Το έρρυθμον της ζωγραφικής τέχνης των βυζαντινών

Στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. βρέθηκε ο διεθνούς φήμης ζωγράφος και καθηγητής Γιώργος Κόρδης, χθές 11 Δεκεμβρίου και ώρα 6:00 μ.μ. στα πλαίσια του μαθήματος του καθηγητή Λάμπρου Σιάσου. Ο τίτλος της εισήγηση του καταξιωμένου δασκάλου της βυζαντινής ζωγραφικής ήταν «Από το ρυθμό της βυζαντινής ζωγραφικής στο έρρυθμον της πόλης». 

Στην εμπεριστατωμένη εισηγησή του ο Γιώργος Κόρδης ανέπτυξε και έδειξε εικαστικά πως πραγματώνεται ο ρυθμός στα έργα των βυζαντινών μαιστόρων. Ένα περιστατικό με το Μακρυγιάννη ήταν η αφορμή της διαπραγμάτευση του θέματός του. Ο Μακρυγιάννης θέλησε περί στα 1839 περίπου να αποτυπώσει σκηνές από τον επαναστατικό αγώνα. Για το λόγο αυτό  φώναξε έναν ξένο ζωγράφο της εποχής ο οποίος όμως δεν τον ικανοποίησε και γι αυτό τον απέλυσε.  Εν συνέχεια προσέλαβε τον Παναγιώτη Ζωγράφο έναν έλληνα ζωγράφο που εφάρμοζε την βυζαντινή τέχνη.

Ο Γιώργος Κόρδης ερμήνευσε το γεγονός  δείχνοντας τα όρια των εικαστικών επιλογών των βυζαντινών που επιβίωναν έως την εποχή του Μακρυγιάννη. Χαρακτηριστικό των όσων κατέδειξε ο εισηγητής ήταν ότι σκοπός των ζωγράφων όλων των εποχών και σχολών της βυζαντινής τέχνης είναι η επαφή και κοινωνία των εικαστικών μορφών με τον θεατή. Σε αντίθεση με την τεχνική των δυτικών που κρατά το εικαστικό έργο μακρυά από το χωροχρονικό πλαίσιο των θεατών. Με λίγα λόγια ο εικαστικός ρυθμός ενός βυζαντινού έργου είναι να κοινωνήσει και να επεκταθεί προς τη μεριά του θεατή και τίποτε άλλο υπερφυσικό και υπέρλογο. Αυτό ήταν και το κριτήριο του Μακρυγιάννη στην επιλογή του ζωγράφου για να φτιάξει τους πίνακες της επανάστασης τους οποίους θα έδινε σε ξένους πρέσβεις. Ήθελε να βεβαιώσει την ιστορική πραγματικότητα της επανάστασης εν αντιθέσει με την νατουραλιστική τέχνη της δύσης που στηρίζεται στην εικονική πραγματικότητα και κατά συνέπεια στην ψευδαίσθηση.

Το πέρας της εισηγήσεως ολοκληρώθηκε με ερωτήσεις από καθηγητές και φοιτητές, πάνω στο θέμα της εικαστικής λογικής των βυζαντινών. «Είμαστε ευγνώμονες στον Γιώργο Κόρδη επειδή έχει το χάρισμα να καθιστά τα παλαιά καινά» τόνισε ο καθ. Λάμπρος Σιάσος και δεν παρέλειψε να επισημάνει την αξία  του μαθήματος του Γιώργου Κόρδη, που διερμηνεύει γιατί «το κάλλος και η δόξα της θυγατρός του βασιλέως έσωθεν».