«Ο άνθρωπος από τη Βηθλεέμ»
21 Ιουλίου 2014
Την Τρίτη στις 11:00 στο Διαδικτυακό Ραδιόφωνο Pemptousia FM, στην εκπομπή «Σύγχρονα Μουσικά Ρεύματα», θα ακούσετε το τραγούδι «Man from Bethlehem – Ο άνθρωπος από τη Βηθλεέμ», του Klaus Kenneth. Οι στίχοι του περιγράφουν το γεγονός της συνεχούς παρουσίας του Χριστού στη ζωή του κάθε ανθρώπου. Το θέμα όμως είναι κατά πόσο τον αφήνομε να έχει θέση στη ζωή μας ώστε να καταφέρει να εκπληρώσει τον σκοπό για τον οποίο ήρθε στον κόσμο: την σωτηρία μας! Εκείνος υπέστη το μαρτύριο του σταυρού για εμάς. Εμείς όμως εξακολουθούμε να τον σταυρώνουμε με το να μην αποδεχόμαστε και να μην ανταποδίδουμε την αστείρευτη Αγάπη Του.
«Ο άνθρωπος από τη Βηθλεέμ»
Ποτέ δεν ήρθε, επειδή ήταν πάντα εκεί
Αλλά αντί να «βλέπετε» εσείς προτιμήσατε
Να κοιτάζετε στον «δικό σας κόσμο», δεν σας ενδιέφερε
Αυτός σας περίμενε με μια πλατιά ανοιχτή αγκαλιά
Αυτός ήταν κοντά σας όταν υποφέρατε, στον αγώνα σας και στα παθήματά σας
Αλλά η ώρα σας ήταν ακόμη «μακριά»….. δεν υπήρχε συναγερμός!
Μια ημέρα Τον συνάντησες στην κορφή ενός λόφου
Δεν Τον περίμενες, οπότε αυτό σου προκάλεσε ανατριχίλα
Και εκτός αυτού: εσύ κυνηγούσες κάποιον να σκοτώσεις
Εσύ φοβήθηκες και Τον ρώτησες: Ποιος είσαι;
Και Εκείνος σου απάντησε: Κάποιος που πάντα γνώριζες
Με έστειλαν εδώ να δημιουργήσω κάτι καινούργιο
Μιλάω για εσένα, αμαρτωλέ μου, αδερφέ μου
Μιλάω με την ίδια αγαπημένη φωνή, όπως μιλάει μια μητέρα
Ελπίζω ότι είναι πλέον αργά και ότι δεν ενοχλείσαι…
Πολύ δυνατή ήταν η κραυγή σου, η ιαχή σου και το κλάμα σου
Με εγκάλεσες ως ένοχο για να κρεμαστώ στο Σταυρό
Επειδή η αγάπη σου είναι τόση λίγη – ενώ η δική Μου Αγάπη τόση πολύ…
Στην κορυφή του Σταυρού Μου, μέσα στο άχυρο της φάτνης Μου
Εγώ μπορούσα μόνο να σε Αγαπώ, αδερφέ μου, αποξενωμένε μου,
Όμως η πόρτα σου ήταν κλειδωμένη – εσύ ζούσες απ’έξω επικίνδυνα
Εγώ ήρθα να σε εμποδίσω με όλη μου την θέληση
Από το να σβήσεις την φλόγα του φωτός σου
Να μην ξεπέσεις στον θάνατο του σκότους της νύχτας
Ποτέ δεν ήρθα ( εσύ το γνωρίζεις) επειδή Ήμουν εκεί πάντα
Αλλά αντί να μοιραστείς εσύ προτίμησες
Την απληστία σου, γιέ μου, εσύ πραγματικά δεν ενδιαφέρθηκες
Ένας Άνθρωπος γεννήθηκε στην Βηθλεέμ
Πολύ περισσότερο πολύτιμος από οποιοδήποτε «διαμάντι»
Και σε περιμένει για να μοιραστείτε –
– αλλά πότε;;
«Man from Bethlehem»
He never came, ‘cos he was always there
But instead of seeing you preferred
to look at «your world», you didn’t care
He was waiting for you with wide open arms
He was close with you in your suffering, your struggle and harm
But your time was still ‘far’ …. there was no alarm!
One day you met him on top of a hill
You didn’t expect him, so it gave you a chill
And besides: your were after someone to kill
You were scared and you asked him: who are you?
And he answered: someone you always knew
They sent me here to create something new
I’m talking of you, my sinner, my brother
I’m speaking with the same loving voice, as does a mother
I hope it’s too late now that you don’t bother….
Too loud was your screem, your shout and cry
You pleaded me guilty to be crucified
‘Cos your love is to low – and my love was too high…
On top of my cross, in the straw of my manger
I only could love you, my brother, my stranger
But your door was locked – you lived out in danger
I came to prevent you with all my might
From blowing out the flame of your light
Not to fall back into the death of the night
I never came (you know) but I was always there
But instead of sharing you just prefered
your greed, my son, you really didn’t care.
A MAN was born in Bethlehem
much more precious than any ‘gem’
And he’s waiting to share with you –
– but when??
