Αρσένιος Μαχαιριώτης

11 Σεπτεμβρίου 2012

Διερωτόμουν πάντοτε γιατί τόσος πόνος,

γιατί τόση πικρία στο βλέμμα και το πρόσωπο της Μαχαιριώτισσας,

γιατί τόσο πενθηρό και μαζεμμένο

το ιερό κεφαλομάντηλό Σης.

Κ’ ήρθε ο αγέλαστος Σεπτέμβριος του Τέσσερα

με το Σινούκ τον και τον καταποντισμό

στ’ αβυσσαλέα αγιορείτικα θαλασσονέρια,

ήρθε η στρίγγλα μέρα που κατάπιε τον Αρσένιο,

τον άγουρο αγελάρχη του Σεμνείου Της,

και μούδωσε τη θλιβερή απάντηση.

Αρσένιε, φεύγε και σώζου,

είχε ακούσει κάποτε ο μέγας εν άσκηταίς,

ο πνευματέμφορος Αββάς Αρσένιος.

Τ’ άκουσε κι ο μικροηγούμενος Αρσένιος,

το πήρε κατά γράμμα και βιάστηκε να φύγει,

πριν κάν φουρνίσει το ψωμί της καλογηρικής

που είχε ταπεινά ζυμώσει,

αφήνοντας τη Μαχαιριώτισσα,

αφήνοντας την ευσεβούσα Κύπρο

και τη συγκλονισμένη αδελφότητα του Μαχαιρά

να μετρούν τ΄ αγαπημένο όνομά του

στο κομποσχοίνι το ελπιδοπάροχο της κατανύξεως.

Μαχαιρά του αγιασμου και της ασκήσεως,

Μαχαιρά της πυρίκαυστης δάφνης,

Μαχαιρά του κρύου καταποντισμού,

Μαχαιρά των θρήνων για τον αλυσοδεμένο

γείτονά σου Πενταδάχτυλο,

έλα, βάλε στρωτή μετάνοια στην Κυρά σου

και κάτω νεύων πες Της το γνωστό παληό εκείνο:

Σώπασε Κυρα-Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις!

Ο Αρσένιός Σου κι ο Γρηγόρης Σου, τα παλληκάρια Σου,

οι βασιλικοί Σου αετοί, είναι έδω, αντάμα,

ο ένας με το Σταυρό, ο άλλος με τη γαλανόλευκη,

χερουβικώς δορυφορούντες τη Θεομητορική Σου δόξα

καί ψάλλοντες αδιαλείπτως Χαίρε! κι Αλληλούια!

 

Πειραιεύς, 6-9-2011

Μητροπολίτης Προικονήσου Ιωσήφ

πηγή: Διμηνιαία Έκδοση «Ο Τήρων», Ιερός Ναός Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος, Μοναγρούλλι – Λεμεσός, Έτος 5ον, Τεύχος 1ον, Σεπτέμβριος 2011

Ιστοσελίδα Ιερού Ναού Αγίου Θεοδώρου Τήρωνος: http://o-tiron.blogspot.com/