Τι νόμο χρειάζεται ο αθλητισμός;

Οι νόμοι για να είναι σεβαστοί θα πρέπει, είτε να ρυθμίζουν τις σχέσεις των εμπλεκομένων μερών με πνεύμα δικαιοσύνης και ισονομίας, είτε να διαμορφώνουν νέο περιβάλλον, βασισμένο στις πραγματικές δυνατότητες του χώρου. Οι αθλητικοί νόμοι δείχνουν να έχουν σχεδιαστεί με μοντέλο άλλη χώρα γι’ αυτό και είναι εκτός τόπου και χρόνου και ως εκ τούτου αναποτελεσματικοί.

Ο αθλητισμός δεν είναι αντικείμενο πλειοδοσίας και οικονομικής επιφάνειας. Χωρίς τη λαϊκή συμμετοχή κάθε εγχείρημα είναι καταδικασμένο σε αποτυχία. Ότι ο επαγγελματικός αθλητισμός και σωματειακός αθλητισμός έχουν βαλτώσει, δεν απαιτείται να είσαι δεξιός ή αριστερός για να το διαπιστώσεις.

Ο αθλητικός χώρος όπως τον αντιλαμβανόμαστε σήμερα, είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που ασκήθηκαν μέσω των αθλητικών νόμων, που αντικατέστησαν τον νόμο του πρώτου ΓΓΑ της μεταπολίτευσης κ. Παπαναστασίου που ήταν και ο τελευταίος που περιείχε αθλητική έγνοια. Όλοι οι νόμοι που ακολούθησαν ήταν μια συνεχής παραβίαση των βασικών αρχών του αθλητισμού και της δημοκρατίας, με αποτέλεσμα η διαμορφωμένη πραγματικότητα να μας δίνει την δυνατότητα να καταλήξουμε σε στέρεα συμπεράσματα για τον βαθμό αποτυχίας των εφαρμοσμένων πολιτικών,  βασισμένα σε πραγματικά περιστατικά και κοινές διαπιστώσεις

Είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των πολιτικών που ασκήθηκαν στον αθλητισμό, που βασίζονται σε οικονομικές κοσμοθεωρίες, γιατί το δείγμα του πληθυσμού που ασχολείται με τον χώρο αποτελεί κοινωνικό μοντέλο σε πραγματική κλίμακα, προσφερόμενο για προσομοιώσεις με αληθινά πυρά και θύματα.

Ως δομή του κειμένου έχει επιλεγεί η πρόταξη των προδιαγραφών, που κατά την άποψη των ανθρώπων που ασχολούνται για μακρύ διάστημα με τον αθλητισμό, θα πρέπει να ικανοποιούνται από ένα νόμο, για να μπορεί να χαρακτηριστεί αθλητικός και να ακολουθήσει η ανάλυση του σκεπτικού των προτάσεων.

