Σκοπιανοί φοιτητές γεύτηκαν την ελληνική φιλοξενία

Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, φιλοξένησε πριν από λίγες ημέρες εκατό φοιτητές και καθηγητές, του Πανεπιστημίου Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος των Σκοπίων.

Στην Πεμπτουσία, μίλησε ο Ομότιμος Καθηγητής Ιστορίας του ΑΠΘ, Αθανάσιος Καραθανάσης, Πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι δεν είναι η πρώτη φορά που φοιτητές από τα Σκόπια επισκέπτονται την Ελλάδα, στα πλαίσια προγραμμάτων ανταλλαγής φοιτητών, ανάμεσα στο ΑΠΘ και στο Πανεπιστήμιο των Σκοπίων.   Επίσης πανεπιστημιακοί από τις δύο χώρες, συνεργάζονται μεταξύ τους.  Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, δεν πρόκειται για ανταλλαγή, αλλά για «πρόσκληση που απηύθυνε η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, στους φοιτητές από τα Σκόπια και τους Καθηγητές τους, να επισκεφθούν τη Θεσσαλονίκη, τα βυζαντινά μνημεία και τα μουσεία της (βυζαντινό, αρχαιολογικό, σύγχρονης τέχνης), να ζήσουν στους ρυθμούς της πόλεις, να ανταλλάξουν απόψεις με συμφοιτητές τους Έλληνες… και να αναπτυχθούν δεσμοί φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των νέων των δύο χωρών».  «Δεν θελήσαμε πάντως σε καμία περίπτωση να κάνουμε κάποια προπαγάνδα», ξεκαθάρισε ο κ. Καθηγητής. Επίσημες γλώσσες επικοινωνίας, ήταν τα αγγλικά και τα γαλλικά.  Σημαντική ήταν η βοήθεια χορηγών, όπως της Ένωσης Ξενοδόχων Θεσσαλονίκης αλλά και ο Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών και άλλοι φορείς.

Αθανάσιος Καραθανάσης, Ομότιμος Καθηγητής Ιστορίας του ΑΠΘ, Πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, http://diastixo.gr/aprosopo-2/840-karathanasis-athanasios

Τελικά ήταν επιτυχής αυτή η προσπάθεια; Πώς την κρίνει τώρα ο κ. Καραθανάσης;

«Πετύχαμε να δείξουμε ότι είμαστε εδώ και δίνουμε χείρα φιλίας και συνεργασίας.  Θέλαμε να ικανοποιηθούν από την παραμονή τους εδώ, να δουν τη Θεσσαλονίκη, το Πανεπιστήμιο, την πολιτιστική ζωή, αλλά και τον τρόπο ζωή των νέων εδώ.   Όλα κύλησαν πολύ ωραία μέσα σε ένα κλίμα φιλικό κι ευχάριστο και είδαμε με ικανοποίηση τον ενθουσιασμό που εξέφρασαν καθηγητές και φοιτητές.  Αυτό που κάναμε είναι αυτό που λένε οι πολιτικοί, τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης.  Θέλαμε να φύγουν γνωρίζοντας ότι εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε εχθρικοί απέναντί τους. Ο πολιτισμός ενώνει, τα νέα παιδιά ενώνουν.  Τα παιδιά κρατούν το μέλλον των δύο χωρών. Ουσιαστικά η πολιτεία θα μπορούσε να αξιοποιήσει αυτό το αποτέλεσμα.  Αυτό άλλωστε δεν είναι η πολιτιστική διπλωματία;» Αξίζει επίσης να σημειωθεί, ότι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης των Σκοπίων που κάλυψαν το γεγονός αναφέρθηκαν με εγκωμιαστικά λόγια στην ελληνική φιλοξενία.

Ζητήσαμε από τον κ. Καραθανάση να μας πει τη γνώμη του για το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων.  Με την ιδιότητα του Πανεπιστημιακού και μάλιστα του Καθηγητή της Ιστορίας, μας απάντησε ότι «… είναι ένα μείζον θέμα.  Με καλή θέληση μπορεί να λυθεί.  Η χώρα μας έχει προβεί σε πολλές υποχωρήσεις..  Πρέπει να κάνουν κάποιες υποχωρήσεις και τα Σκόπια.  Ο Κίρο Γκλιγκόρωφ πριν από χρόνια είχε γράψει στα απομνημονεύματά του ότι, εμείς (οι Σκοπιανοί) είμαστε Σλάβοι, δεν έχουμε καμία σχέση με την αρχαία ιστορία της Μακεδονίας.  Πρέπει να βρουν ένα τρόπο να συνεννοηθούν με τους Έλληνες.  Κι ένα μεγάλο μέρος από την γείτονα δεν συμφωνεί με την αλυτρωτική πολιτική της ηγεσίας των Σκοπίων, η οποία φέρει ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης για το αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί».

