«Παύλεια», ένας σύγχρονος πνεύμονας πολιτισμού

12 Ιουνίου 2013

Τα «Παύλεια» πλέον ένας θεσμός στα συγχρονα θεολογικά και πολιτιστικά δεδομένα, όχι  μόνο της πόλης της Βέροιας, αλλά όλης της Ελλάδας και πολλές φορές με αντίκτυπο εκτός των εθνικών συνόρων. Δημοσιεύουμε σήμερα την αποκλειστική συνέντευξη που είχε την καλοσύνη να μας παραχωρήσει ο Πρωτοσύγκελλος της Ι.Μ. Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, π. Γεώργιος Χρυσοστόμου.

pauleia

«Πεμπτουσία»: Πάτερ Γεώργιε, τα «Παύλεια» θεωρούνται πια θεσμός για την Βέροια, τη Μακεδονία μας, αλλά και για ολόκληρη την ορθόδοξη θεολογία. Δώστε μας σας παρακαλούμε το ιστορικό τους στίγμα. Πως ξεκίνησαν και πως εξελίχθηκαν;

π. Γεώργιος Χρυσοστόμου: Τα «Παύλεια» είναι τέκνο της αγάπης του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος προς τον απόστολο Παύλο ο οποίος και είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας των Βεροιέων. Ο Σεβασμιώτατος μαζί με τους συνεργάτες του, κληρικούς αλλά και λαϊκούς, ανθρώπους του πολιτισμού -των γραμμάτων- του ακαδημαϊκού χώρου, οι οποίοι κινούνται ανιδιοτελώς, ταπεινά, θέλοντας το καλό της Εκκλησίας και την πρόοδο της θεολογικής σκέψεις αλλά και του πολιτισμού, οργανώνει για πρώτη φορά εκδηλώσεις προς τιμή του αποστόλου Παύλου το 1995.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι τα «Παύλεια» δεν είναι μόνο το διεθνές επιστημονικό συνέδριο το οποίο πραγματοποιείται την τελευταία εβδομάδα του μηνός Ιουνίου, αλλά είναι μία σειρά πολιτιστικών και αθλητικών εκδηλώσεων, θεολογικών συνεδρίων, ημερίδων, επιμορφωτικών συνάξεων οι οποίες πραγματοποιούνται κατά την διάρκεια του μηνός Ιουνίου.

Νομίζω ότι τα «Παύλεια» είναι μία προσπάθεια ανάδειξης του μεγάλου έργου του Αποστόλου Παύλου αλλά συνάμα και ένα κάλεσμα αφύπνισης του Ορθοδόξου Θεολογικού κόσμου. Οι παρουσίες εκπροσώπων από όλα τα Πατριαρχεία και τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης ότι τα «Παύλεια» είναι μία καταξιωμένη προσπάθεια της Εκκλησίας της Βέροιας.

Η ιστορία νομίζω ότι ήδη έχει δικαιώσει αυτήν την έμπνευση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας. Και αυτό το λέγω διότι τα «Παύλεια» έχουν μπει μέσα στην συνείδηση των πιστών χριστιανών σαν μία τονωτική πνευματική ένεση. Η ποιμαντική της Εκκλησίας πρέπει να βρει σύγχρονους τρόπους προσέγγισης κυρίως των νέων ανθρώπων και αυτό το γνωρίζετε πολύ καλά και εσείς και θα έλεγα ότι το έχετε πετύχει με την πολύ καλή παρουσία σας στο διαδίκτυο που τιμά όχι μόνο όσους εργάζονται σε αυτό το έργο αλλά τιμά την Ορθόδοξη Εκκλησία της οποίας την διδασκαλία προβάλλετε μέσα από αυτήν την διαδικτυακή πνευματική πύλη.

Τα «Παύλεια» σαν μία ποιμαντική πρωτοβουλία της τοπικής μας Εκκλησίας έχουν προσφέρει πολλά διότι πολλοί άνθρωποι οι οποίοι ήταν αδιάφοροι προς τα πνευματικά, γνώρισαν τον Χριστό, την Αλήθεια, διότι τους δίνεται η δυνατότητα να εκφραστούν ελεύθερα συμμετέχοντας στις διάφορες εκδηλώσεις και να διαπιστώσουν από μόνοι τους ότι μέσα στην Εκκλησία όλα τα πράγματα παίρνουν ένα βαθύτερο νόημα.

«Π»: Τι περιλαμβάνουν οι εκδηλώσεις των «Παυλείων» και ποιος είναι ο κεντρικός «ιδεολογικός», ας μας επιτραπεί η έκφραση, άξονας γύρω από τον οποίον οργανώνονται;

π. Γ. Χ.: Ο κεντρικός «ιδεολογικός» άξονας γύρω από τον οποίο οργανώνονται οι εκδηλώσεις των «Παυλείων» πηγάζει από την θεολογία του Αποστόλου Παύλου και πως αυτή συνδέεται με την ζωή της Εκκλησίας και τις ανάγκες της κοινωνίας. Κάθε χρόνο βέβαια τα «Παύλεια» έχουν και μία συγκεκριμένη θεματική από την οποία χρωματίζονται οι εκδηλώσεις.

«Π»: Στη σημερινή δύσκολη εποχή πιστεύετε ότι τα «Παύλεια» έχουν να δώσουν κάτι, κάποιο μήνυμα στον «μέσο»  εκκλησιαζόμενο άνθρωπο ή στοχεύουν μόνο στο ακαδημαϊκό θεολογικό κοινό;

π. Γ. Χ.: Τα «Παύλεια» όπως ανέφερα και πιο πριν δεν είναι μόνο ένα επιστημονικό συνέδριο, αλλά με την πάροδο των χρόνων έχουν καταστεί ένας πνεύμονας πολιτισμού. Και αυτό θέλω να το τονίσω διότι μέσω των διαφόρων πολιτιστικών εκδηλώσεως που γίνονται μέσα στα πλαίσια των «Παυλείων» η Εκκλησία δίνει ένα βροντερό παρόν στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου, κλείνοντας τα στόματα πολλών για δήθεν μεσαιωνικές ιδιοτροπίες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.

