Η παρακαταθήκη που μας άφησε ο γέρ. Κορνήλιος

[Προηγούμενη δημοσίευση:http://bitly.com/1YsjZ5S]

Ήταν η ώρα 06.00 π.μ. όπως του προείπε η Παναγία –«στις έξι το πρωί θα φύγουμε»- της 12ης Νοεμβρίου 1975, ημέρας που η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος, τις αρετές του οποίου μιμούνταν ο Γέροντας. Την εξόδιο ακολουθία τέλεσε ο Μητροπολίτης Χίου Χρυ­σόστομος Γιαλούρης. Την ώρα της ταφής τα κυπαρίσσια έσκυψαν και τον προσκύνησαν. Οι μοναχές και το πλήθος του κόσμου θρήνησαν τον αποχωρισμό από τον θεοφόρο Γέ­ροντα. Το ίδιο βράδυ επισκέφθηκε στον ύπνο της την Γερόντισσα και της είπε: «Δεν πέθανα, ζω και θα ζω εις τον αιώνα!».

Η ανακομιδή των λειψάνων του ήταν μία έκπληξη για όλους. Τα οστά του ευωδίασαν και έδωσαν σημεία θαυματουργίας. Το ιδιαίτερα θαυμαστό γεγονός είναι ότι η αγία του κάρα φέρει επάνω μία κατακόκκινη κηλίδα, η οποία, όταν διαβάζεται παράκληση, ή γίνεται προσευχή στον Άγιο, απλώνεται και κοκκινίζει όλη η αγία του κορυφή!

Το μοναστήρι του σήμερα οφείλει την ύπαρξη και την ολική του ανακαίνιση στις άοκνες προσπάθειες του ευλαβούς Αρχιμανδρίτη Νεκταρίου Επιτροπάκη, εφημερίου του Ιερού Ναού Αγίου Χαραλάμπους Βαρβασίου που αφιερώθηκε τα τελευταία χρόνια στην συντήρηση και ανάδειξη του ιερού σκηνώματος και στην φροντίδα των δύο ηλικιωμένων αδελφών που μόνες από την συνοδεία του Γέροντα Κορνηλίου ζουν μέχρι σήμερα. Αυτές είναι:

α) Η μοναχή Κορνηλία, η οποία εγκαταστάθηκε στην Μονή από τα τέσσαρά της χρόνια· ήταν παράλυτο νήπιο, όταν οι γονείς της την έφεραν στην Εκκλησία της Μονής και την ξάπλωσαν για να περάσει ο Γέροντας με τα άγια από επάνω της. Ευθύς αμέσως περπάτησε και οι γονείς της την αφιέρωσαν στην Μονή.

β) Η αδελφή Νεκταρία, η οποία ζει στην Μονή από τα οκτώ της χρόνια· οι πτωχοί γονείς της ήθελαν να την δώσουν για υιοθε­σία. Όταν κάποτε ανέβηκαν στο μοναστήρι, το παιδί ενθουσιάστηκε από τον ιερό χώρο και δήλωσε ότι επιθυμεί να μείνει για πάντα εκεί, κοντά στον Γέροντα. Για ένα διάστημα μάλιστα μόνασε στην Μονή της Παναγίας της Πλακιδιώτισσας στην Καλλιμασιά, όπου περιποιήθηκε την άρρωστη ηγουμένη Μακαρία ως τον θάνατό της. Η κατά κόσμον Μαρία Τσιμπούκα (Κάμπος Χίου 1925 – Μονή Πλακιδιώτισσας 9 Ιουνίου 2010) και κατά το σχήμα Μακαρία μοναχή και Ηγουμένη διακρίθηκε για το φιλακόλουθο πνεύμα της, την καλλιφωνία, την ευγένεια του ήθους και την ελεημοσύνη της.

