Η ιστορία της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας Δινιούς!

8 Αυγούστου 2016

Σαν πρόλογος

Οι λόγοι που μ’ έσπρωξαν να χαράξω τις λίγες αυτές σελίδες είναι από το ένα μέρος ο απέραντος σεβασμός και η αγάπη μου στη σεβάσμια και ιερή μορφή της Παναγίας της «Ντινιούς» και από το άλλο η άγνοια πολλών προσκυνητών που καταφεύγουν στη χάρη της να ενδυναμωθούν και να ζητήσουν προστασία και παράλληλα η επιθυμία τους να μάθουν το πολύ ενδιαφέρον ιστορικό της Θαυματουργής εικόνας της.

παν

Θα μπορούσε να προστεθεί κι ένας τρίτος λόγος: η εξόφληση ενός χρέους ηθικού και χριστιανικού, ενός χρέους που έχει ειδικότερα η Β. Εύβοια απέναντι στην Υψηλή Προστάτισσά της, να προβάλλει, να διαλαλήσει, να υμνήσει τα όσα «Θαυμαστά» έχει δεχθεί. Η Β. Εύβοια, και ειδικότερα η περιοχή Ιστιαίας, είναι ο προνομιούχος, ο Θεοφίλητος και ο Θεοφύλακτος τόπος τον οποίο σκέπει η αγάπη της Πάναγνης Μητέρας του Θεού μας.

Μπροστά στη σεπτή μορφή σου Θεοτόκε, Γοργοεπήκοε, Μεσίτρια, Τριχερούσα, Βρεφοκρατούσα, Οδηγήτρια, Ντινιούς λυγίζοντας ευλαβικά τα γόνατά μου και με τρεμάμενο χέρι ανάβω το κεράκι της πίστης μου και της ευγνωμοσύνης μου με τις λίγες αυτές σελίδες, σταγόνα ευγνωμοσύνης για πέλαγος δωρεών…

Μάρτιος 1979

Η Παναγία Δινιούς (Ντινιούς)

Η Παναγία Ντινιούς, άλλοτε μετόχι της μονής Αγίας Τριάδος Φλαμουρίου, βρίσκεται βορειοανατολικά της πόλεως Ιστιαίας και απέχει απ’ αυτή έξι (6) χιλιόμετρα.

Ο ναός, του άλλοτε μετοχίου αυτού, δεσπόζει μιας ωραιοτάτης κοιλάδας, που πνίγεται στο πράσινο, καθώς περιβάλλεται από ψηλούς λόφους κατάφυτους από ελιές, πεύκα, σκίνα, πουρνάρια και άλλα θαμνώδη φυτά.

Ο χώρος της κοιλάδας, όπου υπάρχει ο ναός, καλύπτεται από θεόρατα πλατάνια που υψώνονται και ανοίγουν τα κλαδιά τους στον ουρανό σα να υψώνουν τα χέρια τους για να προσευχηθούν, και μέσα από τις πυκνές φυλλωσιές τους τ’ αηδόνια, τραγουδούν τα πιο γλυκά τραγούδια.

Την άνοιξη και το καλοκαίρι, λογιών-λογιών αγριολούλουδα, κάνουν την εμφάνισή τους στην κοιλάδα και τη σκεπάζουν μ’ ένα πολύχρωμο χαλί.

Ένα ποταμάκι ήσυχο, «το Δινιόρεμα» κυλά τα καθάρια του νερά μέσα σε πλατάνια, καλαμιές και σκίνα.

Το πρόσωπο λοιπόν που βλέπουμε σήμερα είναι το δεύτερο.

Και πάνω απ’ αυτό υπήρχε και τρίτο πρόσωπο ζωγραφισμένο όμως σε τσίγκο, ίσως για λόγους ασφαλείας. Αυτό τώρα έχει αφαιρεθεί και φυλάσσεται στον Ιερό Ναό.

Το όνομα της εικόνας της Παναγίας Ντινιούς

Ακριβώς στο μέτωπο της εικόνας της Παναγίας υπάρχει μια τρύπα, βαθειά.

Γι’ αυτή λοιπόν την τρύπα, η παράδοση αναφέρει τα εξής: Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας, τότε που η Ελλάδα μας στέναζε κάτω από τον βαρύ κι ασήκωτο ζυγό του πιο άπιστου κατακτητή, ένας τούρκος κυνηγούσε στην περιοχή της Παναγίας Ντινιούς έναν έλληνα, με σκοπό να τον φονεύσει.

Ο Χριστιανός αυτός ήταν ευσεβής και πιστός. Έριξε όλες τις ελπίδες του στη χάρη και την αγία σκέπη της Παναγίας και σε μια στιγμή της καταδιώξεώς του κατόρθωσε να διαφύγει της προσοχής του τούρκου και να εισέλθει αποκαμωμένος μέσα στο φτωχικό και ταπεινό εκκλησάκι της Παναγίας για να σωθεί.

Γεμάτος αγωνία και συγκίνηση προχωρεί μέσα στο ιερό της εκκλησίας και κρύβεται πίσω από την ιερή εικόνα της Θεοτόκου που είναι η «καταφυγή και η σκέπη και το αγαλλίαμα».

Σε λίγο καταφθάνει και ο άπιστος, ο ασεβής κατακτητής. Εισέρχεται και αυτός στον Ιερό Χώρο της εκκλησίας και βλέπει το φοβισμένο έλληνα πίσω από την εικόνα.

Δε συγκινείται ο άπιστος από το θείο περιβάλλον της εκκλησούλας. Τα πρόσωπα, τα θλιμμένα πρόσωπα των αγίων τον αφήνουν ασυγκίνητο. Δεν είναι σε θέση να αισθανθεί τη χάρη της Παναγίας που είναι διάχυτη, πέλαγος, στο ναό της. Αυτός, το μίσος του μόνο σκέπτεται. Ζει για να μισεί τους άπιστους ραγιάδες και τη θρησκεία τους. Ζεί για να τους ταπεινώνει.

—Γιατί κρύφτηκες πίσω από το ξύλινο προπέτασμα άθλιε ραγιά: Θαρρείς ότι τώρα δε μπορώ να σε σκοτώσω;

Έσφιξε στο χέρι του τη μακρύκανη πιστόλα του και δεν έμενε παρά να πατηθή η σκανδάλη και να σωριαστεί μέσα στο Ιερό της εκκλησίας, πλάι στο θυσιαστήριο του Χριστού, το σώμα του έλληνα.

—Η χάρη της Παναγίας, της Βασίλισσας των Ουρανών, είναι μεγάλη. Σ’αυτή λοιπόν καταφεύγω τούτη τη δύσκολη στιγμή ζητώντας τη βοήθειά της και την προστασία της.

[Συνεχίζεται]