Κρατικά βραβεία λογοτεχνίας

Από τη Διεύθυνση Γραμμάτων της Γενικής Διεύθυνσης Σύγχρονου Πολιτισμού του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, ανακοινώθηκαν τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας 2011, που αφορούν στις εκδόσεις έτους 2010, στα οποία κατέληξε η Επιτροπή Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας από τον «βραχύ κατάλογο» των υποψήφιων προς βράβευση έργων, μετά από επανειλημμένες συνεδρίες και μακρές συζητήσεις.

Μέλη της επιτροπής ήταν οι: Νίκος Δαββέτας Συγγραφέας και Κριτικός Λογοτεχνίας (Πρόεδρος), Λίζυ Τσιριμώκου Καθηγήτρια Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Αντιπρόεδρος), Χρίστος Αστερίου Συγγραφέας, Δημήτρης Καργιώτης Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Άννα Καρακατσούλη Επίκουρη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών, Τίνα Μανδηλαρά Κριτικός Λογοτεχνίας, Δημήτρης Μίγγας Συγγραφέας, Ανδρέας Μήτσου Συγγραφέας, Λίνα Πανταλέων Κριτικός Λογοτεχνίας.

ΜΕΓΑΛΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

Απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Ντίνο Χριστιανόπουλο για το σύνολο του έργου του. «Ούτε θα εμφανιστώ, ούτε θα απλώσω το χέρι για να το πάρω.  Δεν θέλω ούτε τα βραβεία ούτε τα λεφτά τους».  Αυτό ήταν το πρώτο σχόλιο του Θεσσαλονικιού ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου για τη βράβευσή του.  Ο ίδιος παρέπεμψε σε παλαιότερο κείμενό του με τον τίτλο «Εναντίον» που είχε δημοσιευθεί το 1979 στο περιοδικό Διαγώνιος (Τεύχος 1, Ιανουάριος-Απρίλιος):

«Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ΄ όπου και αν προέρχεται… Είμαι εναντίον των βραβείων, γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου… Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων. Σιχαίνομαι τους φτωχοπρόδρομους που απλώνουν το χέρι τους για παραδάκι… Είμαι εναντίον των λογοτεχνικών συντάξεων. Προτιμώ να πεθάνω στην ψάθα, παρά να αρμέγω το υπουργείο -κι ας με άρμεξε το κράτος μια ολόκληρη ζωή… Είμαι εναντίον των σχέσεων με το κράτος και βρίσκομαι σε διαρκή αντιδικία μαζί του… Είμαι εναντίον των εφημερίδων. Χαντακώνουν αξίες, ανεβάζουν μηδαμινότητες, προβάλλουν ημετέρους, αποσιωπούν τους απροσκύνητους…Είμαι εναντίον των κλικών. Προωθούν τους δικούς τους· τους άλλους, όλους τους θάβουν… Είμαι εναντίον των κουλτουριάρηδων. Όλα τ’ αμφισβήτησαν, εκτός από τις τρίχες τους… Είμαι εναντίον κάθε ιδεολογίας, σε οποιαδήποτε απόχρωση και αν μας την πασέρνουν… Είμαι, προπάντων, εναντίον κάθε ατομικής φιλοδοξίας, που καθημερινά μας οδηγεί σε μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς…».

ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ

Απονέμεται ομόφωνα στον Θωμά Κοροβίνη για το έργο του με τίτλο «Ο γύρος του θανάτου», εκδόσεις Άγρα.

Ο Θωμάς Κοροβίνης επιλέγει να ασχοληθεί με την αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Αριστείδη Παγκρατίδη, ο οποίος συνελήφθη και εκτελέστηκε το 1968, για τις εγκληματικές του πράξεις στο Σέιχ Σου της Θεσσαλονίκης.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ – ΝΟΥΒΕΛΑΣ

Απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Χρήστο Οικονόμου για το έργο του με τίτλο «Κάτι θα γίνει, θα δεις», εκδόσεις Πόλις.

Μέσα από τις 16 ιστορίες του «Κάτι θα γίνει, θα δεις», ο Χρήστος Οικονόμου σκιαγραφεί περισσότερους από έναν χαρακτήρες.  Οι ιστορίες του διαδραματίζονται σε υποβαθμισμένες περιοχές, με τους ήρωές του να είναι όλοι Έλληνες, φτωχοί, αξιοπρεπείς και τίμιοι.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ

Απονέμεται ομόφωνα στον Γιώργο Μαρκόπουλο  για το έργο του με τίτλο «Κρυφός κυνηγός», εκδόσεις Κέδρος.

