Τα μηνύματα που εκπέμπει η αφήγηση του π. Νικολάου Παπουδάκη

[Προηγούμενη δημοσίευση: http://bitly.com/2aWMolB]

2. Μερικά σημεία για επιπλέον στοχασμό και προβληματισμό…

• Από πού φαίνεται η συνέχεια και η διάρκεια του ενδιαφέροντος του π. Νικολάου για την Ιεροσύνη (κλήση);
• Τι είναι σημαντικό και γιατί αποκτά νόημα για τον ίδιο;
• Σε ποια σημεία φαίνεται η παρουσία της ψυχής που επιζητεί να υπηρετήσει την Ιεροσύνη;
• Ποιες ευκαιρίες προωθούν το ιερατικό / (επαγγελματικό) ενδιαφέρον του;
• Ποια εμπειρία αναγνωρίζεται ως καθοριστική για τη συνάντηση με τον εαυτό του και τη διαμόρφωση της ιερατικής / (επαγγελματικής) του ταυτότητας;
• Ποιες προσωπικές εμπειρίες του αφηγητή επηρεάζουν και τροφοδοτούν την ιερατική / επαγγελματική του ανάπτυξη;

• Ποια είναι τα στοιχεία μέσα από τα οποία αναγνωρίζεται ο προσωπικός πολιτισμός του;
• Τι είναι εκείνο που τον κάνει να νιώθει πληρότητα και ευτυχία;
• Τι νιώθω, ως νέος, και τι σκέπτομαι διαβάζοντας με προσοχή την επαγγελματική αυτή ιστορία-ιστορία ζωής;

• Ποια, από τα στοιχεία αυτά, παίζουν το ρόλο μαθητείας στη δική μου διαδικασία μάθησης;

• Πώς σκέπτομαι να προγραμματίσω το επαγγελματικό μου μέλλον – ιστορία;

• Πώς εντοπίζω τη δική μου κλίση / κλήση και πώς σκέπτομαι να την αναπτύξω;
• Πώς ο Θεός μπορεί να μπει στη ζωή μου και να κατευθύνει τα βήματά μου;

3. Πού μπορούμε να εστιάσουμε στη συγκεκριμένη αφήγηση του π. Νικολάου∙ ποια είναι τα μηνύματα που εκπέμπει η αφήγησή του;

Επιγραμματικά μπορούμε ν’ αναφερθούμε στα μηνύματα που προκύπτουν από την «ανάγνωση», της συγκεκριμένης αφήγησης του π. Νικολάου και που αποβλέπει στην εκπαίδευση των νέων:

• Από μικρός είχε την ιερατική κλίση / κλήση και έδειχνε ενδιαφέρον να μορφωθεί και να καταρτιστεί για το δρόμο που είχε χαράξει (αξιοποίηση της κλήσης-κλίσης με συνέπεια)
• Όταν ήλθε στην ενορία της Αγίας Βαρβάρας δεν ξέχασε την παλιά του ενορία στην Κρήτη (σεβασμός στο πνευματικό του «φυτώριο»)
• Θεωρεί ως σπουδαιότερο έργο και νιώθει τη μεγαλύτερη χαρά, όταν με την ιεροσύνη του μπορεί να στηρίζει τους ανθρώπους στην πίστη και να τους οδηγεί στη μετάνοια
• Αναγνωρίζει την προσφορά των εθελοντών, ανδρών και γυναικών, που εργάζονται με προθυμία στο ενοριακό έργο
• Καλλιεργεί κλίμα αγάπης και καλής συνεργασίας μεταξύ των συνεφημερίων του και όλων των εργαζομένων στις διάφορες δραστηριότητες της ενορίας. Μάλιστα, στην ομιλία του απευθύνθηκε στον παρόντα Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης κ. Συμεών και του είπε ότι η ενορία μας είναι ενορία αγάπης
• Ομολογεί με ταπείνωση και αυτογνωσία ότι έχει κάνει λάθη στην άσκηση των ιερατικών του καθηκόντων
• Τονίζει ότι από τις ασθένειές του βρήκε πνευματική ωφέλεια
• Διακρίνει τα μηνύματα του Θεού και την αγαπητική παρουσία Του στη ζωή του
• Για την ιερατική του πορεία δοξολογεί και ευγνωμονεί το Θεό
• Η αγάπη και ο σεβασμός των ανθρώπων τού φέρνουν χαρά και ευτυχία

4. Από την Ιστορία Ζωής στην Εκπαιδευτική Βιογραφία[35] – Μια ματιά στη δική μου ιστορία ζωής – Γράφοντας τη δική μου ιστορία ζωής…

Μαθαίνοντας να μελετούμε την ιστορία ζωής των άλλων, με ερευνητικό στοχασμό, η ωφέλεια επιστρέφει σε μας, γιατί αναλογικά μπορούμε να ενδοσκοπούμε τον εαυτό μας για να παρακολουθούμε τη μέχρι τώρα πορεία μας, να ενδοβάλλουμε στοιχεία χρήσιμα από την εμπειρία της ζωής των άλλων στη δική μας ζωή, για να την οργανώνουμε κατάλληλα, όπως την οραματιζόμαστε, και να γράφουμε, σιγά-σιγά, τη δική μας ιστορία ζωής.

Όταν μελλοντικά φθάσουμε στο σημείο εκείνο για έναν προσωπικό απολογισμό, θα πρέπει ν’ αναδύεται μια ιστορία με νοηματοδότηση και πνευματικότητα που θα μας πλημμυρίζει από ικανοποίηση, ευτυχία και δικαίωση∙ θα πρέπει να επιβεβαιώνεται το νόημα της Αποστολής μας στον κόσμο με την καθησυχαστική διαβεβαίωση ότι ο κόσμος έγινε λίγο πιο πλούσιος με την εδώ ύπαρξή μας.

[Συνεχίζεται]

[35] Η Εκπαιδευτική Βιογραφία ασχολείται με τρόπους βοήθειας και κατανόησης, μέσα από σύντομες διηγήσεις, των όσων έχει μάθει κανείς στο παρελθόν, του τρόπου μάθησης και των κινήτρων για επιδίωξη νέων εκπαιδευτικών ευκαιριών (Βλ. PierreDominice, σ.19, 2000).