Πανεπιστήμιο, Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος των Σκοπίων

Αξίζει εδώ να σημειωθεί, ότι η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών εξέδωσε ψήφισμα, μετά την αυξημένη κινητικότητα που παρατηρείται γύρω από την ονομασία της FYROM, το οποίο υπογράφουν 1500 προσωπικότητες όλων των κοινωνικών τάξεων:

 «Ως Έλληνες πιστεύουμε και στηρίζουμε το δικαίωμα του κράτους των Σκοπίων να εισέλθει στους διεθνείς οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Αλλά θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι δεν πρόκειται να δεχθούμε να χρησιμοποιεί το ιστορικό όνομα της Μακεδονίας. Ως Έλληνες Μακεδόνες αισθανόμαστε την τιμή και την ευθύνη να μην επιτρέψουμε την εξαφάνιση, κάτω από πολιτικές σκοπιμότητες, της ιστορικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Υπενθυμίζουμε ότι 20 και πλέον  χρόνια το πολυεθνικό κράτος της FYROM παραβιάζει συστηματικά σε βάρος της Ελλάδας την «Ενδιάμεση συμφωνία» του 1995, τις σχετικές διεθνείς συνθήκες και το «ευρωπαϊκό κεκτημένο». Δεν συμμορφώθηκε με τις αποφάσεις του Σ.Α. του ΟΗΕ (817/1993, 845/1993), αγνοεί τις αποφάσεις της ΕΕ των Βρυξελλών στις 16.12.1991, του Γκιμαράες στις 3.5.1992, της Λισσαβώνας στις 27.6.1992, του Εδιμβούργου στις 12.12.1992 και του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι το 2008.

Αντίθετα, επικαλούμενο το γεγονός της τυπικής του αναγνώρισης από διάφορες χώρες με το όνομα «Μακεδονία» και κυρίως την αναγνώριση και την πολιτική του υποστήριξη από τις ΗΠΑ, εμμένει, αψηφώντας και την ιστορική αλήθεια και τις ελληνικές θέσεις, στη χρήση της ιστορικά πλαστής «μακεδονικής» εθνωνυμίας του. Επιπλέον, επιμένει στον αυτόκλητο (και αποκλειστικό) αυτοπροσδιορισμό των κατοίκων της επικράτειάς του ως «Μακεδόνων» και της σλαβικής τους γλώσσας ως «μακεδονικής». Και, τέλος, οι ηγέτες της FYROM, ξεκινώντας από την αρχική αυτή απάτη, προχωρούν, επικαλούμενοι τον «μακεδονισμό» τους, στην προβολή «αλυτρωτικών» βλέψεων σε βάρος της ελληνικής Μακεδονίας, της όμορης δηλαδή με την επικράτειά τους και μεγαλύτερης περιφέρειας του ελληνικού κράτους.

Ουσιαστικά, δεν πρόκειται μόνο για απόπειρα εθνογένεσης (που αφορά ένα ιδιόμορφο και όψιμα δημιουργημένο κράτος), αλλά για την καλλιέργεια κλίματος έντασης που στρέφεται εναντίον μιας γειτονικής και φιλικής χώρας, της Ελλάδας, στην επικράτεια της οποίας ανήκει και η ιστορική Μακεδονία. Το κλίμα αυτό του ανιστόρητου και απαρχαιωμένου «αλυτρωτισμού», υποδαυλίζεται με ποικίλες ενέργειες, που ξεκινούν από την πλαστογράφηση της διδασκόμενης ιστορίας στην εκπαίδευση και καταλήγουν σε αλλόκοτο στήσιμο ανδριάντων ιστορικών προσώπων της αρχαίας μακεδονικής ιστορίας, ανάλογες μετονομασίες οδών και αεροδρομίων κλπ. Ανάλογες ενέργειες γίνονται από την FYROM και προς την Βουλγαρία.

Ως Έλληνες Μακεδόνες, δεν μπορούμε να ανεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τον σφετερισμό της δικής μας ιστορικής και εθνικής ταυτότητας, εν ονόματι κάποιας αδιευκρίνιστης (για τις μελλοντικές της συνέπειες) πολιτικής σκοπιμότητας. Οι λαοί, που αναζητούν κάποια εθνική ονομασία για να αυτοπροσδιοριστούν, δεν έχουν το δικαίωμα να το κάνουν σε βάρος άλλων –και μάλιστα γειτονικών– λαών…».

Κατερίνα Χουζούρη