Χρηστή διακυβέρνηση, κοινωνική συμμετοχή και αθλητισμός

Οι Έλληνες πολίτες, οι φίλαθλοι, ζητούν την ακεραιότητα, απαιτούν της διαφάνεια, και καλούν για μια αθλητική ζωή ανοιχτή, δίκαιη και ακέραιο έτσι ώστε να μπορέσει να σπάσει ο κύκλος του αθέμιτου ανταγωνισμού

Ωστόσο, όπως σε κάθε άλλο τομέα του αθλητισμού η κοινωνία δεν έχει ανοσία σε διαφθορά, αντίθετα, ως μια πολύ ανταγωνιστική δραστηριότητα εκτίθεται σε συγκεκριμένους κινδύνους, ειδικά ως σήμερα τμήματά του έχουν γίνει μια επιχείρηση πολλών εκατομμυρίων ευρώ, ενώ οι δομές είναι μερικές φορές σταθερές στο παρελθόν του με πρακτικές πολιτικές και διαδικασίες τύπου ερασιτεχνικού σωματείου, με περιορισμένες απαιτήσεις λογοδοσίας.

Με την τεράστια επίδραση στην καθημερινή ζωή όλων μας ο αθλητισμός αφορά την εκπαίδευση, την ψυχαγωγία, την οικονομία, την υγεία, τη ζωή της κοινότητας, τον αστικό σχεδιασμό, την προσωπική ανάπτυξη και άλλους ζωτικούς τομείς, και εμείς, ως Έλληνες πολίτες, χρειαζόμαστε αθλητικούς ηγέτες και αθλητικές οργανώσεις που να μπορούμε εμπιστευτούμε και να λαμβάνουμε υπηρεσίες και οφέλη που θα εξυπηρετήσουν όλους τους πολίτες ιδιαίτερα τη νέα γενιά του ελληνικού έθνους

Ο αθλητισμός προϋποθέτει προσπάθεια, δέσμευση, σεβασμό των κανόνων και αντίπαλων, την αλληλεγγύη και το ομαδικό πνεύμα, μεταξύ άλλων. Πολύ πέρα από το ορατό πεδίο της αθλητικής δραστηριότητας, ο αθλητισμός προσφέρει μοντελοποίηση κοινωνικών προτύπων και ρόλων και ένα μέσο μεταφοράς των αξιών αυτών, στα μέλη της κοινωνίας, καθώς και στην νεολαία.

Εκτός του εκπαιδευτικού ρόλου της, ο αθλητισμός συμβάλλει στην δημόσια υγεία, την κοινωνική ένταξη και συμμετοχή και είναι μια, όλο και πιο σημαντική, οικονομική δραστηριότητα. Αυτό δεν θα συμβεί χωρίς την ενεργό συμμετοχή και την προθυμία να κάνουμε τα επόμενα βήματα για την καταπολέμηση της διαφθοράς στον αθλητισμό.

Η χρηστή διακυβέρνηση στον αθλητισμό και τους αυτόνομους οργανισμούς του είναι απαραίτητη για να κρατήσει ψηλά τις αξίες που ενυπάρχουν στον αθλητισμό και για να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη με υπόληψη από την Ελληνική κοινωνία – πολιτεία – κράτος. Διεθνή φαινόμενα χειραγώγησης των αποτελεσμάτων αθλητικών διοργανώσεων, αδιαφάνεια στις μεταγραφές, έλλειψη δημοκρατικών διαδικασιών δεν μπορούν να μας αφήνουν αδιάφορους.

Έχοντας υπόψη τις κατευθύνσεις του ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΠΑΙ∆ΕΙΑΣ, ΝΕΟΛΑΙΑΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΕ η έλλειψη χρηστής διακυβέρνησης στον τομέα του Αθλητισμού είναι ένα ζήτημα για την επίλυση του οποίου απαιτούνται συλλογικές και συντονισμένες ενέργειες από όλα τα κράτη μέλη.

