«Ξαναζούμε την ιστορία των Χριστουγέννων με αλλόκοτο τρόπο»

Να λοιπόν που μια καινούρια λέξη πέρασε στο ελληνικό λεξιλόγιο. Μιά λέξη γεμάτη δυναμισμό και με την απειλή να εκτοπίσει πολλές άλλες λέξεις που τώρα πιά πρέπει να πεταχτούν στον κάλαθο των αχρήστων.

Πρόκειται για τις λέξεις ομοφοβία και ομοφοβικός. Τώρα πιά οι λέξεις καλό και κακό, αμαρτία και αγνότητα, αρετή και κακία, αλλά και πολλές άλλες είναι περιττές και ίσως και επικίνδυνες γιατί προκαλούν διακρίσεις.

Θαυμάστε λοιπόν και υποδεχθείτε την καινούρια λέξη, μια λέξη που μπορείς να την κολλήσεις σε οποιονδήποτε δεν σού αρέσει και να τον εξοντώσεις. Μιά λέξη στιλέτο.

Ο εκφασισμός πλέον της δημόσιας ζωής αλλά και η καλλιέργεια του φόβου για να εκφράσεις την γνώμη σου και την αποψή σου είναι σε εξέλιξη.

Επί τη ευκαιρία όμως να ερωτήσω τον κ.Πρωθυπουργό και τον κ. Υπουργό της Δικαιοσύνης, το παραλήρημα εκείνου του θλιβερού προσώπου, του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Καραγιαννίδη εναντίον μιάς από τις πλέον πολύτιμες ομάδες του λαού μας, αυτής των Πολυτέκνων εντάσσεται ή όχι στην ομοφοβία;

Αυτές οι λέξεις «απεχθάνομαι» και «βδελύσσομαι» τους Πολυτέκνους δεν θεωρούνται ρατσιστικές; δεν προκαλούν την εχθρότητα και το μίσος;

Μήπως ο εν λόγω κύριος ανεκλήθη από τον Πρόεδρο της Βουλής στην τάξη, μήπως τον επέπληξε δημοσίως ο κ. Πρωθυπουργός (μια και τον δημοσίως αμαρτάνοντα, δημοσίως δεί και ελέγχεσθαι) ή μήπως απεδοκιμάσθη δημοσίως από το κόμμα του και δεν το αντελήφθην;

Μήπως συνήλθε η κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος και διέγραψε αυτόν τον κύριο που εκφράζει τόσο μίσος απέναντι στα παιδιά;

Γιατί προφανώς η οργή του απαράδεκτου αυτού κυρίου απέναντι στους Πολυτέκνους είναι ακριβώς γιατί έχουν πολλά τέκνα, πολλά παιδιά τα οποία ασφαλώς και θέλουν να ζήσουν.

Μήπως λοιπόν ετοιμάζεται ένα προγκρόμ εναντίον του κάθε ελεύθερου πολίτη που έχει δικαίωμα στην γνώμη, την άποψη, την διαφορά με στόχο την απόλυτη επιβολή και τον απόλυτο εκφοβισμό;

Μηπως εν μέσω δημοκρατίας επανερχόμεθα σε αλήστου μνήμης σταλινικές πρακτικές;

Προσπάθησα να βρω μια ερμηνεία για την λέξη ομοφοβία και τουλάχιστον στο διαδίκτυο δεν βρήκα.

Η μόνη ερμηνεία αφορά την απόρριψη της ομοφυλοφιλίας. Δεν νομίζω όμως ότι ταιριάζει μια τέτοια λέξη σε ένα τέτοιο θέμα.

Έχει ο κάθε πολίτης το δικαίωμα και την ελευθερία να διαφωνεί με την ομοφυλοφιλία σαν τρόπο ζωής και σαν σχέση και να την απορρίπτει. Καμμιά διαφωνία δεν καλλιεργεί το μίσος.

Τότε όλοι οι άνθρωποι θα έπρεπε να είμαστε το αποτέλεσμα ενός καρμπόν. Η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων είχε, έχει και θα έχει ξακάθαρη άποψη, άποψη διαχρονική διά την φυσιολογία των ανθρωπίνων σχέσεων.

Η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων επίσης σέβεται το δικαίωμα του καθενός να ζεί με το δικό του τρόπο την ιδιωτική του ζωή.

Το ερώτημα είναι γιατί η Πολιτεία μια προσωπική σχέση και επιλογή την ανάγει σε δημόσιο αγαθό και την εξισώνει με τον ευλογημένο θεσμό της Οικογένειας.

Ο εκπρόσωπος του Κουμουνιστικού κόμματος στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής απεκάλυψε, αυτό με το οποίο ο αρμόδιος Υπουργός επεχείρησε να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό.

Μας είπε: Ψηφίζουμε το νομοσχέδιο γιατί καταδικασθήκαμε από το ευρωπαικό Δικαστήριο.

Αλλά από το ευρωπαικό δικαστήριο καταδικασθήκαμε όχι γιατί δεν ψηφίσαμε αυτό καθ’εαυτό το νομοσχέδιο, αλλά γιατί νομοθετήσαμε ήδη το σύμφωνο συμβίωσης των ετερόφυλων και άρα κάναμε διάκριση εις βάρος των ομοφυλόφιλων.

Ετόνισε λοιπόν ότι αν δεν είχαμε ψηφίσει το πρώτο ΔΕΝ θα καταδικαζόμασταν για τίποτα. Διερωτήθηκε δε και δικαίως, σε τι χρειάζεται το σύμφωνο συμβίωσης, την στιγμή που υπάρχει ο πολιτικός Γάμος;

Από όλα αυτά όμως αποδεικνύεται ακόμη ένα κρίσιμο σημείο το οποίο προσεπάθησε να διασκεδάσει ο κ. Υπουργός της Δικαιοσύνης και να αποκρύψει την παγίδα που κρύβει.

Ενώ λοιπόν μας είπε ότι νομοθετεί τίμια, βαρειά η λέξη κ. Υπουργέ, και ότι δεν νομοθετείται η τεκνοθεσία παιδών σε ομόφυλα ζευγάρια, κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι θα το νομοθετήσει και αυτό, αφού αυτό επιτρέπεται σε ετερόφυλα ζευγάρια; Αφήνει δηλαδή να προκύψει η τεκνοθεσία πάλι ως καταδίκη εξ αιτίας αυτής της διάκρισης. Από το νομοσχέδιο λοιπόν αυτό, εφόσον ψηφισθεί, η τεκνοθεσία είναι δεδομένη. Ας το έχουν καλά υπ’ όψη τους οι κ. Βουλευτές και ας μη παριστάνουν μετά τον εξαπατημένο.

Το μόνο που θέλω να συγχαρώ τον κ. Υπουργό είναι για την επιλογή της λέξης «τεκνοθεσία» αντί για την λέξη «υιοθεσία».

Η υιοθεσία προϋποθέτει ανδρόγυνη σχέση. Η λέξη όμως «τεκνοθεσία» σημαίνει τοποθέτηση παιδιού και αυτό σημαίνει ότι το παιδί τοποθετείται σε μια τέτοια σχέση, όπως τοποθετείται ένα έπιπλο σε ένα δωμάτιο.

Να λοιπόν που ξαναζούμε την ιστορία των Χριστουγέννων με ένα αλλόκοτο τρόπο. «Φωνή εν Ραμά ηκούσθη. Θρήνος, κλαυθμός και οδυρμός. Ραχήλ κλαίουσα τα τέκνα αυτής και ουκ ήθελε παρακληθήναι ότι ουκ εισί».