Ομιλία Οικουμενικού Πατριάρχου κατά τα εγκαίνια του Ι.Ν. Αναστάσεως του Κυρίου, Τιράνων (1o Μέρος)

5 Ιουνίου 2014

Ο Μ Ι Λ Ι Α

ΤΗΣ Α.Θ.ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ

ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ ΝΑΟΥ

ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΤΙΡΑΝΩΝ

(1 Ιουνίου 2014)

***

Εξοχώτατε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας της Αλβανίας,

Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Τιράνων, Δυρραχίου, Ελμπασάν και πάσης Αλβανίας, πεφιλημένε εν Χριστώ Αδελφέ και συλλειτουργέ κύριε Αναστάσιε,

Μακαριώτατοι και τιμιώτατοι εν Χριστώ αδελφοί, Προκαθήμενοι των Αγιωτάτων Ορθοδόξων Εκκλησιών Ιεροσολύμων, Σερβίας, Ρουμανίας, Κύπρου, Ελλάδος και Πολωνίας μετά των τιμίων συνοδών Υμών,

Ιερώτατοι και Θεοφιλέστατοι εκπρόσωποι των κατά τόπους Αγίων του Θεού Ορθοδόξων Εκκλησιών,

Ιερώτατοι και Θεοφιλέστατοι άγιοι αδελφοί,

Εξοχώτατοι κύριοι Πρέσβεις,

Λαέ του Κυρίου περιούσιε και ευλογημένε,

Αν και η εορτή του Πάσχα απεδόθη την παρελθούσαν Τετάρτην, όμως ημείς όλοι, εν ενί στόματι και μια καρδία, αναφωνούμεν και πάλιν, ευφροσύνως και επικαίρως: Χριστός Ανέστη!

tirpatr2

Πηγή:http://fanarion.blogspot.gr/

Συνεκάλεσεν ημάς σήμερον ενταύθα μέγα και ιστορικόν γεγονός. Η τελετή των εγκαινίων του Ιερού Ναού της Αναστάσεως, η οποία επιβεβαιώνει και την ανάστασιν της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου εν Αλβανία Εκκλησίας. Οι πιστοί ορθόδοξοι χριστιανοί διακρινόμεθα δια του γεγονότος ότι πιστεύομεν εις την ανάστασιν των νεκρών, με πρώτον Αναστάντα τον Κυριον ημών Ιησούν Χριστόν. Ο Ιησούς Χριστός ανέστη ιδία δυνάμει, και συνανιστά μετ  Αὐτοῦ όλους τους πιστούς, προσκαλεί δε όλους τους ανθρώπους να συμμετάσχουν εις την ανάστασιν. Δια τους μη πιστεύοντας εις τον Ιησούν Χριστόν, η ανάστασις φαίνεται μύθος. Αλλ  ἡμεῖς έχομεν την εμπειρίαν της αναστάσεως δια της πείρας των Αγίων, η οποία είναι και η ιδική μας βιωματική πραγματικότης και εμπειρία.

Υπό άλλην έννοιαν, και το γεγονός ότι ενεκαινιάσαμεν σήμερον τον λαμπρόν τούτον Ιερόν Ναόν της Αναστάσεως αποτελεί απόδειξιν του ότι η ανάστασις είναι πραγματικότης, διότι η Ορθόδοξος Εκκλησία της Αλβανίας, η άλλοτε σχεδόν νεκρά μετά τους αθεϊστικούς διωγμούς, ήδη ευρίσκεται ζώσα και πλήρης δυναμισμού και δημιουργικότητος.

Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, η Μήτηρ Εκκλησία Κωνσταντινου-πόλεως, γενικώτερον χαίρει βλέπουσα το θαύμα της αναγεννήσεως της Ορθоδόξου εν Αλβανία Εκκλησίας και συγχαίρει εκ βάθους καρδίας όλους όσοι συνετέλεσαν εις την ανάστασιν αυτής. Πρωτεργάτης, βεβαίως, υπήρξεν ο πολύπειρος και πλήρης ενθέου ζήλου και αγάπης Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου, Ελμπασάν και πάσης Αλβανίας κύριος Αναστάσιος. Συνεργοί δε αυτού πλήθος πολύ ζηλωτών κληρικών και πιστών, ανωνύμων και επωνύμων, γνωστών και των πολλών αγνώστων.

Κινητρον όλων αυτών υπήρξεν η επιθυμία των να αναγγείλουν εις τον κόσμον την αγάπην του Θεού δια τον άνθρωπον, συμφώνως προς την εντολήν του Κυρίου: «Έσεσθέ μοι μάρτυρες εν πάση τη οικουμένη και έως εσχάτου της γης». Διότι, τι άλλο πράττει η Εκκλησία από του να μαρτυρή συνεχώς, προς πάσαν κατεύθυνσιν, την αγάπην του Θεού δια τον άνθρωπον και να φανερώνη το Ευαγγέλιον; Να μεταφέρη την ευχάριστον δηλαδή είδησιν ότι ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί και προσφέρει την ειρήνην και την αγάπην ως τα ανυπέρβλητα δώρα Του προς τους ανθρώπους;

