Η ωφέλεια της Εξομολογήσεως
10 Νοεμβρίου 2014Δύο μεγάλα αγαθά προκαλεί η εξομολόγηση σ’ εκείνον ο οποίος εξομολογείται. Ένα, φέρνει την άφεση των αμαρτημάτων του. Άλλο, γίνεται ισοστάσιος με τους μάρτυρες και δικαίους. Στο πρώτο, ότι φέρνει την άφεση των αμαρτημάτων, όλη η θεία Γραφή, Παλαιά και Καινή, είναι γεμάτη, αλλά δύο τρεις μαρτυρίες μόνον θα σας φέρουμε, και τις πολλές ας τις παραλείψουμε.
Δέχθηκε ο αρχιτελώνης Ζακχαίος τον Κύριό μας στο σπίτι του, άνθρωπος αμαρτωλός, όπως έλεγαν, όσοι τον έβλεπαν: «Και όταν το είδαν, όλοι γόγγυζαν πολύ, λέγοντας: «Στην οικία αμαρτωλού άνδρα εισήλθε, για να έχει κατάλυμα» (Λουκ.19,7). Και αμέσως εξομολογήθηκε· πως αν έκανε συκοφαντίες και πήρε ξένα δικαιώματα, να τα επιστρέψει τετραπλάσια. Τί ωφελήθηκε με αυτό ο αμαρτωλός Ζακχαίος; Δικαιώθηκε. «Σήμερα έγινε σωτηρία σ’ αυτό το σπίτι».
Ακούστε τον φίλο του Χριστού Ιωάννη τι λέει στις Επιστολές του: «Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, είναι πιστός και δίκαιος, για να αφήσει σ’ εμάς τις αμαρτίες και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.»(Α΄Ιω. 1,9) . Ακούστε τι λέει ο Θεός στον ευαγγελιστή των προφητών Ησαΐα: «Λουσθείτε, στο λουτρό της μετανοίας, γίνετε εσωτερικά καθαροί, αφαιρέστε τις πονηρίες από τις ψυχές σας, ώστε να είστε καθαροί ενώπιόν μου. Και με αυτή τη μετάνοια και τις καλές αποφάσεις σας, ελάτε να συζητήσουμε, λέει ο Κύριος. Και εάν οι ψυχές σας εξ αιτίας των αμαρτιών σας είναι κόκκινες, εγώ θα τις κάνω λευκές σαν το χιόνι. Εάν δε είναι ακόμη περισσότερο κατακόκκινες, εγώ θα τις κάνω λευκές σαν το μαλλί των προβάτων.»(Ησ.1,16-18).
Σκεφτείτε καλά την άφεση, αλλά και την εξομολόγηση των αμαρτημάτων. Πρώτα λέει: «λουσθείτε». Δεν εννοεί με απλό νερό, επειδή αυτό δεν καθαρίζει αμαρτίες ψυχών, αλλά πλένει μόνο εξωτερικά το σώμα. Αλλά εδώ λέει: «λουσθείτε και αφαιρέστε τις πονηρίες από τις ψυχές σας». Άλλο νερό εννοεί. Το ίδιο νερό, εκείνο το οποίο αναφέρει ο προφήτης να τον πλύνει ο Θεός: «ξέπλυνέ με από το ρύπο της ανομίας μου και καθάρισέ με από την αμαρτία μου»(Ψαλμ. 50,4). Αυτό το νερό είναι το ζεστό νερό εκ Πνεύματος Αγίου, το νερό του θείου Βαπτίσματος. Υπάρχει και άλλο, αυτό της μετανοίας, το οποίο προέρχεται από τα νερά των δακρύων, όπως λέει ο προφήτης: «κάθε νύκτα λούζω το κρεβάτι μου και βρέχω το στρώμα μου με δάκρυα»(Ψαλμ. 6,7). Αυτά τα δάκρυα είναι ανάγκη να χύνονται πρώτα με την κατάνυξη και με τη συντριβή της καρδιάς, που είναι η ρίζα και η πηγή της εξομολογήσεως.
