Ορθοδοξία: αρωγός των επαγγελματιών υγείας στις Μ.Ε.Θ.
6 Νοεμβρίου 2016
Μπροστά στο αναπόφευκτο γεγονός τους θανάτου το Ιατρικό και Νοσηλευτικό προσωπικό της Μ.Ε.Θ χρειάζεται και αναζητά φιλοσοφικά και θεολογικά στηρίγματα. Η Ορθόδοξη θεολογία όπως αυτή βιώνεται μέσα τη Γραφή και την παράδοση μπορεί να προσφέρει το γνωσιακό θεμέλιο.[1] Η αγάπη του Θεού πρέπει να αποτελεί το πραγματικό θεμέλιο πάνω στο οποίο θα οικοδομούνται όλες οι σχέσεις και ιδιαίτερα με εκείνους που υποφέρουν στις Μ.Ε.Θ.
Η έκθεση των επαγγελματιών υγείας απέναντι στον θάνατο στον χώρο της Μ.Ε.Θ είναι συχνή και πολλές φορές οι ίδιοι βιώνουν σημαντικές απώλειες όταν έρχονται σε επαφή με άτομα που η ζωή τους απειλείται από μια σοβαρή ασθένεια, κάθε θάνατος τον οποίον δεν μπορούν να αναστείλουν ανακαλεί το φόβο του προσωπικού τους θανάτου, οδηγεί την μνήμη τους σε προσωπικές εμπειρίες, στο βίωμα του θανάτου ενός αγαπημένου μέλους της οικογενείας ή ενός φίλου. Παλιότερα πένθη αναβιώνουν και κάθε άτομο ανάλογα με την δομή της προσωπικότητας του αντιδρά διαφορετικά.
Το Ιατρικό και Νοσηλευτικό προσωπικό στο βαθμό που έχει ως αρωγό το Ευαγγέλιο, θα έχει πάντα στο νου του ότι κάθε ιατρική απόφαση πρέπει να λαμβάνεται μέσα σε ένα εκκλησιαστικό πλαίσιο. Αυτό σημαίνει ότι κάθε απόφαση που αφορά στη ζωή ή το θάνατο ενός προσώπου αφορά κατά κάποιον τρόπο και στις ζωές όλων εκείνων που είναι ενωμένοι με τον ασθενή στην κοινωνία του σώματος του Χριστού. Το ερώτημα επομένως που πρέπει να απασχολεί τον γιατρό είναι πως μπορεί να ασκήσει μια αυθεντική συνεργασία μεταξύ ανθρώπου και Θεού, ώστε οι επιλογές του και οι αποφάσεις του σε θέματα ζωής και θανάτου να συμμορφώνονται τέλεια και πιστά με το θείο θέλημα. Πως δηλαδή μπορεί να παίρνει βιοϊατρικές αποφάσεις που θα σέβονται πλήρως τη θεμελιώδη αναλογία που υφίσταται μεταξύ της προσφοράς του προσώπου και της προσφοράς της θείας Ευχαριστίας : Τα Σα εκ των Σων Σοι προσφέρομενεν κατά πάντα και δια πάντα.[2]
[1] Γεώργιος Κατσιμίγκας, Αικ. Μαραγκούτη, «Νοσηλευτική και Θεολογική προσέγγιση του Θανάτου», ειδικό άρθρο, Νοσηλευτική 2007,46(4) ,σελ.:441-452
[2] π. Ιωάννης Μπρεκ, «Βιοηθικά προβλήματα και Ορθοδοξία», Περιοδικό Σύναξη, τεύχος 68, Δεκέμβριος 1998, σελ.:7
Παρατήρηση: το παρόν κείμενο αποτελεί τμήμα της Διπλωματικής Εργασίας “Βιοηθικά προβλήματα στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας” που εκπόνησε ο κ. Άγγελος Αλεκόπουλος, στο πλαίσιο του προγράμματος “Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία” της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ), με επιβλέποντα καθηγητή τον κ. Νικόλαο Κόιο και την οποία η Πεμπτουσία δημοσιεύει με τη μορφή σειράς άρθρων.
