Μοναχός Χρυσόστομος Λαυριώτης (1885 – 22 Νοεμβρίου 1964)
22 Νοεμβρίου 2015Ο κατά κόσμον Ιωάννης Μακαρέας του Αθανασίου και της Μαρίας γεννήθηκε στη Δρέσνα Ελευθερούπολης το 1885. Στην ιερά μονή Μεγίστης Λαύρας προσήλθε το 1909. Εκάρη μοναχός το 1912. Για πολλά χρόνια έμενε στο Κάθισμα της μονής του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Είχε το διακόνημα του βουρδουνάρη, του φροντιστή των ζώων, τα οποία αγαπούσε πολύ και τα φρόντιζε όσο μπορούσε, γιατί πάντοτε τους εξυπηρετούσαν τους πατέρες αδιαμαρτύρητα.
Ορισμένοι μοναχοί της μονής τον κατηγορούσαν τον Χρυσόστομο, γιατί δεν τον έβλεπαν να εκκλησιάζεται τακτικά και να μεταλαμβάνει συχνά. Τους πείραζε ο λογισμός ότι δεν ήταν αρκετά φιλακόλουθος και ιδιαίτερα ευλαβής. Όταν κάποτε ήλθε ο καιρός, που πληρώθηκαν οι ημέρες του στον κόσμο αυτό της παροικίας και τον κάλεσε ο Κύριος της δόξης στα ουράνια σκηνώματα, πλησίον του, συνέβη το εξής παράδοξο και θαυμαστό. Μετά την ανάγνωση της εξοδίου ακολουθίας, οι πατέρες τον συνόδευσαν στην τελευταία κατοικία του, στον τάφο του κοιμητηρίου. Τότε συνάχθηκαν όλοι οι ημίονοι της μονής και ακολουθούσαν το λείψανο του νεκρού ως τον τάφο. Κατά την ώρα του ενταφιασμού κτυπούσαν τα μπροστινά τους πόδια και χλιμίντριζαν παράδοξα. Το θέαμα αυτό έκανε στους πατέρες που το είδαν και το άκουσαν μεγάλη εντύπωση. Συνάμα τους προξένησε κάποιο φόβο κι ένα έλεγχο, μήπως άδικα κατέκριναν τον αδελφό τους, γιατί θα είχε σίγουρα μυστική πνευματική ζωή …
Ο μοναχός Χρυσόστομος Λαυριώτης ανεπαύθη εν Κυρίω Ιησού τω Σωτήρι και Θεώ ημών στις 22.11.1964.
Πήγες – Βιβλιογραφία:
Κυρίλλου ιερομ., Περί του Γέροντος Χρυσοστόμου Λαυριώτου, Πρωτάτον 33/1992, σ. 16.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Β’ – 1956-1983, σελ. 719, Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011.