Η προσφορά του Γέροντα Κορνηλίου στον γυναικείο μοναχισμό του νησιού είναι μεγάλη. Αναφέραμε ότι εργάστηκε για την επάνδρωση με πολλές και καλές μοναχές των Ιερών Μονών Νέας Μονής και Αγίας Σκέπης Χαλκειούς. Το ίδιο έπραξε και για την Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής Κουρνά, της οποίας Μονής το όνομα οφείλεται στην εφέστια εικόνα της Μονής των Δομηνικανών μοναχών (κτίσμα του 15ου αι.), της Madonna Coronata ή Incoronata. Μετά την αποχώρηση των Καθολικών τον 18ο αι., η Μονή έγινε ορθόδοξη και έτσι η ονο­μασία Κουρνά αποτελεί παραφθορά της λέξεως Coronata. Το 1909 η Μονή έλαβε μεγάλη φήμη στο νησί γιατί το αγίασμα της Ζωοδόχου Πηγής που χορήγησε ο προσμονάριος μοναχός Μακάριος (αδελφός της Σκήτεως του Ευαγγελιστού Μάρκου του όρους Πενθόδου) στην βαριά άρρωστη θυγατέρα πλούσιου Τούρκου, της προσέφερε την θεραπεία. Ήταν ακόμη τουρκοκρατούμενη η Χίος, όταν η κοπέλλα οραματίστηκε μέσα στο βύθος του υψηλού πυρετού μία όμορφη γυναίκα να την καλεί στην περιοχή της Μονής. Μετά το θαύμα αυτό, έμεινε έθος στους Χιώτες να προσκυνούν στην Μονή Κουρνά, να λούζονται στο αγίασμα και φεύγοντας να αφήνουν -όπως επραξε η Τουρκοπούλα- επάνω στις παρακείμενες μυρσινιές ένα ρούχο τους με την πίστη ότι έτσι φεύγει από πάνω τους η αρρώστια ή το κακό που τους βασανίζει.

Για δε την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Κουρνά, η μακα­ριστή Ηγουμένη Ευγενία Κλειδαρά της Ι.Μ. Αγ. Ραφαήλ σημείωνε: «η Εικόνα της Παναγίας ευωδιάζει λες και ξεχύνονται άγια μύρα!».

Με την εντολή του Μητροπολίτη Παντελεήμονος Φωστίνη ο Γέ­ροντας Κορνήλιος ανέλαβε την στελέχωσή της. Εγκατέστησε ικανό αριθμό μοναζουσών υπό την Ηγουμένη Ξένη που διακρίθηκε για το οσιακό της βίωμα. Μετά την κοίμηση των εναρέτων και φιλανθρώπων εκείνων μοναχών, εγκαταστάθηκε στην Μονή η μοναχή Ξένη η νεωτέρα με την μητέρα της, η οποία μετά τον θάνατο της μητέρας της προ 40ετίας κοινοβίασε στην Ιερά Μονή Αγίας Ματρώνης της Χιοπολίτιδας στα Μέσα Διδύμα αποτελώντας σήμερα την τελευταία αδελφή της ιστορικής αυτής Μονής.

Κατάλοιπα από τα γραπτά του Γέροντος Κορνηλίου

Α. Τα μεγαλύτερα όλων:

1. Η μεγαλυτέρα μου απώλεια: να χάσω την ψυχήν μου.
2. Το μεγαλύτερο κέρδος μου: ο Σωτήρ μου Χριστός.
3. Ο μεγαλύτερος σκοπός μου: να δοξάσω τον Θεόν.
4. Το μεγαλύτερο έργο μου: να κερδίζω ψυχές στον Χριστό.
5. Η μεγαλύτερη κληρονομιά μου: ο ουρανός και οι χαρές του.
6. Το μεγαλύτερό μου εμπόριο: να ζημιωθώ τα πάντα για να κερδίσω τον Χριστό.
7. Η μεγαλύτερη γνώσις μου: να κατέχω τις αλήθειες της Αγίας Γραφής.
8. Το μεγαλύτερο έγκλημά μου: να αμελήσω την σωτηρία μου.
9. Η μεγαλύτερη χαρά μου: να ακούσω από τον Κύριο κατά την ώρα της Κρίσεως το «ευ δούλε αγαθέ και πιστέ».

Β. Τα 9 θέματα της ορθοδόξου πίστεως:

1. Τι πιστεύομεν.
2. Ο Θεός ο Παντοδύναμος.
3. Ο Δίκαιος Θεός.
4. Ο Πανάγαθος Θεός.
5. Ο Δημιουργός Θεός.
6. Η πρόνοια του Θεού.
7. Ο πνευματικός κόσμος.
8. Ο άνθρωπος προ της πτώσεως.
9. Ο άνθρωπος μετά την πτώσιν.

Πηγή: Ιερομονάχου Δημητρίου Καββαδία, «Γέροντες και Μοναχισμός», έκδοσις Ιερεάς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, Α΄ Έκδοση 2015, σελ.641-662