Θαυμαστά γεγονότα με τη βοήθεια του Αγίου Σοφιανού και του π. Νικολάου Πέττα

[Προηγούμενη δημοσίευση: http://bitly.com/2bqWWto]

Έτσι ο Θεός με ευλόγησε να γνωρίσω τον άγιο επίσκοπο Σοφιανό, ο οποίος ήταν επίσης ένας άγιος πατριώτης, που αγωνίσθηκε κατά των καταραμένων των υιών της Άγαρ (δηλ. των μουσουλμάνων), και έσωσε, σύμφωνα με τις πηγές, σχεδόν όλη την δυτική Ελλάδα και ιδιαίτερα την Ήπειρο από τους σκληρούς εξισλαμισμούς των αρχών του 18ου αιώνα. Ευχαριστώ όλους, όσοι συνέβαλαν στο να γνωρίσω τον άγιο Σοφιανό, τον όσιο επίσκοπο όλων μας.

Επίσης τον ίδιο μήνα έγινε και το εξής σημείο από τον όσιο Σοφιανό με την συνέργεια του π. Νικολάου Πέττα. Ενώ φρόντιζα τον κήπο του σπιτιού μου, χτύπησε το κινητό μου τηλέφωνο. Ήταν ένα ξεχωριστό αγαπημένο μου πρόσωπο από την άλλη γραμμή. Βρισκόταν στο εξωτερικό και είχε μεταβεί για σοβαρή αιτία. Η χροιά την φωνής ήταν, και όχι καλή, το μυαλό μου πήγε σε κάτι κακό. Μου είπε ότι έχασε την βαλίτσα με όλα τα ρούχα και επίσημα χαρτιά στο αεροδρόμιο εκείνης της χώρας, χιλιόμετρα μακριά. Και τι κάνουμε τώρα, σκέφθηκα! Δεν υπήρχε άλλη σκέψη για χάσιμο χρόνου. Επικαλέσθηκα δύο ουρανοδρόμους και σημειοφόρους άνδρες της άνω Ιερουσαλήμ να τρέξουν και να λύσουν τα άλυτα. Τον όσιο Σοφιανό και τον π. Νικόλαο Πέττα, στων οποίων είχα εντρύφηση αυτό το διάστημα και την ζωή και τα θαυμαστά, που επιτελούν μέσα από τα βιβλία, που βρήκε ο φίλος μου ο Γιώργος, καθώς και άλλες πληροφορίες για το βίο τους, που είναι αναρτημένες στο διαδίκτυο. Παρακαλούσα να τρέξουν, για να βρεθεί η βαλίτσα του αγαπημένου μου προσώπου, που το άκουσα τόσο θλιμμένο. Δεν πέρασαν δέκα λεπτά (για τους ανυπόμονους ανθρώπους, όπως είμαι εγώ που νομίζουν ότι οι άγιοι έχουν διακόπτη και ο,τι θέλουμε, με ένα κουμπί γίνεται) ξαναχτύπησε το τηλέφωνό μου και αυτή τη φορά η φωνή ήταν πάλι του αγαπημένου μου προσώπου, ο οποίος με ενημέρωσε ότι βρέθηκε η βαλίτσα και με άλλη πτήση θα την έπαιρνε σε μία με δύο ώρες! Άμεση ήταν η ανταπόκριση των δυό Γερόντων. Ευχαριστώ τον όσιο Σοφιανό για την αγάπη του, που καταστρέφει τα σχέδια του μισόκαλου εχθρού. Ευγνωμονώ και τον π. Νικόλαο Πέττα, ο οποίος πιστεύω ότι έχει πολλά παιδιά, που τον αγαπούν, και ακόμη περισσότερα που αγαπάει.

Τέλος, σημειώνεται ότι τις ημέρες που ήταν να παραδώσει ο φίλος μου ο Γιώργος τα απολεσθέντα πράγματα στον κληρικό, στον οποίο ανήκαν, ο μισόκαλος του έκανε αισχρό πόλεμο για το ιερό έργο, που είχε επιτελέσει ο Γιώργος. Τότε κρατούσε το βιβλίο, που αναφέρεται στον π. Νικόλαο Πέττα και αισθανόταν ένα λευκό φως να αντικρούει και να ακυρώνει τις επιθέσεις του εχθρού και να έρχεται η γαλήνη. Πληροφορήθηκε επίσης την πνευματική δύναμη, που του χάρισε ο Χριστός του π. Νικολάου, από συγγενικά του πρόσωπα, που γνώριζαν εν ζωή, και δόξαζε τον Θεό, ο οποίος σε κάθε εποχή έχει τους εκλεκτούς του.

Εν κατακλείδι θα ήθελα να ευχαριστήσω εν πρώτοις τον Κύριο, ο οποίος μας έστειλε αυτούς τους αγωνιστές αγίους και γνήσιους φίλους του, για να μας εμψυχώνουν και να μας καθοδηγούν.