Όταν γίνεται αυτή η μετάνοια η καρδιακή, τότε ελάτε να μιλήσουμε. «Ελάτε μπροστά μου και ανοίξτε τα στόματά σας και πείτε μου το άδικο που έχετε από τον εχθρό σας. Πείτε τα κακά που σας κάνει, και σας υπόσχομαι από τις μεγαλύτερες κοκκινίλες, που προκαλούν οι αμαρτίες σας -οι οποίες είναι του αίματος-, εγώ θα τις λευκάνω και θα τις καθαρίσω. Επειδή λευκή σαν χιόνι και πρόβατο είναι η δική μου ανθρώπινη φύση, όπως τα ρούχα μου επάνω στο όρος Θαβώρ, τα έδειξα λευκά σαν το χιόνι, όπως λέει ο ιερός Μάρκος: «και τα ρούχα του έγιναν αστραφτερά, πάρα πολύ λευκά όπως το χιόνι»(9,3). Θέλετε μεγαλύτερη άφεση από αυτήν; Να κάνει τους εξομολογούμενους λευκούς, δηλαδή καθαρούς σαν τη δική του σάρκα, «Αυτός δεν έκανε αμαρτία, ούτε βρέθηκε δόλος στο στόμα του».(Α΄Πετ. 2,22)
Μάθετε τώρα και το άλλο αγαθό το οποίο χαρίζει η αγία εξομολόγηση στους εξομολογούμενους. Και αυτό είναι: τους κάνει ισοστάσιους και ισότιμους με τους μάρτυρες και αγίους. Θέλω λοιπόν να δω τον αγιασμό και τη λαμπρότητα και τα στεφάνια που έδωσε στους μάρτυρες και τους υπόλοιπους αγίους. Τί είδους είναι και με τί τρόπο τους έδωσε αυτήν την λαμπρότητα; Να δω και να εξετάσω, αν μοιάζει με τον αγιασμό και στολισμό τον οποίο δίνει στους εξομολογούμενους.
Τη λαμπρότητα των μαρτύρων και όλων των αγίων τη φανερώνει στην ιερά Αποκάλυψη, στην οποίαν λέει ο ευλογημένος Ιωάννης πως το «αρνίο» άνοιγε τις σφραγίδες και, όταν έφθασε στην πέμπτη σφραγίδα και την άνοιξε, είδε κάτω από το θυσιαστήριο τις ψυχές εκείνων που σφαγιάστηκαν για το λόγο του Θεού. Αυτοί είναι αναμφιβόλως οι μάρτυρες και οι υπόλοιποι άγιοι, οι οποίοι με πολλούς τρόπους απονέκρωσαν τους εαυτούς τους για την αγάπη του Κυρίου μας. Μάλιστα λέει πως αυτοί οι σφαγμένοι σαν να φώναζαν δυνατά στον Θεό λέγοντας: «Ως πότε, Δεσπότη άγιε και αληθινέ, δε θα κρίνεις και δε θα εκδικείσαι το αίμα μας από αυτούς που κατοικούν πάνω στη γη;»(Αποκ. 6,10) Σαν να λένε: «Ω δικαιότατε Δέσποτα, δώσε μας εκείνο το τέλειο στεφάνωμα, να μας δουν εκείνοι οι οποίοι έχυσαν το αίμα μας, να αναστενάξουν πολύ για την ασέβειά τους και να πάρουν την κόλαση που τους αξίζει».
Εκεί λέει πως σ’ όλους εκείνους δόθηκαν στολές λευκές. Άραγε τί να ήσαν εκείνες οι λευκές στολές; Όπως νομίζω υπονοούνται τα τίμια και άγια σώματα των μαρτύρων, επειδή μόνο ψυχές έβλεπε κάτω από το θυσιαστήριο· και φωνάζοντας οι ψυχές τούς έκανε δώρο, λεύκανε τα σώματά τους, δηλαδή τα αγίασε έως της συντελείας. Πάλιν θέλω να μάθω πώς τα έπλυνε αυτά τα σώματα; Απάντησε ένας από τους πρεσβυτέρους στο επόμενο κεφάλαιο: «Αυτοί είναι που έρχονται από τη θλίψη τη μεγάλη, και έπλυναν τις στολές τους και τις λεύκαναν μέσα στο αίμα του Αρνίου.(Αποκ.7,14) Αυτοί είναι, λέει, εκείνοι οι οποίοι βρίσκονται βασανισμένοι και θλιμμένοι στον κόσμο, καθώς και ο δικός τους και δικός μας Δεσπότης το προέλεγε: «στον κόσμο θα έχετε θλίψη». Αυτοί έπλυναν τις στολές τους και τις λεύκαναν.
[Συνεχίζεται]