Ειδικότερα στις περιπτώσεις εκείνες όπου οι αυτόνομοι αθλητικοί φορείς διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα, θα πρέπει να υπάρξει ορθή αντιστοιχία μεταξύ δαπανών και αποτελεσμάτων, με κύριο μέλημα το σεβασμό προς τον πολίτη και την έμπρακτη συνεισφορά του σε οικονομικούς πόρους, με πρώτιστο γνώμονα και προϋπόθεση την συνεχή αξιολόγηση, έλεγχο και λογοδοσία τους.

Υπάρχει ανάγκη ενθάρρυνσης της ενεργούς συμμετοχής όλων ανεξαιρέτως των πολιτών, χωρίς αυτή να περιορίζεται στη σχέση του οπαδού-θεατή, με συγκεκριμένες δράσεις που οι ίδιοι επιζητούν και οι οποίες θα στοχεύουν στην αναβάθμιση του ρόλου τους σε συνδιαμορφωτές πολιτικής.

Η χρηστή διακυβέρνηση είναι το κλειδί για την επίλυση όλων των σύγχρονων προκλήσεων στον τομέα του αυτόνομου ελληνικού αθλητισμού.

Η χρηστή διακυβέρνηση στον αθλητισμό είναι απαραίτητη εάν οι αυτόνομες αθλητικές οργανώσεις θα πρέπει να αποριθφούν από την κοινωνία των πολιτών – ή –  να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τα κράτη τα έθνη και την συντεταγμένη πολιτεία –  στον αγώνα εναντίον των πολλών μορφών της εξαπάτησης και της διαφθοράς που είναι στην επιφάνεια αυτά τα χρόνια, και αν μπορούμε εμείς οι πολίτες  να τους εμπιστευόμαστε ως συμπαραστάτες των θετικών κοινωνικών και εκπαιδευτικών αξιών του αθλητισμού για τους νέους μας .

Η διαφάνεια και τη δημοκρατική λήψη αποφάσεων, από μόνες τους, δεν θα θεραπεύσουν όλες τις παθογένειες του. Αλλά χωρίς τη χρηστή διακυβέρνηση, οι όποιες άλλες μορφές εξυγίανσης είναι  καταδικασμένες να αποτύχουν.

Οι διεφθαρμένες και κακοδιαχείριζόμενες αυτόνομες αθλητικές οργανώσεις δεν μπορούν να είναι αποτελεσματικές και δεν μπορούν ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ως αξιόπιστοι εταίροι για την καταπολέμηση του ντόπινγκ, τα στημένα παιχνίδια και άλλα είδη απάτης. Και δεν μπορούν τελικά να συνεισφέρουν στην αύξηση της σωματικής δραστηριότητας ευρωστίας και υγείας ψυχικής και σωματικής που οι πολίτες και οι κυβερνήσεις απαιτούν στην Ελλάδα την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.

Με λίγες εξαιρέσεις, οι αυτόνομες αθλητικές οργανώσεις φαίνονται ανίκανες να μεταρρυθμίσουν και να μεταρρυθμιστούν ριζικά. Η FIFA & UEFA έχoυν παταγωδώς αποτύχει, και πολλοί άλλοι FIBA FIVB ΚΛΠ μεταξύ των οποίων και η ΔΟΕ δεν έχουν καν επιχειρήσει και δοκιμάσει.

Παρατήρηση: Το παρόν άρθρο αποτελεί τμήμα της ομιλίας του «Διαχρονικά συμπτώματα παθογένειας του ελληνικού ποδοσφαίρου» του κ. Νίκου Θεοδώρου, Οικονομολόγου αθλητισμού και Μέλους της Διεθνούς Διαφάνειας, στην ημερίδα με θέμα «Ποδόσφαιρο και Έννομη Τάξη» που διοργάνωσε στις 18-4-2015 το Ινστιτούτο Διεθνούς και Ελληνικού Αθλητικού Δικαίου