμνος κατά κοινή ομολογία είναι ένας από τους τελευταίους αλιευτικούς παραδείσους. Ο ερασιτέχνης ψαράς είτε επιφανείας είτε ψαροντουφεκάς θα έχει την ευκαιρία να γευτεί φρέσκο ψάρι κάθε λογής.
Η σύνεση και ο σεβασμός στον αλιευτικό πλούτο της Λήμνου αλλά και κάθε ενάλιας γωνιάς της Ελλάδας μας είναι επιτακτική ανάγκη ώστε να παραδώσουμε αυτό που εμείς απολαμβάνουμε και στις ερχόμενες γενιές.
Όταν οι κόποι αμείβονται, η κούραση ξεχνιέται και τον λόγο έχει η σχάρα την οποία περιμένουν τόσο αυτοί που ψάρεψαν όσο και αυτοί που αγωνιούσαν για την ασφαλή επιστροφή τους
Τα περισσότερα τουριστικά καταλύματα στη Λήμνο είναι παραδοσιακού στυλ με βασικό στοιχείο την πέτρα.
Η παροχή υπηρεσιών είναι περισσότερο από ικανοποιητική και οι τιμές πολύ λογικές έως χαμηλές.
Ιδιαίτερη ευλογία θα έχει όποιος αναζητήσει κατάλυμα στο βορειοδυτικό μέρος του νησιού όπου κάθε αυγή και σούρουπο θα τον αποζημιώνει η θέα εντός Όρους μοναδκού: του Άθωνα, του Αγίου Όρους!
![Πανήγυρις Ανακομιδής Ιερών Λειψάνων Αγίου Κοσμά του Βατοπαιδινού στο Πρωτάτο [(1/12) 18/11-2017]](https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2017/12/viber-image3-450x338.jpg)