Πρόκειται περί μαρτυρίας, η οποία γίνεται δεκτή ελευθέρως η απορρίπτεται ελευθέρως κατ  ἐπιλογὴν εκάστου προσώπου. Η Εκκλησία και οι χριστιανοί εις ουδένα επιβάλλουν να αποδεχθή την μαρτυρίαν των περί της αληθείας. Και όμως, εδιώχθησαν κατά το παρελθόν σκληρώς και ανελεήτως, ως εάν προέτειναν και εκήρυττον εις την κοινωνίαν επιζημίους θεωρίας. Εδιώχθησαν οι ειρηνοποιοί, εσυκοφαντήθησαν οι φιλάνθρωποι και οι δίκαιοι και πολλάκις και ανίδεοι δια τα τεκταινόμενα «κρυφή» υπό των εχόντων και φερόντων την  εξουσίαν, επεκρίθησαν και απερρίφθησαν τα κηρύγματα της αγάπης. Εν τούτοις, οι χριστιανοί εξακολουθούμεν να μαρτυρώμεν τας αιωνίους αληθείας ότι η ανεξάντλητος χαρά υπάρχει εν τω Χριστώ, ο Οποίος παρέχει εις τας καρδίας των πιστών ειρήνην την πνευματικήν, ουδέποτε εκπίπτουσαν και αιρομένην.

Σκοπός της μαρτυρίας μας είναι η συμμετοχή των συνανθρώπων μας εις την χαράν μας. Πιστεύοντες εις τον Λογον του Κυρίου «μακάριόν εστι μάλλον διδόναι η λαμβάνειν» (Πραξ. κ , 35-36), δίδομεν ανιδιοτελώς την μαρτυρίαν μας περί του ότι η χαρά και η ειρήνη υπάρχει εν τω Χριστώ. Η προσφορά δε των χριστιανών δεν εξαντλείται εις τους λόγους, αλλά πραγματοποιείται και δια της προσφοράς των απαραιτήτων υλικών αγαθών και υπηρεσιών προς τους έχοντας ανάγκην. Τρανή απόδειξις τούτου, τα καλά και μεγάλης χρησιμότητος φιλανθρωπικά, εκπαιδευτικά και εν γένει κοινωφελή έργα, τα οποία η αναγεννηθείσα εκ της τέφρας Ορθόδοξος Αυτοκέφαλος Εκκλησία Αλβανίας δια της Υμετέρας τετιμημένης Μακαριότητος, αδελφέ Αναστάσιε, προσέφερεν εις τον λαόν παρά τα ολίγα διαθέσιμα μέσα.

Η ιστορία, άλλωστε, επιβεβαιώνει ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία εμπνέεται πάντοτε από την επιθυμίαν της προσφοράς και πάντοτε προσφέρει, ακόμη και καθ  ὑπέρβασιν των δυνατοτήτων της, διότι χαίρει με την χαράν του άλλου και επιδιώκει να χαίρη δια της προσφοράς της χαράς εις τους συνανθρώπους μας. Δεν μετρά οπαδούς, δεν καταγράφει υλικά αποκτήματα, χαίρει σκορπίζουσα χαράν και ανακούφισιν, και προσκαλεί τους κοπιώντας και τους πεφορτισμένους να προσέλθουν προς τον Χριστόν δια να λάβουν ανάπαυσιν εκ των μυρίων κόπων και των δεινών ζωής.

***

Η εν Αλβανία παροικούσα Ορθόδοξος αδελφή Εκκλησία εδιώχθη κατά το παρελθόν μέχρι τελείου αφανισμού. Μετά την εσχάτην ένδειάν της ήλθεν η ανόρθωσις και η λύτρωσις. Μετά την δοκιμασίαν η επιβράβευσις.

Δοξάζομεν και ευχαριστούμεν εκ βάθους καρδίας τον Κύριον της Χάριτος, του Ελέους και των Οικτιρμών και πάσης Παρακλήσεως, διότι ηυδόκησε, δια του αποστολικού ζήλου της Υμετέρας λίαν ημίν αγαπητής  Μακαριότητος, αδελφέ άγιε Τιράνων κύριε Αναστάσιε, και της προθύμου συνεργίας πολλών επωνύμων και ανωνύμων, αφανών εν πολλοίς εργατών του Ευαγγελίου, να αναστήση εκ της τέφρας την Ορθόδοξον Εκκλησίαν της Αλβανίας και να αποκαταστήση αυτήν εις την «αρχαίαν δόξαν»,  λαμπράν και σφριγώσαν εις την χορείαν των αυτοκεφάλων ορθοδόξων Εκκλησιών.

Τα αποτελέσματα της ανιδιοτελούς και απεριορίστου αγάπης προς πάντας, την οποίαν επέδειξε και επιδεικνύει η Υμετέρα Μακαριότης από της πρώτης αρχής της αποστολής υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της αφίξεως αυτής εις Αλβανίαν υπό την ιδιότητα του Εξάρχου του αοιδίμου Πατριάρχου Δημητρίου και εν συνεχεία, μετά εν έτος ακριβώς, ως πρωτοδιακόνου ευθύνης και ιεραποστόλου, στοιχούντος τω παραδείγματι και τη πορεία εις τους ιερούς τούτους χώρους Κοσμά του Αιτωλού, και αίροντος καθ  ἡμέραν επί τέταρτον αιώνος τον σταυρόν του μαρτυρίου και της μαρτυρίας, αποτελούν ήδη μίαν πρόγευσιν της αναστάσεως. Είναι μία αναστάσιμος εμπειρία: Ημείς εν τω Οικουμενικώ Πατριαρχείω οίδαμεν ότι μεταβέβηκεν η Ορθόδοξος εν Αλβανία ολκάς εκ του θανάτου εις την ζωήν, διότι Υμείς, Μακαριώτατε, ηγαπήσατε αληθώς τους αδελφούς. Άλλωστε, «ο μη αγαπών τον αδελφόν μένει εν τω θανάτω» (Α’  Ιω. γ , 15).

 [Συνεχίζεται]