Η Αγία Κόρη (19ος αιώνας)

Η αγία Κόρη σύμφωνα με την παράδοση των κατοίκων της περιοχής Βροντού Πιερίας καταγόταν από ενα χωριό των Ιωαννίνων. Δεν γνωρίζουμε όμως το όνομά της. Γι’ αυτό οι κάτοικοι της περιοχής την ονόμασαν αγία Κόρη (άγιο κορίτσι).

Οι διάφορες παραδόσεις αλληλοσυγκρούονται στις λεπτομέρειες τους και είναι δύσκολο να παραδεχθούμε τη μια γνώμη σε βάρος της άλλης. Ο πυρήνας όμως των παραδόσεων είναι ο ίδιος. Γεγονός είναι ότι η αγία Κόρη έζησε στις αρχές του 19ου αιώνος και ήταν πάρα πολύ ωραία.

Ένας άνθρωπος του Αλή πασά, που την είδε, έμεινε κατάπληκτος άπ’ την ομορφιά της και την πρόδωσε στον Αλή. Εκείνος αμέσως διέταξε ενα απόσπασμα με μεγάλη μυστικότητα να κυκλώσει το σπίτι της και να την πάνε στο χαρέμι του. Ο Κύριος όμως δεν άφησε το πλάσμα του αβοήθητο.

Η τοπική παράδοση λέγει ότι στο απόσπασμα ήταν κάποιος Έλληνας και μπροστά στην άτιμη αυτή πράξη επαναστάτησε η συνείδηση του. Έφυγε κρυφά τη νύχτα και τα ξημερώματα έφτασε στο χωριό και της είπε: «εάν θέλεις να σωθείς άπ’ τους Τούρκους, που έρχονται για να σε πιάσουν, πρέπει να φύγεις». Αμέσως η Αγία πήρε μια εικόνα της Παναγίας και του Κυρίου και έφυγε. Το βράδυ περπατούσε μέσα στ’ άγρια βουνά και την ημέρα κρυβόταν. Μετά από πολλές ταλαιπωρίες έφτασε στον Όλυμπο και εκεί βρήκε καταφύγιο στην παλαιά Βρόντου, κοντά στο εξωκκλήσι της Αγίας Τριάδος. Μεταξύ Βροντούς και μερικών χωριών της Ηπείρου υπήρχε επικοινωνία, γιατί πηγαινοέρχονταν και δούλευαν σαν ξυλοκόποι. Υπάρχει πιθανότητα πώς έφτασε εκεί με τη βοήθεια και συνοδεία ξυλοκόπων.

Είναι άγνωστο πόσον καιρό κάθησε. Οι άνθρωποι του Αλή κατασκόπευαν τα πάντα. Ο Αλή πάσας πληροφορήθηκε ότι η Αγία βρισκόταν κρυμμένη στη Βροντού˙ γι’ αυτό έστειλε ανθρώπους του για να την πιάσουν. Κυνηγημένη άπ’ τους Τούρκους η αγία Κόρη έφυγε στο τελευταίο της καταφύγιο, στη βαθιά χαράδρα όπου και πέθανε άπ’ τις κακουχίες και τις στερήσεις.

Μετά από καιρό οι κάτοικοι τη βρήκαν νεκρή μέσα στη ρεματιά, στον τόπο όπου σήμερα είναι το εκκλησάκι και το άγιασμά της, και την έθαψαν στον ίδιο τόπο με ευλάβεια και σεβασμό. Από τότε άρχισαν να επισκέπτονται το προσκυνητάρι της. Με τον καιρό η αγία Κόρη αναγνωρίστηκε ως Αγία στη συνείδηση όλων των κατοίκων. Ο τόπος ευωδίαζε. Το νερό που ανέβλυζε κάτω άπ’ το προσκυνητάρι της έγινε αγίασμα. Έγιναν αμέτρητα θαύματα. Πολλοί άνθρωποι θεραπεύθηκαν από ψυχικές και σωματικές αρρώστιες.

Παραστατική απεικόνιση της αγίας Κόρης βρίσκεται στο δεξιό κλίτος του βυζαντινού Ναού «Παναγούδα» στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Η επιγραφή του αγιογράφου λέγει: «Η Αγία Κόρη Φούρκας».

Η Αγία Κόρη είναι αναμφισβήτητα Ηπειρώτισσα, με βεβαιότητα καταγωγής κάποιο χωριό του Νομού Ιωαννίνων. Οι έρευνες των Δυτικομακεδόνων ιστοριοδιφών οδηγούν στο συμπέρασμα ότι γεννήθηκε στο χωριό Φούρκα της Πίνδου, όπου βρίσκεται η περιώνυμη Μονή «Παναγία η Κλαδόρμη» με μεγάλη εθνική και θρησκευτική προσφορά στην Ήπειρο και Δυτική Μακεδονία. Πιθανολογείται ότι ανήκει στην ξεριζωμένη οικογένεια Πάτσιου.

Η οικογένεια κυνηγημένη από τον Αλή πασά έφυγε. Όσοι σώθηκαν εγκαταστάθηκαν στη Σερβία. Ο Σέρβος πρωθυπουργός Πάτσιτς, φίλος του Ελευθερίου Βενιζέλου και στήριγμά του στους Βαλκανικούς πολέμους, καταγόταν από την οικογένεια της Αγίας.

Πηγή: Κωνσταντίνος Ηρ. Δεσπότης, Άγιοι της Ηπείρου, Β΄ έκδοση βελτιωμένη και συμπληρωμένη, Εκδόσεις «Παρακαταθήκη», Θεσσαλονίκη, Φεβρουάριος 2009.