Η αγιότητα του ιερατικού ζεύγους Πέττα

20 Ιουνίου 2016
[Προηγούμενη δημοσίευση: http://bitly.com/1Ux5oIb]

Ο π. Νικόλαος, παρά τις πολλαπλές υποχρεώσεις του, πάντα πήγαινε, μάλιστα πολλές φορές με τον τότε νεαρό γιό του Νεκτάριο. Οι δύο Γέροντες, με πολλή προσευχή,  συζητούσαν και πολλές φορές έβγαιναν από το γραφείο του Ναού με δάκρυα.   Ο Γέροντας συνέχισε να επικοινωνεί και να συμβουλεύεται τον π. Νικόλαο ακόμα και όταν γύρισε στην Μονή.

Πηγή: gerontesmas.com

Πηγή: gerontesmas.com

Τώρα ως προς την εμφάνιση του π. Νεκταρίου την ώρα της άφιξης της σωρού του Γέροντα, έχω να πω ότι, πριν πεθάνει,  ο Γέροντας είχε εκφράσει την επιθυμία στον Καθηγούμενο της Μονής Αιμυαλών της Δημητσάνας αρχιμ. Δαμασκηνό να τον ενδύσει αυτός όταν κοιμηθεί (βλ. την σχετική δημοσιευμένη μαρτυρία του Καθηγουμένου Δαμαστηνού). Όμως, την ώρα εκείνη ο π. Δαμασκηνός είχε θεία Λειτουργία σε κάποιο παρεκκλήσιο και θα αργούσε να έρθει στην Μονή μας. Έτσι την στιγμή εκείνη, ο π. Νικόλαος φρόντισε, ως πνευματικός πατέρας, να βοηθήσει άλλη μία φορά τον Γέροντα Φιλάρετο. Χρησιμοποίησε τον κληρικό γιό του, ο οποίος χωρίς να το περιμένει, ετοίμασε τον σεβάσμιο Γέροντα για την εξόδιο ακολουθία».

Στο άκουσμα αυτό, κάναμε τον σταυρό μας και ιερό δέος μας άφησε άφωνους.  Ήταν ακόμα ένα περιστατικό γιά το οποίο ποτέ δεν μας είχε μιλήσει ο π. Νεκτάριος παρόλο που εγώ, καθώς και πολλά από τα μέλη του Σωματείου Καλαβρυτινών Πειραιώς, έχουμε συνεργαστεί μαζί του γιά πολλά χρόνια.

‘Ομως, δεν ήταν αυτή η πρώτη φορά που μου αποκαλύφθηκε η αγιότητα του ιερατικού ζεύγους Πέττα.

Είμαι χειμερινός κολυμβητής και, πέρσι τον χειμώνα, αφού είχα κάνει το μπάνιο μου στην θάλασσα της Ακράτας, καθόμουν στην παραλία. Με πλησίασε ο ευλαβέστατος ιερέας του Ι.Ν. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Κραθίου Ακράτας, π. Νικόλαος Μεντζελίδης ο οποίος εκείνη την ώρα έκανε περίπατο. Άρχισε να μου μιλάει γιά την θάλασσα και μετά η συζήτηση γύρισε στα πνευματικά. Ψάξαμε να βρούμε αν έχουμε κοινούς γνωστούς από τον χώρο της εκκλησίας και μόλις του είπα ότι συνδέομαι με τον π. Νεκτάριο Πέττα, με ρώτησε αν γνώριζα τους αείμνηστους γονείς του. Απάντησα θετικά και πρόσθεσα ότι ήταν ένα τίμιο, πολύτεκνο ιερατικό ζεύγος αγωνιστών. Ανταπάντησε ότι ο π. Νικόλαος Πέττας και η πρεσβυτέρα του Ανθή δεν ήταν μόνο αυτά αλλά «μεγάλοι άγιοι και θαυματουργοί οι οποίοι ακόμα εμφανίζονται σε πολλούς ανθρώπους και τους βοηθούν στις δυσκολίες τους».

Αυτά τα λόγια με συγκλόνησαν και από τότε προσπαθώ να μάθω όσα περισσότερα μπορώ για την πνευματική τους διάσταση από πηγές εκτός της οικογενείας τους διότι αυτοί πάντοτε αποφεύγουν να συζητούν το ορισμένο θέμα. Επίσης, θεωρώ σημείο της παρρησίας τους κάποιες «συμπτώσεις». Για παράδειγμα, όταν ζήτησα να αντικατασταθώ ως πρόεδρος κάποιου σωματείου από έναν νεώτερο άνθρωπο,  τα μέλη εξέλεξαν τον π. Νεκτάριο. Μάλιστα, το Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου όρισε ως ημέρα αναλήψεως των καθηκόντων του την 4η Ιανουαρίου, η οποία, όπως αργότερα προέκυψε, είναι η ημέρα της κοιμήσεως του π. Νικολάου. Αυτό το έμαθα όταν πήγα προσκυνητής στην ιερά Μονή Αγίας Τριάδας του Λυρείου ιδρύματος Αττικής. Οι οσιώτατες μοναχές καθώς και ο π. Νεκτάριος είχαν πιστέψει ότι είχα διαλέξει την ορισμένη ημέρα επειδή είχα πληροφορηθεί την σημασία της από το διαδίκτυο. Η αλήθεια είναι ότι η επιλογή της ημέρας έγινε από τα μέλη του σωματείου «τυχαία» χωρίς αυτοί ή εγώ να γνωρίζουμε ότι ήταν η επέτειος του θανάτου του σπουδαίου γέροντος.

Ακόμα, στις 9 Ιανουαρίου του 2016 όταν, παρουσία πλήθους κόσμου, ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κυρήνειας της Κύπρου κ. Χρυσόστομος τέλεσε τρισάγιο γιά τον Παλαιών Πατρών Γερμανό στον ανδριάντα του στο Πασαλιμάνι Πειραιώς, καλωσορίζοντας τον Μητροπολίτη ο οποίος το ίδιο πρωί είχε τελέσει μνημόσυνο στην Παναγία, Ρόδο τον Αμάραντο του Πειραιώς γιά τον π. Νικόλαο, αποκάλεσα, αυθόρμητα και για πρώτη φορά, το ζεύγος «οσιομάρτυρες». Εκ των υστέρων πληροφορήθηκα ότι έτσι τους αποκαλούν οι πατέρες του Αγίου Όρους επειδή πολλές φορές έτυχαν θύματα άδικου κατατρεγμού και συκοφαντίας πράγμα που ίσως συνετέλεσε στον πρόωρο χαμό του π. Νικολάου.

Ευελπιστώ  ο Άγιος Γεράσιμος της Κεφαλληνίας, τον οποίο έχω προστάτη και τον οποίο επίσης ευσεβούνταν σφόδρα ο π. Νικόλαος και η πρεσβυτέρα Ανθή να φωτίσει και άλλους ανθρώπους να τους γνωρίσουν είτε μέσω της μαρτυρίας μου είτε μέσω πολλών άλλων που είναι δημοσιευμένες στο διαδίκτυο.

Ευγνωμονώ τον Θεό διότι, στο διάβα της ζωής μου, μου αποκαλύφθηκε αυτό το λευιτικό ζεύγος  και εύχομαι να στέκονται πάντα δίπλα μου αρωγοί και καθοδηγητές.