Ο ακαδημαϊκός θεολογικός χώρος σίγουρα στηρίζει τον θεσμό των «Παυλείων», και αυτό μπορεί κάποιος να το διαπιστώσει αμέσως από την συμμετοχή που υπάρχει στα διάφορα συνέδρια του πραγματοποιούνται με την παρουσία πολλών καθηγητών πανεπιστημίου, μεταπτυχιακών φοιτητών, καθηγητών θεολόγων. Όμως θεωρώ ότι και ο απλός χριστιανός ο οποίος δεν εφησυχάζει, έχει δηλαδή μέσα μία καλή ανησυχία μπορεί να πάρει πολλά από τα «Παύλεια». Το βασικό νομίζω που ο κάθε χριστιανός μπορεί να διδαχτεί από τον θεσμό των «Παυλείων» είναι: α)Το μεγαλείο του αποστόλου Παύλου και β) ότι η ζωή που μας προτείνει η Εκκλησία δεν είναι μία ζωή κατήφειας και μιζέρια εγκλωβισμένης μέσα σε τύπους και φονταμενταλιστικά μοτίβα, αλλά ένα ανθολόγιο εμπειριών εμποτισμένο με την παρουσία του Αγίου Πνεύματος που όλες τις πτυχές της ζωής του ανθρώπου τις χαριτώνει και τις μεταμορφώνει δίνοντας στην κάθε στιγμή τις πραγματικές της διαστάσεις χωρίς να καλλιεργεί κοσμικές ψευδαισθήσεις γεμάτες φθορά και αμαρτία.

«Π»: Ποια είναι η συμμετοχή του κόσμου στις εκδηλώσεις; Έχει αποτυπωθεί στη μνήμη σας κάποιο ιδιαίτερο περιστατικό το οποίο να αξίζει να το αναφέρουμε;

π. Γ. Χ.: Η συμμετοχή του κόσμου στις διάφορες εκδηλώσεις είναι μεγάλη και γι’ αυτό το λόγο οι εκδηλώσεις αυτές συνεχίζονται για 19 συναπτά έτη. Αυτήν την στιγμή δεν μπορώ να θυμηθώ κάποιο ιδιαίτερο περιστατικό, πάντως εάν ανατρέξει κανείς πίσω στο παρελθόν των «Παυλείων» μπορεί να συναντήσει μεγάλες προσωπικότητες που τίμησαν και τιμήθηκαν από τα «Παύλεια», είτε ανήκουν στον θεολογικό χώρο, είτε στον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών είτε είναι πνευματικά αναστήματα και γνήσιοι εκφραστές του Ορθοδόξου πνεύματος των Πατέρων της Εκκλησίας που με τη ζωή τους ενσαρκώνουν την Αλήθεια του Ευαγγελίου.

«Π»: Φέτος τα «Παύλεια» είναι αφιερωμένα στην θεματική «Εξουσία και Διακονία». Για ποιον λόγο επιλέχθηκε αυτό το θέμα και όχι κάτι άλλο;

π. Γ. Χ.: Είναι επιτακτική ανάγκη σήμερα πέρα από κάθε άλλη φορά ο άνθρωπος να σπάσει το καβούκι της φιλαυτίας του και να δει την ζωή του σαν μία κοινωνία αγάπης και προσφοράς προς τον πλησίον του. Η κοινωνία σήμερα προβάλλει σαν ραχοκοκαλιά των προτύπων συμπεριφοράς το ίδιον συμφέρον, βάζοντας στο περιθώριο τα λόγια του Χριστού: «Ος εάν θέλη γενέσθαι μέγας εν υμίν, έστε υμών διάκονος, και ος εάν θέλη υμών γενέσθαι πρώτος έστε πάντων δούλος» (Μάρκου Ι΄ 42-44). Θεωρήθηκε λοιπόν σκόπιμο να δούμε μέσα από την «παύλεια θεολογία» την Διακονία και την Εξουσία μέσα στην Εκκλησία αλλά και μέσα στην ευρύτερη ζωή του ανθρώπου.

Είναι λυπηρό να ομιλούμε για πρόοδο και εξέλιξη του κόσμου ενώ συνεχίζουμε να ζούμε και να κινούμαστε με κριτήριο το προσωπικό μας βόλεμα. Είναι σημαντικό να εννοήσουμε ότι το να έχουμε στα χέρια μας εξουσία δεν σημαίνει ότι είμαστε ανώτεροι από τους άλλους, ούτε ότι μπορούμε με τη συμπεριφορά μας να καταδυναστεύουμε την ελευθερία των συνανθρώπων μας. Εξουσία σημαίνει ευθύνη και διακονία. Η ανθρωπότητα εάν πάψει να έχει τα αισθητήρια της προσφοράς, εάν πάψει να βλέπει την εξουσία σαν μία ευκαιρία για διακονία του άλλου τότε θα έχει χαθεί μέσα στη δίνη του κομπλεξισμού, των προκαταλήψεων και της πνευματικής εξαθλίωσης.

Βεβαίως για πιο εμπεριστατωμένες και θεολογικά τεκμηριωμένες απαντήσεις πάνω στο θέμα «Εξουσία και Διακονία κατά τον Απόστολο Παύλο» στο επιστημονικό διεθνές συνέδριο το οποίο θα πραγματοποιηθεί 26-28 Ιουνίου όπου θα χαρούμε πολύ να σας δούμε.