Ο ιερέας του Θεού που υπομένει με πίστη τις σκληρές δοκιμασίες
10 Μαΐου 2016[Προηγούμενη δημοσίευση:http://bitly.com/1VjHD7p]
ΩΣ ΑΛΛΟΣ ΙΩΒ ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΑΙ
Όσο τυχερός στέκεται ο εν λόγω ιερέας στην άγρια καταδίωξη των Τούρκων, τόσο άτυχος είναι στην οικογενειακή του ζωή, λες κι ο Θεός έχει βαλθεί να τον δοκιμάσει σαν το βιβλικό Ιώβ.
Το πρώτο του παιδί, ο Εμμανουήλ, πέφτει βαριά άρρωστο και το χάνουν στην τρυφερή ηλικία των 3 μόλις χρόνων!
Η πρεσβυτέρα θρηνεί σπαραξικάρδια το χαμό του τρυφερού της αγγέλου. «Γιε μου, παλικαράκι μου, γιατί φεύγεις τόσο νωρίς; Γιατί, Θεέ μου, μας χτυπάς τόσο σκληρά; Αυτή είναι η ανταμοιβή μας που Σε υπηρετούμε τόσο πιστά και με τόση ανιδιοτέλεια κι αυταπάρνηση;»
Ο βαθύς πόνος που της ξεσχίζει τα σωθικά την κάνει να εκφράζεται μ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν είναι βλάσφημη ή ανευλαβής. Απλά, μέσα από τα σκληρά αυτά λόγια προσπαθεί να βρει διέξοδο στον ανείπωτο πόνο που νιώθει καθώς και μια εξήγηση για την τραγωδία που ζουν αυτή κι ο ιερέας σύζυγός της.
Όμως οι βουλές του Κυρίου δεν μπορούν να ερμηνευτούν με ανθρώπινα κριτήρια και δεν παίρνει απάντηση στα αγωνιώδη ερωτήματά της. Μένει με συντροφιά τον τεράστιο σπαραγμό που νιώθει στα σωθικά της και ο οποίος θ’ απαλύνει μόνο με την πάροδο του χρόνου, του θεραπευτή των πάντων.
Δίπλα της, σκυφτός και σιωπηλός, βυθισμένος στο πένθος, ο σεβαστός ιερέας βρίσκει το κουράγιο και την ψυχική δύναμη να την παρηγορήσει και να τη νουθετήσει.
«Μην κολάζεσαι, ευλογημένη! Κανείς θνητός δεν μπορεί να καταλάβει τους δρόμους και τις μεθόδους που ακολουθεί ο Μεγαλοδύναμος. Αυτός μας έστειλε τα παιδιά, Αυτός αποφασίζει πότε θα μας τα πάρει. Μην Τον προκαλείς, λοιπόν, ζητώντας εξηγήσεις! Κράτα την ψυχή σου κι όπλισέ την με δύναμη ν’ αντέξει κι αυτή τη συμφορά κι ακόμη μεγαλύτερες, αν χρειαστεί!»
Δυστυχώς, ο ιερέας αποδείχνεται προφητικός και μαζί με την πρεσβυτέρα του αποτελούν τραγικές φιγούρες που βιώνουν σταδιακά το χαμό και των 6 παιδιών τους! Όλα κοιμήθηκαν σε ηλικίες που κυμαίνονταν μεταξύ 3 και 52 ετών!
Ο ιερέας του Θεού έχει πεθάνει σχετικά νέος αλλά στην πρεσβυτέρα επιφυλάσσεται τραγική μοίρα να ζήσει το θάνατο όλων των παιδιών της. Μάλιστα το τελευταίο – ο Χαράλαμπος – πέθανε σε ηλικία 52 ετών, όταν η ίδια ήταν 90 χρονών.
Τα βάσανα των υποδούλων Χριστιανών, ωστόσο, δεν έχουν τελειωμό παρά τις όποιες μεταρρυθμίσεις και προσπάθειες για βελτίωση της ζωής τους. Στην «πλάτη» της ταλαίπωρης Κρήτης παίζονται πολλά παιχνίδια κυρίως από τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής αλλά συγχρόνως από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και το σχετικά νεοσύστατο Ελληνικό κράτος.
Το 1897 ξεσπά ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος ή «Πόλεμος των 30 Ημερών» (6 Απριλίου – 7 Μαΐου) ή «ακήρυχτος πόλεμος». Ο πόλεμος απλώνεται γρήγορα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας και, καθώς η Ελλάδα δε διαθέτει ετοιμοπόλεμο και αρκετό στρατό, ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Διληγιάννης, κηρύσσει επιστράτευση η οποία έμελλε να κοστίσει τη ζωή σ’ ένα δεύτερο αγόρι της οικογένειας του ιερέα Ματωνάκη.
Ο Δημητρός είναι υγιέστατος και δουλεύει στα χωράφια δίπλα στους γονείς του, ανακουφίζοντας τους στο σκληρό καθημερινό μόχθο. Μες στην ψυχή του, όμως, υπάρχει άσβεστη η φλόγα της αγάπης για την πατρίδα και ο πόθος για λευτεριά. Είναι η φλόγα που έχει μεταλαμπαδεύσει ο παπά Γιάννης στα παιδιά του. Μόλις η Ελλάδα κηρύσσει επιστράτευση , ο Δημητρός παίρνει την απόφαση να καταταγεί εθελοντής. Αφήνει τις αγροτικές ασχολίες και ζητά την ευχή των γονιών του για να πάει στο μέτωπο να βοηθήσει τη μάνα- Ελλάδα στο δύσκολο αγώνα της .