Το ζητούμενο από έναν αθλητικό νόμο

• Προστασία των θεμελιωδών αρχών του αθλητισμού και απόρριψη της θεωρίας ότι το ζητούμενο είναι το θέαμα.
• Κατάργηση των αποκλεισμών με βάση την οικονομική δυνατότητα του οπουδήποτε θέλει να ασχοληθεί με την διοίκηση του αθλητισμού
• Μέριμνα για την προστασία του ρόλου και της λειτουργίας των αθλητικών σωματείων με την κατοχύρωση του δικαιώματος της αποκλειστικής αθλητικής νομιμοποίησης, που πρέπει να είναι σταθερή και αμετάβλητη καθώς αποτελεί ζωτικής σημασίας ζήτημα.
• Απαγόρευση κάθε ενέργειας και διαδικασίας που απειλεί την υπόσταση του σωματείου
• Διαμόρφωση συνθηκών για την δημιουργία γνήσιου αθλητικού κινήματος
• Δημοκρατικός κοινωνικός έλεγχος των διοικήσεων σωματείων, ενώσεων και ομοσπονδιών, από αντιπροσωπευτικές γενικές συνελεύσεις
• Προστασία του αδυνάτου μέρους και κατάργηση, της παγκόσμιας πρωτοτυπίας, απαράδεκτης και ληστρικής διάταξης (που δυστυχώς υιοθετείται από το σχέδιο νόμου) , που αναγνωρίζει την δυνατότητα του γηπεδούχου να καρπώνεται το τηλεοπτικό δικαίωμα, και επαναφορά της κεντρικής διαχείρισης στη διοργανώτρια του θεσμού, όπως συμβαίνει σε όλο των κόσμο.
• Κατάργηση της υποχρέωσης μετατροπής ενός σωματείου σε θνησιγενή Α.Ε. ως προϋπόθεση συμμετοχής σε επαγγελματική κατηγορία, χωρίς περιορισμούς και με διατήρηση του μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα τους.
• Τροποποίηση της σχέσης των Α.Ε. με τα σωματεία. Μετατροπή των υφισταμένων Α.Ε. σε εταιρείες διαχείρισης αγωνιστικών υποχρεώσεων σωματείων, δεσμευόμενες με σύμβαση αορίστου ή ορισμένου χρόνου, όπου θα καταγράφονται οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των μερών καθώς και οι εγγυήσεις, με πρόβλεψη καταγγελίας, με αυξημένη πλειοψηφία της γενικής συνέλευσης του σωματείου, σε περίπτωση δυσφήμισης του ή μη τήρησης των συμφωνηθέντων.
• Δυνατότητα των σωματείων, σύναψης σύμβασης αορίστου ή ορισμένου χρόνου, με εταιρεία διαχείρισης αγωνιστικών υποχρεώσεων, οποιασδήποτε νομικής μορφής, προβλεπόμενης στην υπάρχουσα νομοθεσία, σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο χωρίς περιορισμούς κεφαλαίου αλλά με εγγυήσεις που θα διασφαλίζουν τα σωματεία.
• Σε περίπτωση πτώχευσης ή οικονομικής αδυναμίας ή και βούλησης αποχώρησης της εταιρείας δεν θα επηρεάζεται η αγωνιστική θέση της ομάδας. Τα χρέη δεν θα διαγράφονται αλλά θα ακολουθούν την συμβαλλόμενη εταιρεία. Η αγωνιστική διαχείριση επιστρέφει αυτοδίκαια στο σωματείο που είτε θα αναλαμβάνει την λειτουργία της ομάδας είτε θα συνάπτει σύμβαση με νέα εταιρεία. Στις περιπτώσεις λύσης της συνεργασίας. καταπίπτουν οι εγγυητικές επιστολές και αποδεσμεύονται τα πάσης φύσης έσοδα (τηλεοπτικά δικαιώματα, διαφημίσεις, χορηγοί κλπ.) που αφορούν τον υπολειπόμενο χρόνο. Ρητά απαγορεύεται, στις εταιρείες, η προείσπραξη μελλοντικών εισροών στην αρχή της περιόδου με σύναψη δανείου με εγγύηση τα έσοδα.
• Κατάργηση των συνδέσμων φιλάθλων και ενσωμάτωση τους στο μητρικό σωματείο καθώς και αυτό ως σύνδεσμος φιλάθλων νοείται.
• Διασφάλιση των οικονομικών πόρων για τον αθλητισμό, μετά από την διαμορφωμένη κατάσταση που δημιούργησε η ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ, η δραματική μείωση της διαφημιστικής δαπάνης και η μετατροπή των φιλάθλων σε θεατές αντί για υποστηρικτές.
• Κίνητρο για ενασχόληση των σωματείων με τις υποδομές και προστασία της παραγωγής τους από την ανεξέλεγκτη δράση των διαμεσολαβητών, που αποψιλώνουν τα σωματεία από ταλαντούχους αθλητές σε πολύ μικρές ηλικίες δημιουργώντας με αυτήν την πρακτική αντικίνητρο.

Παρατήρηση: Το παρόν άρθρο είναι το πρώτο μέρος κειμένου του Μίλτου Λαζαρίδη, παλαίμαχου διεθνή καλαθοσφαιριστή, που συντάχθηκε με αφορμή την ολοκλήρωση, στις 9/12/2016, της δημόσιας διαβούλευσης του σχεδίου νόμου «Περί ερασιτεχνικού και επαγγελματικού αθλητισμού».