«Μεγάλες Μέρες της Νεμέας»

7 Αυγούστου 2015

O Σύνδεσμος Οινοποιών Νεμέας και ο Δήμος Νεμέας διοργανώνουν και φέτος για 11ηχρονιά, τις «Μεγάλες Μέρες της Νεμέας». Πρόκειται για έναν θεσμό που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στην περιοχή της Νεμέας, με δράσεις στην υπόλοιπη Ελλάδα. Στόχοι των εκδηλώσεων είναι η προβολή του κρασιού Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) Νεμέα αλλά και η ανάπτυξη του οινικού τουρισμού. Στην περιοχή εξάλλου φύεται η ποικιλία Αγιωργίτικο, μία από τις πιο φημισμένες ποικιλίες στον κόσμο.

megalesmeresnemeas2015«Οι Μεγάλες Μέρες της Νεμέας 2015», φέτος θα διαρκέσουν όλο τον Αύγουστο. Οι επισκέπτες των εκδηλώσεων θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, να επισκεφτούν τα οινοποιεία, να μιλήσουν προσωπικά με τους οινοποιούς, να δοκιμάσουν κρασιά της αρεσκείας τους και να θαυμάσουν ένα μοναδικό τοπίο φυσικής ομορφιάς και περιβαλλοντικής σπουδαιότητας, κατάφυτο από αμπελώνες. Επίσης, αξίζει να επισκεφθούν τον Αρχαιολογικό χώρο της Νεμέας, όπως και τις Μυκήνες, τη Σικυώνα, το Λουτράκι, το Ναύπλιο κ.λ.π., καθώς και 16 χωριά της περιοχής. Φέτος στο κέντρο της Νεμέας σε έναν πολυχώρο γευσιγνωσίας και πληροφόρησης του Συνδέσμου Οινοποιών Νεμέας, οι επισκέπτες θα μπορούν να δοκιμάσουν όλα τα κρασιά των οινοποιείων της ζώνης Νεμέας.

nemea-edafos«Πολιτισμός δεν είναι μόνο η έντεχνη έκφραση του δημιουργού και της κοινωνίας μας στη μουσική, τη λογοτεχνία και τις άλλες τέχνες, πολιτισμός είναι και ο τρόπος της καθημερινής διαβίωσής μας, οι γεύσεις του τόπου και ο τρόπος που στολίζουμε το σπίτι μας. Στον τομέα αυτό, διαθέτουμε στην Ελλάδα δυο ακαταμάχητα όπλα: τον αμπελώνα και τον ελαιώνα. Τα τελευταία χρόνια ανθίζουν όχι μόνο τα οινοτόπια, αλλά και η κουλτούρα του κρασιού. Και σ’ αυτό έχουν συμβάλει καθοριστικά οι οινοποιοί. Ο δημιουργικός και δυναμικός τρόπος με τον οποίο στηρίζουν το προϊόν του τόπου τους οι παραγωγοί της Νεμέας, ανοίγοντας τα  οινοποιεία, διοργανώνοντας γιορτές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, τιμώντας άξιους ανθρώπους της τέχνης και των γραμμάτων και υποδεχόμενοι  το κοινό, αξίζει τον έπαινο και την υποστήριξή μας». Με τα λόγια αυτά χαιρέτησε ο αν. Υπουργός Πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης τη διοργάνωση «Μεγάλες μέρες της Νεμέας», στη συνέντευξη τύπου που οργανώθηκε από τους φορείς που συμμετέχουν και στην οποία παρέστησαν ο αν. Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Βαγγέλης Αποστόλου, ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Παναγιώτης Σγουρίδης, καθώς και ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος, που θα τιμηθεί ως πρεσβευτής του κρασιού της Νεμέας, σε εκδήλωση στον αρχαιολογικό χώρο της Νεμέας.

ai-giorgis_0

Στην περιοχή της Νεμέας υπάρχουν πολλά μικρά ξωκλήσια, τα οποία είναι στενά συνδεδεμένα με την τοπική παραγωγή καθώς οι οικογένειες επεδίωκαν να κτίσουν εκκλησάκια, ζητώντας από τους αγίους στο όνομα των οποίων τιμώνταν, να ευλογούν και να προστατεύουν την παραγωγή και  τις γεωργικές εργασίες, όπως, η φροντίδα του αμπελιού, το όργωμα το κλάδεμα, ο τρύγος.  Μεγάλα πανηγύρια επίσης οργανώνονταν την ημέρα της γιορτής του αγίου, όπου ήταν αφιερωμένα τα εκκλησάκια.  Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα τέτοιο εκκλησάκι,  ο Αη Γιώργης, έδωσε το όνομά του στη φημισμένη ποικιλία Αγιωργίτικο, προσδίδοντάς του έναν «ιερό» σχεδόν χαρακτήρα.

nemea-agiorgitiko-2

Το Αγιωργίτικο «είναι βαθυκόκκινο, με αρώματα φρούτων όπως το κεράσι και όταν υποστεί μηλογαλακτική ζύμωση δίνει αρώματα καραμέλας γάλακτος. Έχει πολύ μαλακές τανίνες και επιδέχεται παλαίωση, αποκτώντας πλούσιο και πολύπλοκο άρωμα μπαχαρικών όπως το μοσχοκάρυδο ή ακόμα βαλσαμικά αρώματα, όπως του δεντρολίβανου… Στη Νεμέα καλλιεργούνται 3000 περίπου εκτάρια από τα οποία τα 2000 με Αγιωργήτικο. Ο τρύγος αρχίζει αρχές Σεπτεμβρίου και φτάνει μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου για τις πιο ορεινές περιοχές… Το Αγιωργήτικο που έχει εγκλιματιστεί άριστα στην περιοχή, δεν καλλιεργείται σχεδόν σε καμιά άλλη περιοχή της Ελλάδος».[1]

Κατερίνα Χουζούρη

Υ.Γ

Οι φωτογραφίες είναι από την ιστοσελίδα: http://www.nemeawineland.com

[1] Βέκιου Γ., Κούκη Δ., Τσακίρη Α., Το Βιβλίο του Κρασιού, εκδόσεις ΤΑ ΝΕΑ (σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Ψύχαλου), σελ.59.