Ο Γιώργος Μαρκόπουλος μέσα από τα ποιήματα της συλλογής «Κρυφός Κυνηγός» παρακολουθεί την ανθρώπινη Οδύσσεια της φθοράς.  Τα ποιήματα αυτά, έχουν το πρόσωπο ως κεντρικό θέμα και τα χαρακτηριστικά του, σ’ έναν κόσμο που έρχεται αντιμέτωπος με την απώλεια.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΟΚΙΜΙΟΥ – ΚΡΙΤΙΚΗΣ

Απονέμεται ομόφωνα εξ ημισείας στην Γεωργία Γκότση για το έργο της με τίτλο  «Η διεθνοποίησις της φαντασίας – : Σχέσεις της ελληνικής με τις ξένες λογοτεχνίες τον 19^ο αιώνα», εκδόσεις Gutenberg και στην Βενετία Αποστολίδου για το έργο της με τίτλο «Τραύμα και μνήμη – : Η πεζογραφία των πολιτικών προσφύγων» εκδόσεις Πόλις.

Αντικείμενο της έρευνας και της διδασκαλίας της Γεωργίας Γκότση είναι η νεοελληνική και η ευρωπαϊκή λογοτεχνία και η θεωρία της λογοτεχνίας.  Στο έργο της «Η διεθνοποίησις της φαντασίας – : Σχέσεις της ελληνικής με τις ξένες λογοτεχνίες τον 19^ο αιώνα», ανιχνεύει τις πολιτισμικές ανταλλαγές που καθόρισαν εν πολλοίς τη νεοελληνική παραγωγή τον 19^ο αιώνα και αναφέρεται στα εξής θέματα: «Διαδρομές ενός ηρωικού συμβόλου: Ο Κανάρης του Victor Hugo και η ελληνική ποίηση του 19ου αιώνα . ‘Ενας ρομαντικός ερυθρόδερμος, ή η ραγκαβική ανάπλαση μιας ινδιάνικης παράδοσης.  Η μεταφραστική μέριμνα ενός εθνικού λαογράφου: Ο Νικόλαος Πολίτης και η ξένη λογοτεχνία».

Η Βενετία Αποστολίδου στο «Τραύμα και μνήμη – : Η πεζογραφία των πολιτικών προσφύγων» αναλύει ένα θέμα που δεν έχει ερευνηθεί επαρκώς μέχρι σήμερα, την πεζογραφική παραγωγή των πολιτικών προσφύγων.  Τα μυθιστορήματα και τα διηγήματα που έγραψαν οι πολιτικοί πρόσφυγες αλλά και εκείνα που μιλούν γι’ αυτούς, ξετυλίγουν μπροστά μας
ένα εξαιρετικά ζωηρό λογοτεχνικό, πολιτικό και ανθρώπινο τοπίο.  Το βιβλίο μελετά τα έργα των πολιτικών προσφύγων με βάση τις έννοιες του τραύματος και της μνήμης.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ – ΒΙΟΓΡΑΦΙΑΣ – ΧΡΟΝΙΚΟΥ – ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

 

Το Βραβείο Χρονικού – Μαρτυρίας απονέμεται κατά πλειοψηφία στον  Γιώργο Χ. Θεοχάρη για το έργο του με τίτλο «Δίστομο – : 10 Ιουνίου 1944 – Το ολοκαύτωμα», εκδόσεις Σύγχρονη Έκφραση.

Ο Γιώργος Θεοχάρης παρουσιάζει στο τίτλο «Δίστομο – : 10 Ιουνίου 1944 – Το ολοκαύτωμα», τις πτυχές της τραγωδίας του Διστόμου μέσα από τα δημοσιεύματα εφημερίδων, από επιτόπια έρευνα, από μαρτυρίες ανθρώπων που επέζησαν, από επίσημες αναφορές των κατοχικών στρατευμάτων και από λογοτεχνικά κείμενα.  Στόχος του δεν είναι μόνον η έρευνα και η καταγραφή των γεγονότων αλλά κυρίως η επικαιροποίηση του ζητήματος.  Άλλωστε, το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων παραμένει ανοιχτό.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Απονέμεται ομόφωνα εξ ημισείας στον Mιχάλη Γεννάρη για το έργο του με τίτλο «Πρίγκιπες και δολοφόνοι», εκδόσεις Ίνδικτος και στον Θοδωρή Ρακόπουλο για το έργο του με τίτλο «Φαγιούμ», εκδόσεις Μανδραγόρας.

Ο Μιχάλης Γεννάρης γράφει σε περίτεχνη γλώσσα και σε πολυτονικό σύστημα.  Το έργο του είναι μία νεορεαλιστική ηθογραφία με στοιχεία ψυχογραφίας.

Ο Θοδωρής Ρακόπουλος παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει ένα δικό του αναγνωρίσιμο ύφος.  Η ποίησή του είναι ποίηση αφαιρετική αλλά και ποίηση ουσίας, ποίηση που δεν αποκαλύπτει αλλά υπονοεί, ποίηση γεμάτη από μουσικότητα.

ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΟΑΓΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ

Δεν απονέμεται.