Οι σχέσεις της Σερβικής Εκκλησίας με το κομουνιστικό Κράτος (1ο μέρος)

Στην μεταπολεμική, κομμουνιστική, Γιουγκοσλαβία οι σχέσεις Κράτους - Εκκλησία πορεύονται σε ούτως ειπείν τεντωμένο σχοινί, έτοιμο να διαρραγεί. Ήδη από την Σύνοδο του Jajce (1943), διαφαίνονται με κάθε προφάνεια οι προθέσεις του νέου καθεστώτος έναντι του Σερβικού Πατριαρχείου αλλά και του σερβικού λαού. Τα ιστορικά τεκμήρια αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες της προπαγάνδας αλλά και της βιαιότητας, τις οποίες άσκησαν η Γιουγκοσλαβική Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, αλλά και οι ίδιοι οι Σέρβοι κομμουνιστές, προκειμένου να ελέγξουν και τελικά να βλάψουν το κύρος της Ορθοδόξου Σερβικής Εκκλησίας, καθιστώντας την έτσι διωκόμενη και το πλήρωμα αυτής μάρτυρες της εμπαθούς αντιορθοδόξου πολιτικής για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες.