Η καταδίκη σε θάνατο

Και έπεσε ο πέτρινος ο λόγος

Σκίτσο της Αχμάτοβα από τον Μοντιλιάνι 1911

Στο στήθος μου ακόμα ζωντανό,

Είναι αβάσταχτος ο πόνος,

Και βλέπω να ’ρχεται το μέλλον ορφανό.

Σήμερα έχω διάφορα να κάνω:

Να θανατώσω πρέπει το θυμητικό,

Και την ψυχή μου πρέπει να μη χάσω

Πρέπει ξανά να μάθω, πώς να ζω.

Αλλιώς… Το θρόισμα του θέρους το ζεστό,

Σαν να ’χουμε γιορτή αυτήν την Τρίτη.

Από καιρό προαισθανόμουν όλ’ αυτά,

Την φωτεινή ημέρα και το έρημο το σπίτι.

1939 Άννα Αχμάτοβα