Πότε πρέπει να πεθαίνουμε; Ένα αλλιώτικο Συνέδριο
24 Απριλίου 2017Α΄
Ξέροντας ο Ιησούς πως ήρθε η καθορισμένη γι’ αυτόν ώρα να φύγει από τούτον τον κόσμο…
«Προ δε της εορτής του πάσχα ειδώς ο Ιησούς ότι ελήλυθεν αυτού η ώρα ίνα μεταβή εκ του κόσμου τούτου προς τον πατέρα» (Ιωάννης 13.1) «Πριν από τη γιορτή του Πάσχα, ξέροντας ο Ιησούς πως ήρθε η καθορισμένη γι’ αυτόν ώρα να φύγει από τούτον τον κόσμο και να πάει στον πατέρα».
«Νύν απολύεις τον δούλον σου, δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη, ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου». (Λουκάς 2:29-30) «Τώρα, Κύριε, μπορείς ν’ αφήσεις το δούλο σου να πεθάνει ειρηνικά, όπως υποσχέθηκες, γιατί τα μάτια μου είδαν τον σωτήρα».
«Περί δε της ημέρας εκείνης και ώρας ουδείς οίδες, ουδέ οι άγγελοι των ουρανών, ει μη ο πατήρ μου μόνος» (Ματθαίος 24:36, Μάρκος 13:32). «Ποια όμως μέρα και ώρα θα έρθει το τέλος, κανένας δεν το ξέρει· ούτε οι άγγελοι των ουρανών, παρά μόνο ο Πατέρας μου.»
Τα Ευαγγέλια, δυό χιλιάδες χρόνια πριν οι βιολόγοι μιλήσουν για προγραμματισμένο θάνατο, δεν αφήνουν αμφιβολία ότι για καθέναν μας ΥΠΑΡΧΕΙ «η καθορισμένη γι’ αυτόν ώρα». Ακόμα και για τον Ιησού.
Τον 11ο αιώνα, ο ερμηνευτής Πατέρας της Εκκλησίας όσιος Θεοφύλακτος Βουλγαρίας, τόνισε τη σωστή στιγμή, τον ΏΡΙΜΟ χρόνο (ώριμος θάνατος): «Η φυγή του Ιησού δεν ήταν φυγή φόβου. Δεν έφυγε για να μην τον φονεύσουν, αλλά έπρεπε να έρθει η σωστή στιγμή, θα έπρεπε να έρθει ο σωστός χρόνος του θανάτου Του. Θεληματικά σε ώριμο χρόνο παραδίδει τον εαυτό Του στο θάνατο για τη σωτηρία του κόσμου.» (Ερμηνεία της φυγής στην Αίγυπτο για αποφυγή της σφαγής των νηπίων, που περιγράφει ο Ματθαίος 2:13-18.)
Η διαφορά είναι πως ο Ιησούς ΉΞΕΡΕ και πότε ακριβώς ήρθε η δική Του σωστή στιγμή, ο δικός Του ώριμος θάνατος. Οι άνθρωποι όχι. Δεν ξέρουν.
Είναι «μια θαυμάσια ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ της πάνσοφης και πανάγαθης πρόνοιας του Υψίστου, που, στους ανθρώπους, με τη δειλία του θανάτου ανακάτωσε την ελπίδα της ζωής, και με το βέβαιο και αναπόφευκτο της αναχώρησης το άγνωστο της ώρας: για να μή νεκρώνεται η ψυχή από το φόβο και πριν ακόμα έρθει ο καιρός, και για να μην προπεθαίνει από το φόβο, και πριν την ώρα του, ο ταλαίπωρος ο άνθρωπος», δίδαξε ο πρωτοπόρος του Νεοελληνικού Διαφωτισμού και Διδάσκαλος του Γένους Ευγένιος Βούλγαρης πριν πάνω από δύο αιώνες. Και έστερξε για τον εαυτό του ν’ απολαύσει ευθανασία (στην ώρα του), όχι προθανασία (προ της ώρας του). Τη μεταθανασία (μετά την ώρα του) δεν την είχε φανταστεί. Πώς θα μπορούσε; Δυόμισι αιώνες πριν από σήμερα…
Ο Άγιος Συμεών, όταν, στον κολοφώνα της ζωής του, αξιώθηκε να κρατήσει στα χέρια του το θείο βρέφος, αναφώνησε ΝΥΝ! Τώρα είναι η ώρα μου.
Εμείς; Οι κοινοί θνητοί; Πώς θα ξέρομε πότε να φωνάξομε ΤΩΡΑ!
Και γιατί να ξέρομε; Υπάρχει λόγος;
Ως πριν το τελευταίο τέταρτο του περασμένου (20ού) αιώνα, ΔΕΝ υπήρχε λόγος να ξέρει ο άνθρωπος πότε να λέει Νύν! Δεν είχε έλεγχο της στιγμής του θανάτου του. Σήμερα όμως; Που κατέκτησε την ικανότητα να διώχνει το θάνατο; Πώς θα μπορέσει ν’ αναφωνήσει ΤΩΡΑ! για ν’ αποφύγει προθανασία τε καί μεταθανασία;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Β΄
1ο Διεπιστημονικό Συμπόσιο Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε (ΠΠΠ)
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 28-30 Απριλίου 2017
Γιατροί, νοσηλευτές, βιολόγοι, νομικοί, φιλόσοφοι, θεολόγοι, κληρικοί, ψυχολόγοι, οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι, καλλιτέχνες, ασθενείς, συγγενείς που φροντίζουν ή φρόντισαν μακροχρόνια πάσχοντες, από όλη τη χώρα (και το εξωτερικό), θα συναντηθούν στα Ιωάννινα μεταξύ 28 και 30 Απριλίου για να αντιμετωπίσουν το πιο βέβαιο γεγονός της ζωής όλων μας χωρίς εξαίρεση: Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε;
Το Συμπόσιο τελεί υπό την αιγίδα της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ: www.dropbox.com/s/7q6yo75hdyo6nk8/_PROYRAMAs.pdf?dl=0
ΕΓΓΡΑΦΗ (δωρεάν): https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScEUIeXGLNFIOD4q-56GaWBEIX4ZnqaR3Vt8JW6AtNqzBMgZw/viewform
Γιάνης Δημολιάτης
Συντονιστής Συμποσίου